JOHN CLARINS T.

MANEJA BSED-MATH 2A (DAY)

REAKSYONG PAPEL

Ang aking napanuod ay tungkol sa wika at kultura at ang mga

kahalagahan nito sa ating bansa. Ang wika nagsisilbing salamin
ng kultura, kasaysayan, at pagpapahalaga ng isang bansa. Ang pag-aaral
ng wika ay may kaakibat sa pag-aaral ng kultura. Ang Pilipinas ay may
183 wika ayon sa ethnologue.com. Ang kultura ay isang katangian ng
ating tradisyon, paniniwala at mga pagu-ugali. Ang wika bilang isang
panlipunang kababalaghan ay nakasalalay sa pangkalahatang estado ng
kultura ng mga tao.

Ayon kay Salazar 1996 “Ang wika ang bukod-tanging pagtanaw at

pagsasaayos ng realidad upang ang isang kultura ay umiral at magkaroon
ng kakayahang gumawa at lumikha” ito ay nagsasaad na ang wika ay
malapit sa kultura. Ang wika ay tumutulong na mapanatili ang mga
damdamin ng kultura. Ang wikang ginagamit na kasangkapan sa
pakikipamuhay ay yumaman sa salita. May mga salitang hiram at ligaw
na ganap nang inangkin. Malaki ang nagagawa ng isang kultura para
maka debelop tayo ng ating mga talasalitaan, ang isang kultura ay hindi
rin mabibigyan ng kasarinlan, diwa at saloobin kapag walang wika. Dahil
ang wika ay ang pangunahing instrumento ng komunikasyon, ito ang
nag-uugnay sa mga tao sa isang kultura. Gayundin, ang wika ay
nagsasalarawan at nagbibigay kahulugan sa mga kaisipan, saloobin, at
damdamin ng isang kultura. Kapag wala ang mga aspetong ito, hindi
maaaring magkaroon ng isang kultura.

Malinaw na ang isang tiyak na pangkalahatang relasyon ay

maaaring maitatag sa pagitan ng isang tiyak na aspeto ng wika at mga
prosesong panlipunan, Sa pagpasa ng mga wika sa pamamagitan ng mga
indibidwal na yugto ng pag-unlad, Ang relasyon sa pagitan ng wika at
kultura ay nagpapakita ng sarili hindi lamang sa bokabularyo, kundi pati
na rin sa gramatika, bagaman sa isang hindi gaanong halata na paraan.
Bawat wika ay natatangi. Bawat wika ay naiiba sa ibang wika. Dahil sa iba iba nga
ang kulturang pinagmulang lahi ng tao, ang wika ay iba iba rin sa lahat ng panig sa
mundo.