‫به نام خدا‬

‫موضوع‪:‬‬
‫‪-‬روش های حمل و انتقال کودک بیمار‬
‫‪-‬وسایل محدودکننده حرکات کودک و انواع آن‬
‫‪ -‬اندازه گیری عالئم حیاتی‬
‫‪-‬دارو درمانی‬

‫استاد مربوطه‪ :‬دکتر ممی یانلو‬

‫‪ -‬تهیه کنندگان‪ :‬شمیم پورمهر – عسل دریانی‬
 ‫روش های حمل و نقل کودک بیمار‬
‫کودک را در حالت عمودی و‬
‫ایستاده بغل میکنیم صورت‬
‫کود ک مقابل قفسه سینه ی‬
‫پرستار و سر و شانه ی‬
‫کودک به کمک دست پرستار‬
‫حمایت می شود ( در این‬
‫حالت امکان سقوط کودک‬
‫بسیار پایین است )‬
‫در طول مدت بستری در بیمارستان که اغلب کودک بیمار از جایی به جای دیگر منتقل شود‬
‫یونیت (امنیت کمتر)‬ ‫انتقال در مسیر های کوتاه‬
‫‪:1‬وضعیت گهواره‬ ‫مسیر های طوالنی (نیاز به امنیت بیشتر‬
‫‪:2‬وضعیت فوتبال‬
‫‪ :3‬حمل به حالت عمودی و ایستاده‬
‫حمل کودک به صورت افقی با‬
‫در این حالت سر توسط‬
‫حمایت پشت کودک به‬
‫دست پرستار و بدن‬ ‫صورتی که ران کودک توسط‬
‫کودک توسط آرنج و تنه‬ ‫بازوی حمل کننده حمایت شود‬
‫پرستار حمایت میشود‬
 ‫سن کودک‬ ‫برای انتقال کودک ‪1‬یونیت‬
‫روش انتقال کودک وابسته به‬ ‫‪ 2‬تخت کودک‬
‫وضعیت کودک‬ ‫‪ 3‬صندلی چرخدار‬
‫‪ 4‬کالسکه‬
‫مسافت انتقال‬
‫‪ 5‬در آغوش گرفتن‬

‫تخت‪ -‬برانکارد – واگن نرده دار – صندلی چرخداربا کمربند ایمنی‬ ‫انتقال کودکان کوچکتر‬
‫برانکارد‬
‫صندلی چرخدار‪ -‬برانکارد‬ ‫انتقال کودکان بزرگتر‬
 ‫وسایل محدودکننده ( رسترینت ها )‬

‫دالیل استفاده از وسایل محدودکننده اطمینان از ایمنی کودک‬

‫تسهیل پروسیجرهای تشخیصی و درمانی‬
‫کاهش پروسیجر تشخیصی و درمانی‬
‫محدودیت و کاهش حرکات کودک‬
‫بی حرکت کردن قسمتی از بدن‬
‫نکته‪:‬لزوم استفاده از‬
‫وسایل محدود کننده در‬
‫زمان ضرورت و انتخاب‬
‫وسیله ای که محدودیت‬
‫کمتری دارد‬

‫وسیله حفاظتی نرده دار‬

 ‫‪N.C‬‬

‫باز و بسته کردن وسیله ی محدود کننده به منظور پیشگیری از آسیب پوستی و عروقی(بررسی اندام هر پانزده دقیقه و باز کردن هریک یا دوساعت‬
‫یکبار‬
‫تامین آسایش و راحتی کودک‬
‫دادن پوزیشن مناسب به کودک‬
‫حرکت دادن اندام ها در دامنه ی حرکتی مفاصل‬
‫استفاده از لمس جهت اطمینان دادن به کودک‬
‫ثبت چگونگی استفاده کردن وسیله برای کودک‬
‫استفاده از گاز و پنبه در نواحی مچ دست و گوزک پا(جلوگیری از زخم بستر)‬
‫دادن غذا و مایعات به کودک و تالمین نیاز های دفعی از وی‬
‫توجه به حریم و خلوت کودک‬
‫تنظیم زاویه ی تخت کودک (اکثرا ‪ 30‬درجه)‬
 ‫انواع وسایل محدود کننده‬
‫مناسب برای شیر خواران و کودکان کوچک‬
‫مامی رسترینت‬
‫برای استفاده ی محدود و کوتاه مدت‬
‫برای پروسیجرهایی مربوط به سر و گردن(شست و شوی معده‪،‬معاینه چشم وگوش دهان)‬
‫فرم تعدیل شده مناسب برای معاینه سینه‬

‫برای جلوگیری از سقوط کودک و نگهداشتن وی در صندلی های مختلف‬

‫برای نگهداشتن کودک در وضعیت افقی‬
‫رسترینت جلیقه ای‬
‫قرارگیری بند های جلیقه در پشت کودک وگره خوردن به قالب تخت‬
‫امکان گره خوردن بند ها وجود دارد‬
 ‫قابل استفاده در همه سنین‬
‫رسترینت کالوهیچ‬
‫برای بی حرکت کردن یک یا چند اندام استفاده میشود‬

‫مناسب برای کودکانی که لوله بینی –معده‪،‬سند فولی ‪،‬لوله داخل سینه‬
‫دارند‬

‫برای پیشگیری از رساندن دست کودک به ناحیه ای از صورت‬

‫کاربرد در کسانی که بیماری های پوستی نظیر اگزما‪،‬ترمیم شکاف‬ ‫رسترینت ساعد‬
‫لب‬
‫‪،‬کودکانی که آنژیوکت در ناحیه سر دارند‬

‫برای پیشگیری از سقوط کودکانی استفاده میشود که قادر به‬

‫باالکشیدن خود از کنار های تخت به باال باشد‬ ‫رسترینت حصارگنبدی‬
‫عالئم حیاتی‬

‫اندازه کودک‬ ‫بررسی عالئم حیاتی وابسته‪:‬‬

‫سن کودک‬

‫‪ :1‬تعداد نبض باید در یک دقیقه گرفته شود‬

‫با بیشتر شدن سن کودک=>ضربان قلب کمتر=>تعداد دامنه طبیعی کمتر میشود‬

‫در کودکان کمتر از ‪ 1‬سال ‪:‬‬

‫الف)نبض اپیکال گرفته میشود و بهتر است‬
‫ب)نبض رادیال ضعیف است‬
‫ج)نبض پی ام آی واضح شنیده می شود‬
‫(روی قفسه سینه خارج و نوک پستان چپ)‬
 ‫گریه ‪ :‬باعث افزایش تنفس کودک میشود‬
‫هنگام گرفتن تعداد تنفس باید کودک روی پای والدینش نشسته یا روی تخت خواب دراز کشیده باشد در یک دقیقه گرفته می شود‬
‫کودکان از عضله جدار شکم برای تنفس خود استفاده میکنند سپس =>شمردن حرکات شکم برای پی بردن به تعداد نفس مناسب است‬

‫بررسی تنفس هنگام خواب‬

 ‫)‪(TEMPERATURE‬درجه حرارت‬
‫میزان درجه حرارت ‪ :‬زیر بغل ‪36/5‬‬
‫دهان یا گوش ‪37‬‬
‫مقعد‪37/6‬‬
‫بهتر است درجه حرارت کودک از زیربغل یا گوش اندازه گیری شود چون ‪)1 :‬دماسنج مقعد به مخاط مقعد صدمه وارد میکند‬
‫‪)2‬کودکان از روش های مداخله ای واهمه دارند‬

‫دماسنج مقعدی=>باید ½ اینچ در نوزادان و حداکثر ‪ 1‬اینچ در کودکان بزرگتر وارد کرده (به مدت ‪ 5‬دقیقه)‬
 ‫فشار خون)‪(BLOOD PRESSURE‬‬

‫فشار خون در کودکان بزرگ تر از ‪ 3‬سال جزء معاینه روتین‬

‫در کودکان زیر ‪ 3‬سال با مشکالتی همراه است‬

‫کاف فشارسنج نباید از ‪ 2/3‬طول بازو بزرگتر باشد‬

‫نباید کوچکتر از نصف طول بازو باشد‬

‫فشار ستیولیک => اولین صدای شنیده شده‬

‫فشار دیاستولیک=>با قطع صدا(آخرین نبض شنیده شده)‬
‫شیرخواران کمتر از ‪ 1‬سال فشار خون بازو و ران برابراست در حالیکه در کودکان بزرگتر از ‪1‬سال فشار سستیولیک ران ‪ 10‬تا‬
‫‪ 40‬میلیمتر جیوه بیشتر است ولی فشار دیاستولیک یکسان است‬
 ‫فشارخون‬

‫اگر فشار ران کمتر از بازو باشد ‪ :‬الف )کوارکتاسیون آئورت‬

‫ب) اختالل در خونریزی اندام تحتانی‬
‫باید بین ‪10‬و‪ 50‬باشد و اگر بیشتر و یا کم تر از این حد باشد به معنای بیماری مادرزادی قلب‬ ‫تفاوت فشار سسیولیک و دیاستولیک =فشار نبض‬
‫است‬

‫فشار نبض کم =>بیانگرتنگی آئورت‬

‫فشار نبض زیاد => در کودکان با مجرای شریانی باز‬
‫دارو درمانی‬

‫دوز مصرفی دارو ها برای کودکان بر اساس وزن کودک‬

‫سطح بدن‬

‫دوز بالغین * سطح بدن کودک ‪ = 1/7 /‬دوز تقریبی‬

‫تزریقی‬ ‫روش های دارو درمانی‬

‫عضالتی (آی ام)‬
‫زیر جلدی یا داخل جلدی‬
‫وریدی‬
‫از مقعد‬
‫از چشم و گوش و بینی‬
‫به صورت موضعی‬
‫استنشاقی‬
‫از واژن‬
 ‫دارو درمانی‬

‫برای تجویز دارو باید به موارد زیر توجه شود‪:‬‬

‫‪)1‬دوز توصیه شده برحسب میلی گرم کیلوگرم باشد‬
‫‪)2‬تعداد دفعات تجویز دارو‬
‫‪)3‬روش معمول تجویز دارو رعایت شوند‬
‫برای کاهش خطا ‪ )1‬رعایت ‪ 16‬اصل ‪ :‬کودک صحیح ‪.‬داروی صحیح‪ .‬دوز صحیح‪ .‬زمان صحیح ‪.‬راه صحیح‪ .‬ثبت گزارش صحیح‬
‫‪ )2‬قبل از تجویز دارو باید میزان دوز دارو محاسبه شود‬
‫‪ )3‬باید دوز دارو ساخته شده توسط داروخانه دوباره چک شود‬
‫‪ )4‬باید بعضی از دارو ها توسط پرستار دیگری چک شود‬
 ‫دارو درمانی‬

‫متدوال ترین و مقرون به صرفه ترین روش‬

‫باید قبل از تجویز دارو از راه دهان بلع کودک ارزیابی شود‬
‫نکات تجویز دارو از راه دهان‬
‫قبل از استفاده از سوسسپانسیون باید آنرا تکان دهیم‬

‫برای اندازه گیری آن باید از پیمانه و قاشق با اندازه مشخص استفاده شود و یا سرنگ و درج برای دوز های‬
‫کمتری از ‪ 5‬میلی لیتر برای حجم های بیشتری از فنجان استفاده شود‬
 ‫دارو درمانی‬

‫هیچ گاه داروی نوزاد را با عسل به او ندهید زیرا بوتولیسم نوزادی میشود بلکه با میزان کمی (‪ 5-10‬میلی لیتر) غذا یا نوشیدنی مخلوط کرده و به‬
‫کودک بدهید‬

‫قرص های آهسته و کپسول را هرگز نباید خرد کرد‬

‫روش تجویز دارو وابسته به سن و سطح رشد کودک است‬

‫برای نوزادان معموال از شربت و سوسپاسنیسون به کمک سرنگ یا پستانک استفاده میشود‬

‫دارو های با طعم ناخوشایند نباید با پستانک به کودک داده شود‬

 ‫دارو درمانی‬
‫هنگام استفاده از قطره چکان یا سرنگ در کودک آن را به آرامی در دهان نوزاد به سمت گونه او قرار دهید و به محض مکیدن آن‪،‬آنرا تخلیه کنید (اگر دارو به سمت‬
‫گلو برود باعث خفگی و آسپیراسیون میشود )‬

‫در صورت استفراغ کودک بعد از تجویز دارو وابسته به مواد زیر پزشک تجویز میکند ‪:‬‬
‫‪)1‬نوع دارو ‪)2‬میزان استفراغ‪)3‬تجویز دوز دارو‬

‫آموزش الزم به والدین (عدک استفاده از سرنگ به جای قطره چکان فکر با رعایت اندازه دقیق )‬

‫خرد کردن بعضی از دارو ها که خوردن آن برای کودکان دشوار است‬

‫میتوان از طریق یک لوله تغذیه دارو را به سیستم گوارشی کودک وارد کرد و قبل از آن باید از جای گذاری لوله مطمئن بود و بعد آن لوله باید شتسته شود‬
 ‫دارو درمانی‬
‫تزریق داخل عضالنی‬
‫انتخاب سرنگ و سوزن‬
‫برای حجم های کمتر از ‪ 1‬میلی لیتر =>سرنگ توبرکولین‬
‫برای دوز های کمتر از سرنگ ‪ 0/5‬میلی لیتری استفاده میشود‬
‫که به دلیل ساختار سوزن خود از تجویز دوز نادرست ناشی از فضای مرده جلوگیری میکنند (‪ 0/2‬میلی لیتر در سرنگ باقی میماند )‬
‫برای کاهش احتمال تغییر نسبت دارو ها باید موارد زیر رعایت شود ‪:‬‬
‫‪)1‬دارو به یک اندازه درون سرنگ بکشید‬
‫‪)2‬از یک نوع سرنگ خاص برای همه تزریق ها استفاده شود (عدم تغییر فضای مرده)‬
‫‪)3‬از سرنگ های یک تکه استفاده شود (سرنگ و سرسوزن متصل )‬
‫نکته‪ :‬طول سوزن باید برای نفوذ در بافت زیر پوستی و تخلیه دارو در عضله کافی باشد و ضخامت سوزن تا حد ممکن باید نازک باشد‬

‫حداکثر ‪ 1 :‬میلی لیتر‬
‫نوزاد خیلی کوچک ‪ 0/5 :‬میلی لیتر‬
‫دارو درمانی‬
‫عوامل موثر در انتخاب محل تزریق مناسب‪:‬‬
‫‪ -١‬مقدار و نوع داروي تزریقي‬
‫‪ -٢‬میزان و شرایط عمومي توده عضالني‬
‫‪ -٣‬تكرار و تعداد دفعات تزریق در یك دوره درماني‬
‫‪ -٤‬توانایي كودك براي قرار گرفتن در وضعیت تزریق به صورت بي خطر‬
‫میزان دوز‬ ‫داراي محل هاي كمي براي تزریق‬ ‫•نوزادان به علت كوچك بودن عضالت و عدم تكامل آنها‬
‫محل تزریق مناسب‪:‬‬
‫‪)١‬داراي توده عضالني كافي بر اساس میزان دوز تجویزي‬
‫‪)٢‬خودداري از آسیب رساندن به عروق خوني و اعصاب بزرگ‬
‫نكته‪ :‬تزریق عضالني در نوزادان ‪:‬‬
‫عضله وستوس ترالیس‬ ‫•شایع ترین محل‬
‫•سر سوزن (‪٤٥‬درجه_‪ ٩٠‬درجه)‬
‫•جهت سوزن به طرف زانوي كودك‬
 ‫دارو درمانی‬

‫مناسب‬ ‫نسبتا ً خالي از وجود اعصاب و عروق خوني بزرگ ‪،‬داراي بافت زیر جلدي كم و قابل دسترس د وضعیت هاي مختلف‬ ‫•منطقه ونتروگلوتئال‬
‫تزریق‬
‫قابل استفاده یكسال بعد از راه رفتن نوپا‬ ‫•عضله سریني (دورسو گلوتئال)‬

‫محل انتخابي در هر سني‬ ‫فاقد عوارض‬ ‫‪.‬ونتروگلوتئال‬

‫مزیت آن این است كه درد و عوارض آن كم است ‪،‬و سر سوزن زاویه دار به طرف شانه‬ ‫دوز هاي كم (‪)١_٠،٥‬در كودكان ‪ ١٨‬ماهه‬ ‫•دلتوئید‬
‫<چگونگي تزریق >‬
‫‪ -‬تزریق مكرر در یك محل ‪ :‬فیبروز عضله و كنتراكجر‬
‫‪ -‬تزریق مكرر در اعصاب بزرگ (سمپاتیك)‪ :‬ناتواني هاي مادامالعمر(خصوصا ً هنگام استفاده از دارو هاي نوروتوكسیك)‬
‫افزایش احتمال تزریق به داخل عروق خوني‪ :‬نیاز به دقت بیشتر هنگام انتخاب‬ ‫عدم تشخیص خون هنگام آسپیراسیون‬ ‫‪ -‬تزریق دارو هاي تیره‬
‫محل تزریق‬
‫‪ - -‬تزریق عضالني‪ :‬وارد كردن عمودي سوزن به درون پوست همراه با جابجایي و كشش كمتر بافتي و درد كمتري همراه است‬
‫‪ - -‬كودكان غیرقابل پیشبیني و دشوار در قرار گرفتن در حالت مناسب‪:‬مي توان كمك گرفت‬
 ‫دارو درمانی‬

‫تزریق در عضله‪:‬‬
‫‪-‬عضله را بین انگشت شست و انگشت دیگربگیرید (در كودكان چاق ‪،‬ابتدا با شست و انگشت سبابه بافت هاي زیر جلدي را كنار زده و سپس تزریق را انجام داد)‬
‫‪-‬در تزریق داروهایي كه الزم است رأس ساعت زده شود‪ :‬کودك را بیدار كرده و سپس تزریق انجام شود (چون در هنگام خواب مانع از به خواب رفتن كودك‬
‫میشود)‬

‫نكات الزم‪:‬‬
‫(‪ ٢/٥‬ساعت قبل از تزریق براي كاهش درد در موضع تزریق) ‪ -EMLA‬استفاده از پماد‬
‫تعویض محل تزریق در تزریق هاي مكرر‬ ‫‪-‬‬
‫_قرار دادن كودك در وضعیت خوابیده یا نشسته (نه ایستاده)‬ ‫‪-‬‬
‫_پرت كردن حواس كودك حین تزریق‬ ‫‪-‬‬
‫‪-‬استفاده از سر سوزن خشك براي كاهش احساس درد در كودك‬ ‫‪-‬‬
‫فشار دادن محكم محل تزریق با یك گاز پس از خروج سوزن‪-‬‬
‫یا حباب هوا در تزریق دارو هاي تحریك كننده و تعویض سر سوزن پس از كشیدن دارو‪ -Z‬استفاده از روش‬
 ‫دارو درمانی‬

‫‪-‬ماساژ محل تزریق براي افزایش سرعت جذب بجز داروهاي تحریك كننده‬
‫‪-‬چسباندن بانداژ كوچك در محل‬
‫‪-‬اجازه بیان احساسات در كودك‬
‫تزریق دیر جلدي داخل جلدی‪:‬‬
‫‪٠‬بیشتر قابل استفاده در كودكان متفاوت با تكنیک بزرگساالن‬
‫‪.‬ازنمونه هاي تزریق زیر جلدي‪ )1 :‬انسولین ‪ )2‬هورمون درمانی‬
‫‪٠‬روش هاي كاهش درد تزریق‪ :‬تعویض سر سوزن در صورت استفاده براي سوراخ كردن پالستیك سر ویال‬
‫‪٠‬استفاده از سوزن هاي ‪ ٢٦‬تا ‪ ٣٠‬و تزریق حجم كمي از دارو(‪ 0/5‬میلی لیتر)‬
‫با زاویه ‪90‬‬ ‫_زاویه سوزن براي تزریق زیر جلدي‬
‫در کودکان با بافت زیر جلدی کم ‪ 45:‬درجه‬
‫شایع ترین مناطق‪ 1/3 :‬مركزي خارج بازو‪ -‬شكم‪ ١/٣‬مركزي ران‬

‫نكته!آسپیراسیون قبل از تزریق زیر جلدي و پیش از تزریق انسولین پذیرفته نیست ‪.‬‬
 ‫دارو درمانی‬

‫تجویز دارو هاي وریدي(اثر سریع و كنترل كمتر)‪:‬‬

‫در مورد بعضي داروها این روش تنها راه استفاده است‬
‫‪ -‬براي كودكان مبتال به اختالل جذب ‪:‬اسهال‪،‬دهیدراتاسیون‪،‬كالپس عروق محیطي‪،‬كودكان مبتال به عفونت شدید نیازمند درمان غیر خوراكي طوالني مدت‬
‫‪ -‬كودكان نیازمند غلظت سرمي باال ي یك دارو‬
‫‪ -‬كودكان نیازمند به كنترل مداوم در درمان اورژانس‬
‫نکات قابل رعایت ‪:‬‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬چک کردن محل ورود از نظر باز بودن پیش از انفوزیون‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬عدم استفاده از دارو همراه فرآورده های خونی‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬تزریق آنتی بیوتیک ها به طور جداگانه‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬نیاز به آگاهی از حداقل میزان رقیق کردن داروها‬ ‫‪-‬‬
‫محل دسترسی عروقی (محیطی یا مرکزی) ‪:‬منبع ناشناخته آلودگی و عفونت ‪ :‬پوشاندن محل با یک کالهک استریل یا سرنگ در موقع تعویض خون و‬ ‫‪-‬‬
‫تجویز دارو‬
 ‫دارو درمانی‬

‫‪ ‬تجویز دارو از راه مقعد‪ :‬دارای اعتماد کم مگر در مواقعی که تجویز خوراکی ممنوع یا دشوا ر است یا در مواقع کنترل استفراغ‬
‫از اشکال داروهای مقعدی‬ ‫شیاف‬ ‫‪‬‬
‫معایب‪ :‬تاخیرجلوگیری یا کاهش جذب درصورت پر بودن رکتوم‬ ‫‪‬‬
‫شیوه استفاده(مانند داروهای به روش تنقیه احتباسی‪:‬رقیق کردن به کمترین میزان برای جلوگیری از دفع آن) ‪:‬‬
‫‪ (1‬برداشتن پوشش شیاف ‪ )2‬آغشتن آن به ژل محلول در آب یا آب گرم ‪)3‬قرارگیری در موضع – اطمینان از قرارگیری آن باالتر از هر دو اسفنگتر مقعد –‬
‫فشار دادن محکم کفلها به هم برای جلوگیری از دفع شیاف به مدت ‪ 10-5‬دقیقه‪ -‬در صورت نصف کردن شیاف (برش به صورت طولی)‪ -‬استعمال شیاف‬
‫(ازسر تیز ‪ :‬سنتی – سر پهن ‪ :‬استعمال راحتتر‪-‬دفع کمتر )‬
‫مهمترین مشکل‪ :‬جلب همکاری بیمار‬ ‫تجویز داروها از راه چشم‪ -‬گوش – بینی‬
‫ایجاد احساس ناخوشایند‬
‫سر كودك به صورت اكستانسیون و كودك باید باال را نگاه كند)‬
‫داروههاي چشمي ‪:‬استفاده در حالت طاقباز یا نشسته ( َ‬
‫پایین كشیدن پلك تحتاني كودك و استعمال همزمان براي جلوگیري از تروما و ویختن قطره روي صورت‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬قرار دادن پماد یا محلول روي ملتحمه (نه مستقیما ً روي كره چشم)‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬فشار دادن نقطه الكریمال با انگشت در سطح داخلي پلك به مدت ‪ ١‬دقیقه ‪،‬جهت جلوگیري از تخلیه دارو به نازوفارنكس‪ :‬جلوگیري از انتقال از چشم مبتال به‬ ‫‪-‬‬
‫چشم دیگر در هنگام عفونت‬
 ‫دارو درمانی‬

‫‪ -‬در صورت لزوم استفاده از پماد و قطره==> ابتدا قطره و بعد از ‪ ٣‬دقیقه از پماد استفاده شود (استفاده از پماد قبل از خواب به منظور جلوگیري از تاري دید)‬
‫•گوش ‪ :‬دركودكان كوچكتراز ‪ ٣‬سال ‪،‬باید الله گوش به سمت پایین وعقب كشیده شود ودركودكان بزرگتراز ‪ 3‬سال ‪،‬باید الله گوش به باال وعقب كشیده شود(به‬
‫منظورراست شدن كانال شنوایي)‬
‫در دارو درماني گوش‪N.C:‬‬
‫ریختن قطره در عمق گوش بدون آلودگي نوك آن‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬بعد از چكاندن قطره در گوش‪،‬كودك را در سمت مقابل بخوابانید‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬ماساژ آرام قسمت قدامي گوش براي كمك ورود دارو به داخل گوش‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬سر كودك به صورت اكستانسیون به منظور جلوگیري از خفگي در نتیجه ورود دارو به گلو‬ ‫‪-‬‬
‫قطره هاي چشم و گوش بعد از اولین مصرف باید خوب بسته شوند و در یخچال فقط ‪ ١‬ماه قابل استفاده هستند‪.‬‬ ‫‪-‬‬
‫•بیني ( قطره بینی ) ‪:‬‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬روش استفاده مانند بزرگساالن‬
‫سر در حالت هیپراكستانسیون در لبه تخت یا بالش به مدت ‪ ١‬دقیقه براي كاهش حس ناخوشایند ورود دارو به گلو براي تماس با مخاط بیني‬
‫‪ -‬قرار دادن َ‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬حداكثر زمان مجاز مصرف دارو هاي ضد احتقان بیني‪ ٣ :‬روزو بیشترازاین مدت داراي تاثیرمعكوس واحتقان مجدد مخاط بیني‬
 ‫عدم استفاده از داروهایی با داده محافظتی بنزیل الکل ضرورت دارد‬

‫‪ ‬پرستاران باید نسبت به صدمات تجویز محلولهای باکتریواستاتیک و هایپراسموالر به شیرخواران هوشیار باشند بنزیل الکل یک محافظت کننده‬
‫رایج در آب می باشد باکتریواستاتیک سالین برای نوزادان سمی بوده و نباید در شستشوی آنژیوکت یا رقیق کردن داروها استفاده شود‬

‫_برای شیرخواران زودرس محلولهای هایپراسموالر خطر دارند‬

‫_دارو های خوراکی یا تزریقی باید به اندازه کافی رقیق شده باشد تا از عوارض مربوط به هایپر اسموالر جلوگیری شود‬

‫به منظور کاهش عوارض داروها و افزودن آگاهی ‪:‬‬

‫دوز مصرفی داروهای پرخطر توسط دو پرستار چک شودهنگام سرم زدن به کودک باید انگشتان دست و پاها رویت‬
‫شودآنژیوکت را با پانسمان شفاف ثابت کرده و از نظر عالئم‪ ،‬ایسکمی ‪،‬ترشح پرفیوژن مناسب( پرشدن مویرگی ) هر‬
‫ساعت بررسی شود‬
 ‫آموزش خانواده و مراقبت درخانه ‪:‬‬

‫اطالع والدین هنگام دارودرماني ‪:‬‬

‫پرستار ‪ :‬مسئول آموزش‬
‫خانواده برای استفاده از دارو‬ ‫‪)٢‬دوز و تعداد دفعات مصرف‬ ‫‪)١‬اثرات مورد انتظار دارو‬
‫ها در منزل میباشد‬
‫در استعمال دارو هاي چشمي و گوشي و بیني‪N.C:‬‬
‫یك نفر دیگر براي نگه داشتن كودك باید حضور داشته باشد‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬كودك را طاقباز روي سطح صاف قرار میدهیم به صورتیكه سر كودك بین ‪ ٢‬پاي شما و بازو هاي او زیر ساق هاي شما قرار گیرد‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬حین مصرف دارویي كه در دهان كودك میریزید ‪،‬باید یك بالش زیر سر كودك باشد ‪ :‬كاهش خطر آسپیراسیون‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬حین مصرف دارویي كه دربیني كودك میریزید‪،‬باید یك بالش كوچك زیرشانه هاي کودک بگذارید ‪ :‬هدایت مایع در طول بیني‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬اگروالدین درخواندن مشكل دارند ‪،‬از رنگ ها براي تفهیم دارو ‪،‬زمان مصرفو مقدار مصرف آن استفاده كنید‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬عالمت گذاري روي سرنگ شاهد در صورت استفاده از دارو به كمك سرنگ‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬برداشتن پوشش هاي پالستیكي انتهاي سرنگ ‪ :‬جلوگیری از آسپیراسیون کودکان‬ ‫‪-‬‬
‫استعمال دارو ها به صورت موضعي‪:‬‬ ‫‪-‬‬
‫پوست سالم ‪ :‬نسبتا ً غیر قابل نفوذ و سطح وسیعي دارد ‪،‬استفاده موضعي از دارو ها به درمان موضعي محدود میگردد‪.‬‬ ‫‪-‬‬
 ‫آموزش خانواده و مراقبت درخانه ‪:‬‬

‫پوست آسیب دیده ‪ :‬اگر استعمال موضعي روي این پوست انجام شود (در سطح وسیع یا طوالني مدت)میتواند اثرات سیستمیك پدید آورد‪.‬‬
‫مواد حالل اضافه شده به این فراورده ها ‪ :‬براي حل كردن چربیهاي پوست بوده وپانسمان فشاري میتواند جذب را بیشتر كند‪ :‬تحت نظر قرار داشتن كودك براي بروز‬
‫عوارض سیستمیك‬

‫در استعمال دارو به صورت موضعي‪N.C :‬‬

‫توضیح روش كار براي كودك‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬باید پوست با مالیمت تمیز شود تا پوسته ها و اگزوداها پاك شوند‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬محل پاك شده خشك شود_مقدار مورد نیاز از دارو روي پد استریل ریخته (براي جلوگیري از آلودگي محتویات ظرف دارو)‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬پوشیدن دستكش‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬پماد یا كرم را به میزان تجویز شده بكار برید‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬محل را در صورت تجویز با یك پوشش استریل بپوشانید‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬كودك را از لمس و خاراندن محل استعمال دارو باز دارید‬ ‫‪-‬‬

‫تجویز دارو به صورت استنشاقي‪:‬‬

‫‪-‬كودك از نظر تاثیر درمان و اثرات سیستمیك داروها تحت نظر است‬ ‫‪ -‬طعم و بوي نا مطبوعي دارند ‪ -‬شیوه اي غیر تهاجمي‬
 ‫آموزش خانواده و مراقبت درخانه ‪:‬‬

‫دارو هاي استنشاقي كه به طور شایع در كودكان استفاده میشود‪:‬‬

‫‪)١‬نبوالیزر‪:‬‬
‫دارو را به به صورت آئروسل در مي اورد‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬دارو هاي مورد استفاده آن با نرمال سالین رقیق میشوند (مي توان از ماسك یا یك لوله پالستیكي كه بین لب ها قرار میگیرد استفاده شود كه در كودكان كوچكتر‬ ‫‪-‬‬
‫ماسك ترجیح داده میشود )‬
‫‪ -‬استفاده از نبوالیزر در فاز دیسترس تنفسي ترجیح داده میشود(چون میتوان اكسیژن را به كودك رساند)‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬استفاده از نبوالیزر براي كودكان غیر هوشیار و كودكاني كه براي آنها لوله داخل تراشه گذاشته شده ‪.‬‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬آموزش كودك و والدین براي اطمینان از موثر بودن درمان‬ ‫‪-‬‬
‫‪)٢‬افشانه ها با دوز اندازه گیري شده (كه با هر بار فشار دادن یك پاف از دارورا آزادمیكنند) ‪ :‬ارزان و قابل حمل‬
‫‪ :‬كه یك لوله پالستیكي سخت و غیر قابل اتساع است كه از یك طرف به قسمت دهاني افشانه و از طرف دیگر به لوله دهاني یا ماسك وصل میشود‬
‫‪ -spacer‬استفاده از‪ :‬به منظور استفاده راحت تر از افشانه ها‬
‫‪-‬آموزش كودك و والدین براي اطمینان از موثر بودن درمان‬ ‫‪-‬‬
 ‫آموزش خانواده و مراقبت درخانه ‪:‬‬

‫‪ -‬به منظور جلوگیري از بارداري‬ ‫‪ -‬براي درمان عفونتهاي كاندیدایي‬ ‫استعمال دارو از راه واژن‪:‬‬
‫‪ -‬این روش در نوزادان‪،‬نوپایان ‪،‬دختران قبل از سن مدرسه بكار نمیرود (درزنان ونوجوانان یا دختران سن مدرسه استفاده میشود)‬ ‫‪-‬‬

‫در استعمال دارو از واژن‪:N.C‬‬ ‫‪-‬‬

‫‪ -‬توضیح روش تجویز دارو براي فرد‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬قبل از استعمال دارو ‪،‬كودك باید ادرار كند و سپس طاقباز روي تخت بخوابد ‪،‬به صورتیكه ‪ ٢‬كف پایش را بهم بچسباند و زانو هایش را روي تخت قرار دهد‬ ‫‪-‬‬
‫(شبیه پاي قورباغه)‬
‫‪ -‬باید دستكش پوشید‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬لبیا هارا كنار بزنید تا داخل واژن دیده شود‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬در صورت لزوم از آب گرم یا ژل لوبریكان محلول در آب استفاده كنید ‪:‬براي سهولت استعمال قرص یا اپلیكاتور‬ ‫‪-‬‬
‫در طول جدار خلفي واژن وارد كنید ‪ -cm‬كودك باید نفس عمیق بكشد سپس و سپس با آرامي قرص ‪،‬شیاف یا اپلیكاتور را ‪ ٩‬تا ‪١٠‬‬ ‫‪-‬‬
‫‪ -‬بعد استعمال مدتي باید طاقباز روي تخت بمانند(دادن آمزش الزم براي اینكار)‬ ‫‪-‬‬
‫کتاب کودک بیمار (مولفین‪ :‬ژیال میرالشاری ‪ /‬دکتر مریم رسولی)‬
‫کتاب ونگ‬ ‫‪‬‬

‫با تشکر از توجه شما‬