(Dekalogo
ni
Andres
Bonifacio)
1. Ibigin
mo
ang
Diyos
nang
buong
puso.
2. Pakatandaang
lagi
na
ang
tunay
na
pag-‐ibig
sa
Diyos
ay
siya
ring
pag-‐ibig
sa
Tinubuan,
at
iyan
din
ang
pag-‐ibig
sa
kapwa.
3. Itanim
sa
iyong
puso
na
ang
tunay
na
kahalagahan
ng
puri’t
kaginhawahan
ay
ang
ikaw
ay
mamatay
dahil
sa
ikaliligtas
ng
Inang-‐Bayan.
4. Lahat
ng
iyong
mabuting
hangad
ay
magwawagi
kapag
ikaw’y
may
hinahon,
tiyaga,
katwiran
at
pag-‐asa
sa
iyong
inaasal
at
ginagawa.
5. Pag-‐ingatan
mo,
kapara
ng
pag-‐iingat
sa
sariling
puri,
ang
mga
pasiya
at
adhikain
ng
K.K.K.
6. Katungkulan
ng
lahat
na
ang
nabibingit
sa
malaking
kapahamakan
sa
pagtupad
ng
kanyang
tungkulin
ay
iligtas
sukdang
ikapariwara
ng
sariling
buhay
at
kayamanan.
7. Ang
kaugalian
natin
sa
ating
sarili
at
sa
pagtupad
ng
ating
tungkulin
ay
siyang
kukunang
halimbawa
ng
ating
kapwa.
8. Bahaginan
mo
ng
iyong
makakaya
ang
sino
mang
mahirap
at
kapuspalad.
9. Ang
sipag
sa
paggawa
na
iyong
ikabubuhay
ay
siyang
tunay
na
sanhi
ng
pag-‐ibig,
pagmamahal
sa
sarili,
sa
inyong
asawa’t
mga
anak
sa
iyong
kapatid
at
mga
kababayan.
10. Parusahan
ang
sino
mang
masamang
tao’t
taksil,
at
purihin
ang
mabubuting
gawa.
Dapat
mong
paniwalaan
na
ang
tinutungo
ng
K.K.K.
ay
mga
biyaya
ng
Diyos;
na
anupa’t
ang
ninanasa
ng
Inang-‐Bayan
ay
mga
nasain
din
ng
Diyos.