რომანტიკული პოეზია რომანტიკული ეპოქის პოეზიაა.

ეს არის მხატვრული,
ლიტერატურული, მუსიკალური და ინტელექტუალური მოძრაობა, რომელიც
წარმოიშვა ევროპაში მე-18 საუკუნეში. ეს არის რეაქცია მე-18 საუკუნის უმეტესი
ნაწილის განმანათლებლობის იდეებზე.    ინგლისური რომანტიზმის პირველი ეტაპი
უმეტესად გავრცელებულია ტბის სკოლის სახელით    . ტბის სკოლის    პოეტები ეწოდებოდა   
ინგლისელ პასიურ რომანტიკოს    პოეტთა დაჯგუფებას XVIII საუკუნის დასასრულს და XIX
დასაწყისში.სამი ძირითადი ფიგურა, რომელიც ცნობილი გახდა, როგორც ტბის    სკოლის
პოეტი    იყო უილიამ უორდსუორთი, სამუელ ტეილორი კოლრიჯი    და რობერტ საუთი . ეს
სახელწოდება      პირველად 1800 წელს გამოჩნდა ერთ-ერთ ინგლისურ ლიტერატურულ
ჟურნალში    სადაც უილიამ ვორდსვორდი იყო გამოცხადებული, როგორც ტბის სკოლის
მეთაური .. პირველად ეს ადგილი 1802 წლის აპრილში უილიამ უორდსუორთმა და მისმა
დამ დოროთიმ    დაინახეს . ტბის სკოლის წარმომადგენლები თავიდან ემხრობოდა ფრანგულ
რევოლუციას, შემდეგ იაკობინელთა ტერორმა შეაშინა ისინი .    ტბის სკოლის
წარმომადგენლების როლი ლიტერატურის ისტორიაში დიდია      .     . ლეიკისტები    იყვენენ
პირველები რომლებმაც    ღიად განსაჯეს კლასიცისტური შემოქმედების პრინციპები , ისინი
მოითხოვდნენ პოეტისგან არა დიდი ისტორიული მოვლენებისა და ცნობილი, წარმატებული
ადამიანების, არამედ მოკრძალებული მშრომელების ყოველდღიური ცხოვრების
წარმოჩენას.ვორდსვორდი, კოლრიჯი და საზი ადამიანის შინაგან სამყაროს წვდებოდნენ.
ტბის პოეტებმა უნივერსალურ კლასიციზმს დაუპირისპირეს საკუთარი ინგლისური
ისტორია და კულტურა . კრიტიკოსები მათ ზეგავლენას    პოეტის შემოქმედებაზე ადრეული
ინგლისური რომანტიზმის განმსაზღვრელ ატრიბუტად თვლიდნენ.     მათ შეძლეს და   
სალაპარაკო ლექსიკის შემოღებით    და პოეტური    კონსტრუქციის გამარტივებით     
პოეტური სტილი მიუახლოვეს      ყოველდღიურ მეტყველებას . Wordsworth გამოიყენებდა
"უბრალო ენას" "ჩვეულებრივი ადამიანის".მისი სურვილი იყო, რომ მისი პოეზია
ყველასთვის ხელმისაწვდომი ყოფილიყო და არ ყოფილიყო სავსე მაღალი კლასის რთული
ყვავილოვანი ენით. სამაგიეროდ, მისი ლექსების საგნები ხშირად მხოლოდ კაცები და ქალები
იყვნენ, ვიდრე ლორდები ან ქალბატონები. რომანტიკული პერიოდი იყო ბიძგი
განმანათლებლობის იდეალების წინააღმდეგ და მისი აქცენტი ბუნებაში დაბრუნებაზე
არსებითი იყო Wordsworth-ისთვის . რადიკალურმა პოლიტიკურმა იდეებმა შთააგონა
უორდსვორთი და მრავალი ადრეული ტბის პოეტი, რაც ასევე იყო მათი მწერლობის
დიდი ნაწილი. მათი მთავარი დევიზიც სწორედ ამ შინაარსის იყო : " ახლოს ბუნებასთან
და ბუნებიდან ღმერთთან    "      . ისინი ეტრფოდნენ რაინდულ შუა საუკუნეებს,
პატრიარქალურ ყოფას    და ბუნებას    . ტბის    პოეტების სკოლა იყო იარლიყი ,იმ დროს
კრიტიკოსები დასცინოდნენ ამ ზედმეტად რომანტიკულ, სენტიმენტალურ და დრამატულ
პოეტებს, რომლებიც ტბების შესახებ ლირიკულ სიტყვებს გამოხატავდნენ      . თავიანთი
ცხოვრების ბოლო წლებში ლეიკისტებმა    შესამჩნევად შეამცირეს შემოქმედებითი აქტივობა.
შეწყვიტეს ლექსების წერა, და ზოგმა პოეზიას მიმართა, ზოგმა ფილოსოფიასა და რელიგიას,
ზოგმა კი, პოეტის ცნობიერებით შემოქმედების გაგებას    . მრავალი პოეტი, მხატვარი და
მწერალი სტუმრობდა ტბის რაიონს შთაგონების წყაროს ძიებაში. თავად
უორდსუორთი იქ თითქმის 50 წელი ცხოვრობდა, გარდაცვალებამდე    . მას უყვარდა
ტბის უბანი მისი ხელუხლებელი, ძველი სამყაროს თვისებების გამო. შედეგად,
როდესაც ტბის რაიონმა დაიწყო უფრო დასახლება და იგრძნო ინდუსტრიული
რევოლუციის შედეგები, მან ისაუბრა მის წინააღმდეგ.მიუხედავად ტბის პოეტების
ჯგუფის მნიშვნელობისა, უორდსვორთი ამ პერიოდის ყველაზე ცნობილი და
ცენტრალური პოეტია. ის ასევე ყველაზე ცნობილია პოპულარულ კულტურაში.