Posisyong papel tungkol sa: Aborsyon
Kung
Ni: Edward Wilfred G. Lobaton
Grade 12 - Curie
Ang paksa tungkol sa aborsyon o pagpapalaglag ng sanggol ay
maaaring isa sa pinaka kontrobersyal at pinakamainit na isyu sa
ating panahon. Kailangan ang katapangan para sa paghahanap
ng tapat na sagot sa tanong na “Ang pagpapalaglag o aborsyon
ba ay intensyonal na pagpatay?” lalo’t higit para sa mga
sumailalim sa pagpapalaglag o sila mismo ay nagpalaglag ng
kanilang sanggol sa nakalipas. Malinaw ang Bibliya tungkol sa
katotohanan na mali ang pagpatay (Exodo 20:13). Gayunman, sa
ilang pagkakataon at sitwasyon, hindi ipinagbabawal ng Bibliya
ang pagpatay. Inaasahan ang mga sundalo na kumakatawan sa
kanilang bansa na pumatay ng mga sundalo ng kalabang bansa
(Josue 11:20). Hindi ito intensyonal na pagpatay. Pinapatay din
ang mga hayop para sa pagkain at paghahandog (Exodo 24:5;
Genesis 9:3–4). Hindi rin ito intensyonal na pagpatay.
Pinakahuluganan ang intensyonal na pagpatay bilang “pagpatay
na hindi naaayon sa batas, pinagisipang pagpatay ng isang tao sa
kanyang kapwa tao.” Ang intensyonal na pagpatay ay pagpatay
ng hindi naaayon sa batas - ito ay kung ginawa ito dahil sa
paghatol ng isang tao sa kanyang kapwa tao para sa personal na
kadahilanan. Paulit-ulit na kinokondena ng Bibliya ang pagpatay
bilang katangian ng isang makasalanang sosyedad
(Deuteronomio 5:17; Isaias 1:21; Oseas 4:2; Mateo 5:21). Sa
pagtukoy kung ang aborsyon o pagpapalaglag ay intensyonal na
pagpatay, dalawang kunsiderasyon ang dapat na isaalang-alang:
Una, ang fetus ba sa sinapupunan ay isa ng aktwal na sanggol, at
ikalawa, kung ang fetus ay isang sanggol, ang pagpapalaglag ba
ay hindi matatawag na intensyonal na pagpatay dahil sa legal ito
sa maraming bansa? Kung ang intensyonal na pagpatay ay
pagpatay ng hindi naaayon sa batas, lohikal na masasabi na ang
pagpatay ng naaayon sa batas ay hindi intensyonal na pagpatay.
Ang isang dahilan kung bakit ang intensyonal na pagpatay ay
hindi naaayon sa batas ay dahil hindi katanggap-tanggap na ang
isang tao ang magdesisyon sa magiging kapalaran ng kapwa tao.
Sa ilalim ng Batas ng Lumang Tipan, ang isang taong nakapatay
ay hindi maaaring patayin malibang may mga saksi laban sa
kanya: "Sinomang pumatay sa kaninoman, ay papatayin ang
pumatay sa patotoo ng mga saksi: nguni't ang isang saksi ay hindi
makapagpapatotoo laban sa kaninomang tao upang patayin”
(Bilang 35:30). Sa digmaan, hindi dapat na magdesisyon ang mga
sundalo na pumatay para sa kanilang sariling layunin, kundi
pumapatay sila para sa interes ng kanilang bansa - kung
ipinagtatanggol nila ang isang kagalang galang na bansa - upang
protektahan ang mga inosenteng mamamayan mula sa
masamang banta ng mga kaaway. Naiiba ang pagpapalaglag. Ang
pagpapalaglag o aborsyon ay pagpatay base sa pagpili at
paghusga ng isang ina, na siyang dahilan upang ituring ito na
intensyonal na pagpatay. Ngunit kung ang fetus ay hindi pa
ganap na tao - kung ang fetus ay isa pa lamang masa ng tisyu na
wala pang buhay - ang pagpapalaglag ba ay hindi maituturing na
pagpatay?
Ang tanong ay, ang fetus ba ay isa ng ganap na tao o hindi?
biolohiya ang paguusapan, ang buhay ng tao ay naguumpisa sa
pagbubuntis. Sa oras na magsanib ang itlog ng ina at punla ng
ama, lumilikha sila ng bagong DNA na personal at natatangi. Ang
DNA ay kodigo ng mga itinakdang impormasyon at ang
pinagbabatayan para sa pagbuo at paglaki ng tao. Wala ng iba
pang materyales ang dapat na idagdag; ang zygote sa
sinapupunan ng ina ay isa ng ganap na tao. Ang pagkakaiba sa
isang fetus at sa sinuman sa atin ay ang edad, lokasyon, at antas
ng pagiging depende sa iba. Kung magpalaglag ang isang ina
habang nasa proseso ng paglaki ang fetus sa kanyang
sinapupunan, winawakasan niya ang isang natatanging buhay.
Malinaw na itinuturo sa Bibliya na nagsisimula ang buhay ng tao
sa sinapupunan ng ina. Sinabi ni Samson, “sapagka't ako'y naging
Nazareo sa Dios mula sa tiyan ng aking ina” (Hukom 16:17).
Tinutukoy niya ang kanyang sarili at sinasabi na nakatalaga na
ang plano ng Diyos para sa Kanya - na maging isang Nazareo -
kahit na hindi pa siya isinisilang. Sinabi ni David, “Sapagka't iyong
inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-
bata ng aking ina” (Awit 139:13). Muli, makikita natin na
tinutukoy niy David ang kanyang sarili bilang isa ng ganap na tao
sa sinapupunan pa lamang ng kanyang ina. Idinugtong pa ni
David, “Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di
sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga
araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila”
(Awit 139:16). Sinasabi ni David na itinakda na ng Diyos ang lahat
ng mangyayari sa kanyang buhay kahit nasa tiyan pa lamang siya
ng kanyang ina. Muli, ang ebidensyang ito ay nagpapatunay na
naguumpisa ang pagiging tao sa sinapupunan ng ina sa halip na
sa oras na mailuwal na ang sanggol. Makikita natin ang parehong
katotohanan na ito sa buhay ng hindi pa isinisilang na si Jeremias:
“Bago kita inanyuan sa tiyan ay nakilala kita, at bago ka lumabas
sa bahay-bata ay pinapaging banal kita; inihalal kitang propeta
sa mga bansa” (Jeremias 1:5).
Itinuturing ng Bibliya ang isang fetus bilang isang ganap na tao
na hindi pa isinisilang, isang taong ayon sa plano ng Diyos na
Kanyang binubuo sa proseso ng pagbubuntis. Dahil dito, hindi
talaga mahalaga kung ano ang sinasabi ng batas ng tao o kung
gaano man katanggap-tanggap ang aborsyon ayon sa batas at
pananaw ng tao. Ang batas ng Diyos ang dapat na masunod. Ang
isang ina na nagdesisyon na ipalaglag ang kanyang sanggol ay
mag-isang gumagawa ng desisyon upang wakasan ang buhay ng
isa pang tao - at laging ito ang kahulugan ng intensyonal na
pagpatay sa kasaysayan.