ANALISIS KAJIAN

 Apakah ciri-ciri antara tiga kaum di negara Malaysia?

Di Malaysia, kaum yang terbesar merupakan kaum Melayu daripada 69.30% jumlah

penduduk Malaysia pada tahun 2019. Mereka menggunakan Bahasa Melayu untuk

meneruskan komunikasi dengan bangsa lain. Bahasa Melayu sebagai bahasa utama di

Malaysia. Jadi, bangsa lain memerlukan belajar Bahasa Melayu termasuk suku kata dan

perkataan di tadika sejak kecil lagi. Lain daripada itu, Bahasa Melayu menjadi variasi dan

dialek-alek Melayu digunakan sebagai bahasa rasmi antara negara Brunei, Indonesia dan

Singapura. Selain itu, tulisan Jawi merupakan tulisan alternatif pada kaum Melayu. Penulisan

Jawi terhad kepada kegunaan dalam paling penting keagamaan dan kebudayaan sahaja.

Agama kaum Melayu merupakan agama Islam. Orang yang beragama Islam dipanggil oleh

Muslim. Muslim Malaysia bukan sahaja kepercayaan daripada orang Melayu juga terdapat

kepada India, Pakistan, Cina dan lain-lain. Sebagai Muslim, mestilah mematuhi semua

peraturan dan undang-undang. Salah satu contoh adalah semasa waktu siang mereka

mematuhi amalan bulan suci apabila berpuasa. Contoh kedua adalah diharam untuk makan

daging babi dan minum arak kerana mereka sangat perhatikan pada kesihatan.

Selain itu, sebagai perempuan Muslim mestilah dilengkapkan dengan tudung atau

skaf kepala untuk menjadi membukti. Di Malaysia, adalah masjid utama merupakan Masjid

Negara, terletak di Kuala Lumpur. Masjid Negara dibina pada tahun 1963. Masjid Negara

menjadi lambang keagungan Islam sebagai agama rasmi dan simbol Malaysia. Pihak

kerajaan dan institusi perbankan perlu ditutup dua jam pada Hari Jumaat kerana Muslim

hendak menunaikan solat secara jemaah di masjid. Di samping itu, pakaian dan tekstil
mempunyai sangat tinggi kedudukan dan melambangkan kuasa, pangkat dan kecantikan

dalam budaya Melayu. Kaum Melayu terdapat pelbagai jenis tekstil tetapi paling terkenal

sehingga hari ini merupakan Batik dan Songket. Sehingga hari ini, jenis pakaian tradisional

yang paling masyhur ialah baju kurung bagi perempuan, baju Melayu bagi lelaki dan baju

kebaya. Kedua-dua baju menjadi kebangsaan untuk negara Malaysia dan Brunei. Justeru,

baju kurung mestilah dipakai oleh kakitangan awam, pekerja profesional dan pelajar wanita

setiap hari.

Sifat kemasyarakat yang semangat ditunjukkan dalam banyak permainan tradisi

dan menjadi hobi di Malaysia. Permainan tradisional adalah berbagai-bagai jenis seperti

layang-layang, congkak, gasing, batu seremban, wau dan sepak takraw. Salah satu

permainan tradisional Melayu yang terkenal merupakan sepak takraw sudahpun dimainkan

sejak ratusan tahun dahulu. Jadi, sepak takraw menjadi sukan kebangsaan Malaysia dan

telah dimasukkan dalam sukan antarabangsa iaitu Sukan Negara dan Sukan Asia Tenggara.

Sementara itu, setiap wilayah tradisional Melayu adalah makanan yang khas diri sendiri.

Makanan tradisi Melayu di Malaysia adalah seperti laksa, nasi lemak, sate dan nasi kandar.

Makanan tradisi Melayu juga mempunyai pelbagai jenis kuih dan minuman termasuklah

ketupat, kuih lapis, dodol, air sirap dan air tebu. Mereka sangat diperlukan gulai atau kari

campuran dengan nasi setiap hidangan kerana ini ialah budaya mereka. Selain itu, seluruh

masyarakat Islam di dunia akan menyambut dua perayaan yang paling penting ialah Hari

Raya Aildilfitri dan Hari Raya Aidiladha. Apabila menyambut Hari Raya Aidilfitri, setiap rumah

ahli keluarga perlu menghias rumah dengan cantik dan kemas. Hal ini demikian kerana

saudara-mara dan sahabat taulan akan saling menziarahi dan mengucapkan ‘Selamat Hari
Raya.’ Adat dan budaya masyarakat Melayu mendapat kesenian yang sangat tinggi nilainya.

Masyarakat Melayu mempunyai berbagai-bagai alat muzik dan tarian sehingga sejak hari ini.

Sementara itu, peralatan-peralatan tradisional juga digunakan upacara-upacara rasmi

termasuk majlis perkahwinan, persandingan dan upacara melibatkan Raja-Raja. Peralatan-

peralatan muzik tradisional masyarakat Melayu tentang beberapa jenis ialah kompang,

geduk, gendang, dan sebagainya. Di antara tarian Melayu yang popular merupakan Tarian

Mak Yong, Tarian Zapin, Tarian Gamelan dan Tarian Melayu.

Di Malaysia, kaum Cina menjadi kaum kedua terbesar daripada 22.8% jumlah

penduduk Malaysia pada tahun 2019. Agama masyarakat Cina merupakan agama Buddha

atau Taoism. Salah satu tokong yang terkenal bernama Tokong Thean Hou terletak di Kuala

Lumpur. Kebanyakan ibu bapa pada masyarakat Cina memastikan memberi anak sendiri

belajar di sekolah Cina kerana bahasa Mandarin ialah bahasa ibunda mereka di negara ini.

Jadi, penduduk bangsa Cina memerlukan belajar Bahasa Melayu di tadika, sekolah rendah

dan sekolah menengah. Hal ini demikian kerana mestilah mengikut sistem Pendidikan

Malaysia yang diberi untuk menjalankan. Hal ini disebabkan oleh kaum Cina mengetahui tiga

bahasa termasuk bahasa Cina, bahasa Melayu dan bahasa Inggeris. Lain daripada itu, orang

Cina adalah beberapa kumpulan sub-etnik. Setiap kumpulan juga ada satu dengan dialeknya

tersendiri seperti Hakka, Teochew, Hokkien dan Kantonis. Dalam masyarakat budaya orang

Cina, setiap keluarga mempunyai sub-etnik sendiri tetapi anak-anak mesti mengikut sub-

etnik bapanya. Orang Cina nama yang pertama merupakan hendak sama dengan bapanya

dan tulisan dengan pinyin. Selain itu, kalendar orang Cina mempunyai 12 binatang iaitu

tikus, lembu, harimau, arnab, naga, ular, kuda, kambing, anjing, ayam, kera, khinzir. Setiap

tahun akan menukar pada kitaran bulan dengan mengurut dalam 12 binatang. Kalendar Cina
juga digunakan untuk menanda perayaan orang Cina tradisi seperti Tahun Baru Cina,

Perayaan Kuih Bulan dan Chap Goh Mei. Sementara itu, mereka akan memilih tarikh yang

sesuai untuk mengadakan perkahwinan atau merasmikan pembukaan bangunan baru.

Seterusnya, kaum Cina adalah pelbagai perayaan perlu disambut seperti Tahun Baru

Cina, Perayaan Kuih Bulan, Pesta Perahu Naga, Winter Solstice, Perayaan Qing Ming dan

Chap Goh Meh. Dalam perayaan kaum Cina yang paling popular ialah sambutan Tahun Baru

Cina. Perayaan ini menurut kalendar selama 15 hari untuk menyambut tahun baru dengan

meriah. Setiap tahun, ahli-ahli keluarga akan berkumpul supaya mengeratkan perhubungan

sesama keluarga. Sebelum tahun baru, setiap keluarga akan menghias rumah sendiri

terutamanya menggantung tanglung dengan berwarna-warni. Pada Tahun Baru Cina, kanak-

kanak dan remaja akan sangat gembira kerana boleh dapat angpau daripada ibu bapa,

saudara mara yang sudah berkahwin dan golongan tua. Lagi itu, sesetengah keluarga akan

menjemput Tarian Singa dan menembak mercun dibakar pada pagi atau malam. Tujuan

mercun dibakar merupakan bunyi sangat bising jadi boleh menghalau makhluk jahat yang

kejam. Makanan-makanan pada sambutan Tahun Baru Cina adalah yee sang, limau

mandarin, biskut atau kuih yang tradisional dan makan malam reunion. Semasa menyambut

tahun baru, mereka mesti memakai tradisi pakaian mereka seperti Cheongsam, Sam Fu dan

Hanfu. Pakaian tradisional yang terkenal ialah Cheong Sam dalam kalangan wanita. Cheong

Sam merupakan diperbuat daripada kain sutera, satin dan lain-lain jenis kain yang lembut.

Masyarakat Cina mempunyai pelbagai jenis larangan perlu elakkan. Tamsilnya, semasa

makan jangan mencucuk penyepit menegak pada mangkuk nasi. Hal ini kerana kelihatan

sedang membakar kemenyan untuk merindu orang yang tertinggal.

 Seterusnya, makanan orang Cina tradisional merupakan bak kut teh, char koay

teow, dimsum, kuih bulan dan kuih bakul. Tarian dari masyarakat Cina bagi merayakan hari

perayaan seperti Tahun Baru Cina dan Chap Goh Meh ialah Tarian Singa dan Tarian Naga.

Tarian Singa mempunyai diiringi oleh dram, gong dan dentuman mercun yang dikatakan

akan membawa tuah. Lain-lain tarian Cina adalah Tarian Bunga, Tarian Payung dan Tarian

Kipas. Permainan tradisional Cina adalah pelbagai jenis seperti Mahjong, Xiang Qi, Yo-yo

Cina. Mahjong yang berasal dari negara China merupakan permainan kepada empat orang.

Mahjong dan Xiang Qi mempelajari orang Cina kemahiran, strategi dan pengiraan supaya

menjadi pandai dan fikir dengan rasional. Biasanya, orang Cina akan menggunakan strategi

dalam perniagaan. Di Asia, mahjong menjadi popular sebagai perjudian dan permainan

dalam komputer.

India adalah yang ketiga terbesar pada tiga kumpulan etnik utama di Malaysia

menyumbang 10% penduduk. Kebanyakannya berasal dari pendatang Tamil Selatan yang

berbahasa Tamil yang datang ke Malaysia semasa tempoh kolonial British. Mereka datang

ke sini untuk mencari kehidupan yang lebih baik, kecuali sistem kasta di India. Kebanyakan

Hindu juga membawa kebudayaan mereka sendiri yang unik. Seperti seluruh dunia, rakyat

India mempunyai identiti budaya yang kaya dan mereka masih mengekalkan budaya ini hari

ini. Amalan kastam India mempunyai banyak persamaan dengan budaya masyarakat

Melayu. Ini jelas dari segi kelahiran dan perkahwinan. Seperti masyarakat lain, masyarakat

India terdiri daripada pelbagai kaum, jadi maklumat berikut umumnya mencerminkan adat

istiadat masyarakat India. Mereka mengatakan "vanakam" dan selalu bertanya mengenai

kesihatan, kerja, perniagaan, dan lain-lain Minuman atau makanan selalu disediakan untuk
para tetamu dan tuan rumah mesti dilayan dengan sopan. Apabila menerima sesuatu,

adalah lebih baik untuk menunjukkan kebaikan dan rasa syukur dengan tangan kanan.

Keluarga sangat penting dalam masyarakat Tamil. Walaupun peranan kepimpinan

ayahnya, ibunya adalah yang paling dihormati. "Ibu seperti Tuhan", dan anak perempuan

seperti ibu disebut "amma". Penjagaan anak perempuan sangat penting. Thirumanam

merujuk kepada perpaduan atau kesatuan suci antara pasangan suami isteri melalui

perkahwinan sehingga akhir hayat. Ada tiga jenis perkawinan di masyarakat India, yaitu

thirumanam, tamil tamil dan diya thirumanam. Pernikahan ini berdasarkan suku.

Sesetengah perbuatan penghormatan dan kebaikan termasuk memasukkan lubang kelapa di

atas, menuangkan susu ke atasnya, menambal, mencium kaki ibu bapa (mencuci kaki ibu

bapa), memberikan hadiah dhoti (bapa mertua) dan sari (ibu). Biasanya pengantin

perempuan menukar tiga bakul bunga dan kemudian berkongsi "susu pisang" dalam kaca.

Upacara itu menunjukkan bahawa pasangan itu telah berkahwin secara rasmi. Suami adalah

"Allah isteri" dan mesti dihormati. Oleh itu, proses perkahwinan ditentukan oleh seorang

pemimpin agama yang akan bersenang-senang dan mendapat reaksi dari pasangan suami

isteri. Masa adalah penting untuk semua peristiwa dan ritual untuk mengelakkan tragedi

atau azab. Untuk mengelakkan ini, majlis perkahwinan biasanya diadakan larut malam, atau

matahari akan naik. Perkahwinan itu diadakan oleh pemimpin agama di rumah atau kuil

pengantin perempuan. Di salah satu kuadang empat kuil itu, biarawan menyalakan api dan

menyembah Tuhan untuk menyaksikan perkahwinan itu.

 Adat Valaikaappu diamalkan apabila wanita hamil mencapai usia 7 hingga 9 bulan.

Wanita hamil akan memakai gelang baru bernama Suulkaappu. Suul bermaksud "ibu" dan

Kaappu bermaksud "perlindungan." Gelang ini direka untuk melindungi bayi yang belum

lahir dari kesukaran penghantaran. Terdapat banyak jenis gelang yang digunakan pada

upacara: gelang kaca, pancarom dan gelang emas. Selepas bayi itu dilahirkan, gelang emas

akan dipakai sebagai barang kemas bayi dan akan dipakai pada hari kek, penamaan buah

dan bunga. Pada hari majlis itu, hadiah untuk wanita hamil dipanggil ciir, yang diletakkan

dalam beberapa baki dulang. Hadiah termasuk perhiasan, debunga, gelang tangan, serbuk

timun, kunyit, buah-buahan, nanas, sikat dan cermin, dan pelbagai jenis gula-gula. Hadiah di

dulang akan ditempatkan di ruang tamu dan upacara akan diadakan untuk wanita hamil.

Upacara ini juga disebut mutugu niir (kulittal). Wanita hamil duduk di bilik mandi dan

kemudian mandi dengan susu, kunyit, air kelapa, air dan bunga ros. Setelah mandi, wanita

hamil akan dihiasi seperti pengantin perempuan, dan suaminya akan mempunyai karangan

bunga sebagai satu sisi. Wanita mengandung berpakaian perkahwinan atau sari baru yang

dibeli oleh ibu bapanya dan diletakkan di ruang tamu. Seterusnya, hidupkan lampu minyak

vilak saya, dapatkan rahmat Tuhan dan mulakan ritual itu. Ia juga pakar dalam menyediakan

pelbagai makanan untuk wanita hamil, seperti jenis beras, kek.

Bagi masyarakat India, mereka percaya pada konsep kelahiran semula, kematian

seperti tidur, dan mereka akan bangun selepas tidur. Para ilmuwan India juga menunjukkan

bahawa kematian adalah pemisahan minda dan badan, di mana tubuh akan dimusnahkan,

tetapi akan kembali ke alam semula jadi. Dalam masyarakat India, mayat akan dikebumikan

atau dikebumikan. Untuk melaksanakan ritual tersebut, pelbagai kastam telah

ditentukan.Muzik India merangkumi banyak tradisi dan gaya. Muzik klasik terbahagi kepada

muzik klasik Hindu di utara India dan muzik klasik Hindu di selatan India. Bentuk popular

muzik popular termasuk muzik klasik dan rakyat, seperti bhangra. Terdapat banyak jenis

tarian klasik, termasuk Borodonati, Katakali, Cartak, Kuchipudi, Manipuri, Odyssey, dan

Akshajana; biasanya naratif dan dihiasi dengan ironi Dan elemen mitologi. Kerja-kerja

sastera awal India dihantar secara lisan dan tidak lama kemudian muncul secara bertulis. Ini

termasuk karya sastera Sanskrit, seperti Mahabharata epik dan Ramayana, serta

Pengiktirafan drama dramatik, dan kesusasteraan Tamil Sangam. Antara penulis India

moden yang bekerja keras dalam Hindi atau Bahasa Inggeris, Rabindranath Tagorelah yang

paling terkenal. Antologinya "Gitanjali" membantu Tagore memenangi Hadiah Nobel pada

tahun 1913. Ditubuhkan pada tahun 1913 oleh King Harishchandra, Raja Dadasaheb Phalke,

industri filem India kini telah menjadi industri filem terbesar di dunia, yang paling terkenal di

Mumbai Filem komersial Bollywood Hindi. Filem serantau juga mempunyai tradisi yang kuat,

termasuk Bengali, Kannada, Malayalam, Marathi, Tamil dan Telugu. Pathy Panchali (1955),

filem pertama filem Satyajit Ray pada zaman kanak-kanak dan kematian di Bangladesh luar

bandar, merupakan peristiwa penting dalam pembuatan film global.

Masakan India dicirikan oleh pelbagai kegunaan dan penggunaan herba dan

rempah yang luas. Makanan ruji di India adalah beras (terutamanya selatan dan timur) dan

gandum (terutamanya utara. Pakaian India tradisional menunjukkan perbezaan seragam

dengan warna dan gaya dan bergantung kepada banyak faktor, termasuk iklim. Gaya

pakaian popular termasuk sari untuk wanita dan pecut atau dhoti untuk lelaki. Walaupun

sukan kebangsaan India adalah hoki, kriket adalah sukan yang paling popular. Bola sepak
juga popular di beberapa negeri, terutamanya di Timur Laut dan Bengal Barat, Goa dan

Kerala. Hari ini, tenis semakin meningkat. Catur berasal dari India, apabila bilangan tuan dari

India meningkat, popularity antarabangsa juga meningkat. Sukan tradisional termasuk

kabaddi, kho-kho, dan gilli-danda, yang dijalankan di seluruh India. India adalah tempat

kelahiran yoga dan seni mempertahankan diri, Kalarippayattu dan Varma Kalai. Setiap kaum

di Malaysia mempunyai perayaannya sendiri. Mereka meraikan kaum India seperti Hari

Deepavali, Festival Thaipusam, dan Festival Ponggal setiap tahun. Mengenai Deepavali,

umat Hindu akan melakukan mandi minyak yang melambangkan pemurnian minda dan

badan. Upacara penyucian menandakan permulaan yang baru, selepas itu Hindu akan

mengunjungi kuil, di mana patung-patung dewa Hindu akan dihiasi dengan kalungan. Untuk

Da Thaipusam, ini adalah untuk meraikan dosa-dosa yang dilakukan di bumi. Tidak semua

orang Hindu melakukan Nazar. Nazar berhasrat untuk meminta permintaan Murugan, dan

jika permintaan itu diluluskan, acara istimewa diadakan untuk mengucapkan terima kasih

kepadanya. Untuk Pangar, perayaan ini disambut dengan banyaknya dengan memasak

dalam periuk yang dibuat terutamanya dari tanah liat untuk menandakan masa panen

mereka. Ia membawa kebaikan dan persaudaraan kepada mereka yang mati awal. Fikirkan

perayaan-perayaan ini sebagai hari apabila masyarakat Hindu menguatkan hubungannya.

Secara keseluruhan, pelbagai kaum mesti adalah adat dan budaya sendiri

termasuklah agama, bahasa, tarian, permainan, makanan dan pakaian tradisional. Sejak

zaman dahulu, budaya yang diturunkan dari nenek moyang pelbagai kaum masih dipelihara.

Ini adalah kerana terdapat budaya perhatian kepada pewarisan antara kaum. Sebenarnya,

setiap kaum bukan sahaja menghormati budaya sendiri, tetapi juga menghormati kepada
budaya kaum lain. Isu ini perlu diberi perhatian kepada masyarakat. Jika tidak, isu ini akan

membawa perpecahan kepada kalangan kaum. Hal ini akan terjadi banyak kesalahfahaman

antara kaum di Malaysia. Malaysia memerlukan persatuan rakyat untuk perkembangan

sosial, ekonomi, politik dan imej yang baik. Biasa sekarang, keluarga Melayu atau keluarga

India sudah menghantar anak ke sekolah Cina. Hal ini demikian kerana boleh belajar bahasa

Mandarin untuk berkomunikasi dan memahami budaya antara satu sama lain. Dari masa ke

masa, pelbagai kaum boleh mendapat perpaduan supaya bekerjasama antara kaum. Pada

masa ini, aktiviti kemasyarakatan dapat mengukuhkan perpaduan kaum seperti gotong-

royong. Masyarakat dapat memupuk semangat bekerjasama bagai aur dengan tebing untuk

mewujudkan masyarakat yang harmoni dan bersatupadu.