ROZKŁAD NORMALNY (WŁASNOŚCI KRZYWEJ)

1) Średnia i mediana są sobie równe; obie miary zlokalizowany w środku rozkładu;

2) Rozkład normalny jest symetryczny pod wzgłedem funkcji gęstości;
Funkcja gęstości – 1) we wszystkich rozkładach normalnych funkcja gęstości jest symetryczna wzgłedem
wartości średniej rozkładu;
2)Punkt przegiecia krzywej znajduje się w odległości jednego odchylenia standardowego do średniej
3) w punkcie x=m osiąga wartość maksymalną (jednomodalność)
4) jej ramiona mają punkty przegięcia dla x=m-o oraz x=m+o (zmienność)
5) funkcja gęstości przyjmuje zawsze wartości dodatnie
6) wykres rozk.norm. ma postać krzywej;
7) kształt funkcji gęstości zależy od wartości parametrów: m,o
- parametr m decyduje o przesunięciu krzywej
- parametr o decyduje o smukłości krzywej

3) Dystrybuanta – jest definiowana jako prawdopodobieństwo tego, że zmienna X ma wartości mniejsze bądz równe
x i w kategoriach funkcji gęstości wyrażana jest dla rozkładu normalnego

4) pole powierzchni pod krzywą normalną równe jest jedności

5) jest określona dla x = - nies;+niesk

W ramach statystyki matematycznej (wnioskowania statystycznego) wyróżnia się dwa zasadnicze działy:

1. Estymację (оценка), czyli szacowanie wartości parametrów lub postaci zmiennej losowej w populacji generalnej,
na podstawie rozkładu empirycznego uzyskanego dla próby; то есть оценка значений параметров или формы
случайной величины в общей популяции на основе эмпирического распределения, полученного для выборки

2. Weryfikację (testowanie) hipotez statystycznych, czyli sprawdzenie określonych przypuszczeń (założeń)

wysuniętych w stosunku do parametrów (lub rozkładów) populacji generalnej na podstawie wyników z próby. то есть
проверка конкретных предположений (предположений), выдвинутых относительно параметров (или
распределений) общей популяции на основе результатов выборки

CO TO JEST OBSZAR KRYTYCZNY?

O zbiorze krytycznym mówimy w odniesieniu do testowania hipotezy statystycznej. Procedura testowania

hipotezy statystycznej (w skrócie) polega na znalezieniu reguły, która pozwoli podjąć decyzję:

 dot. wyboru wartości próby, które pozwoliłyby na zaakceptowanie hipotezy zerowej jako prawdziwej,
 dot. wyboru wartości próby, które pozwoliłyby odrzucić hipotezę zerową oraz zaakceptować jako
prawdziwą hipotezę alternatywną.

Zbiór takich wartości próby, dla których hipoteza zerowa jest odrzucana, nazywamy zbiorem
krytycznym (lub obszarem krytycznym). Dopełnieniem obszaru krytycznego nazywa się natomiast
obszar przyjęcia hipotezy zerowej.

W statystyce wielkość obszaru krytycznego (całkę jego prawdopodobieństwa) określamy zazwyczaj parametrem

α i nazywamy poziomem istotności. Oznacza on prawdopodobieństwo wylosowania zmiennej losowej z tego
przedziału, pod warunkiem prawdziwości hipotezy zerowej

ZMIENNA LOSOWA – to taka zmienna, która w wyniku doswiadczenia realizyje różne wartości liczbowe z określonym
prawdopodobieństwem

- typu skokowego – może przyjmować skończoną lub nieskończoną, ale przeliczaną liczbę wartości

- typu ciągłego – jeśli jej możliwe warianty tworzą przedział ze zbioru liczb rzeczywistych

POPULACJA – zbiór jednostek

JEDNOSTKI BADANIA – pojedyncze elementy populacji

Funkcją gęstości prawdopodobieństwa zmiennej losowej typu ciągłego nazywamy funkcję f (x)

Każda funkcja f, będąca gęstością prawdopodobieństwa, wyznacza jednoznacznie pewną dystrybuantę, a tym samym
rozkład prawdopodobieństwa pewnej zmiennej

Wartość oczekiwana( wartość średnia, wartość przeciętna ) jest wartością

spodziewaną w doświadczeniu losowym, czyli w takim gdzie nie możemy z całkowitą
pewnością określić wyniku. Wartość oczekiwana jest najprostszym i najczęściej
wykorzystywanym narzędziem służącym do analizy danych. Zazwyczaj wartość
oczekiwaną zapisuje się jako EX lub E(X) gdzie X jest podanym rozkładem zmiennej
losowej.
Estymacja przedziałowa polega na konstrukcji przedziału liczbowego, który z określonym z góry
prawdopodobieństwem (najczęściej bliskim jedności), będzie zawierał nieznaną, prawdziwą wartość szacowanego
parametru z populacji generalnej. Poszukiwany przedział jest nazywany przedziałem ufności (np. przedział ufności
dla średniej arytmetycznej, przedział ufności dla wariancji itd.). Prawdopodobieństwo z którym chcemy poznać
prawdziwe położenie wybranych parametrów statystycznych nazywane jest współczynnikiem ufności. Zaznacza się
je najczęściej jako (1-α) i określa jako 100(1-α) - procentowy przedział ufności.
- TESTY NIEZALEŻNOŚCI - weryfikacja hipotezy o niezależności dwóch zmiennych losowych

- TESTY ZGODNOŚCI - weryfikacja hipotezy o postaci funkcyjnej rozkładu populacji generalnej

Hipoteza, która podlega sprawdzeniu, nazywana jest hipotezą zerową i oznaczana jest przez H0 . Oprócz

postawienia hipotezy zerowej test statystyczny wymaga sformułowania hipotezy alternatywnej, to jest takiej
hipotezy, którą jesteĞmy skłonni przyjąć, gdyby okazało się, że hipotezę

zerową należy odrzucić. Przyjęto oznaczać hipotezy alternatywne przez H1, H2 lub H3. W celu

weryfikacji hipotezy zerowej H0 pobiera się z populacji próbę losową x1, x2, ..., xn. Na

podstawie próby oblicza się statystykę testową, czyli pewną funkcję próby T(x1, x2, ..., xn), na

podstawie której wnioskuje się o odrzuceniu lub nie odrzucaniu hipotezy zerowej. Zatem

wartoĞć statystyki testowej z danej próby jest podstawą do odrzucenia hipotezy H0 lub jej nie

odrzucania. OczywiĞcie sposób konkretnego postępowania zależy od konkretnej hipotezy H0

i hipotezy alternatywnej. Zawsze jednak weryfikacja powinna przebiegać w taki sposób, aby

zapewnić jak najmniejszą możliwoĞć popełnienia pomyłki. W trakcie weryfikacji hipotezy H0

można popełnić dwa błędy:

– błąd pierwszego rodzaju, polegający na odrzuceniu hipotezy zerowej, mimo że jest

ona prawdziwa. Prawdopodobieństwo popełnienia błędu pierwszego rodzaju nazywa się

poziomem istotnoĞci testu i oznacza przez alfa . Najczęściej przyjmowane wartości poziomu

istotnoĞci to 0,1, 0,05, 0,01;

– błąd drugiego rodzaju, polegający na przyjęciu hipotezy zerowej, gdy w rzeczywistoĞci jest ona nieprawdziwa.
Prawdopodobieństwo popełnienia błędu drugiego rodzaju

oznacza się przez B