Poznanie – Czynności posiadania wiedzy i procesów umysłowych, poprzez które człowiek
zdobywa i wykorzystuje wiedzę do rozwiązywania problemów.
Procesy poznawcze, które pozwalają nam rozmieć i adaptować się do otoczenia : - uważanie - postrzeganie - uczenie się - myślenie - pamiętanie Rozwój poznawczy – zmiany, które dotyczą aktywności umysłowych Epistemologia genetyczna – eksperymentalne badanie rozwoju wiedzy, opracowane przez Piageta Inteligencja – w teorii Piageta podstawowa funkcja życiowa, która pozwala organizmowi przystosować się do środowiska – rodzaj równowagi do której dążą wszystkie struktury poznawcze – wytworzenie zrównoważonego, harmonijnego związku między procesem myślowym a otoczeniem. Równowaga poznawcza – termin Piageta określający sytuację, w której istnieje zrównoważony, harmonijny związek między procesem myślowym a środowiskiem. Zrównoważenie – proces dzięki któremu uzyskujemy równowagę poznawczą. Jeśli dzieci mają się czegoś dowiedzieć, muszą same skonstruować wiedzę. Dziecko jako konstruktywista – istota, która działa w reakcji na nowe obiekty i zdarzenia dzięki czemu zaczyna rozumieć podstawowe cechy. Im bardziej niedojrzały jest system poznawczy dziecka, tym bardziej ograniczona interpretacja całego zdarzenia. Dziecko nie rozróżnia jeszcze obiektów ożywionych i nieożywionych a przynajmniej nie w sposób w jaki robią to dorośli. Schemat – zorganizowany wzór myśli czy działań, który zostaje skonstruowany, by można było zinterpretować jakiś aspekt doświadczenia. Są to nieobserwowalne systemy umysłowe, leżące u podstaw inteligencji, wzór myśli czy działań, utrzymująca się baza wiedzy dzięki której dzieci interpretują świat. Praktyczne schematy to reprezentacje rzeczywistości. Wszystkie schematy, formy zrozumienia się są tworzone poprzez działanie 2 wrodzonych procesów umysłowych : - Organizacji – wrodzona tendencja do łączenia i integrowania dostępnych schematów w spójne systemy bądź korpusy wiedzy. Schemat ten pozostaje niezmienny – nie przybiera różnych form na różnych etapach rozwoju. Jej celem jest wspieranie adaptacji. - Adaptacja – wrodzona tendencja do przystosowywania się do wymogów otoczenia. Zachodzi poprzez poprzez działania asymilacji i akomodacji. Asymilacja – proces w którym dzieci próbują interpretować nowe doświadczenia poprzez już istniejące modele świata, czyli już posiadane schematy. Uznawanie danego przedmiotu jako już nam znany i podporządkowywanie go do tej znanej właśnie kategorii. Jednak zupełnie nowe obiekty, wydarzenia, doświadczenia mogą nie poddawać się interpretacji poprzez istniejące już schematy. Akomodacja – proces modyfikowania istniejących schematów mający na celu włączenie się lub adaptację do nowych doświadczeń Wg. Piageta akomodacja i asymilacja występują razem, by wspierać rozwój poznawczy. Nie zawsze zachodzą na równym poziomie. Organizacja i adaptacja umożliwiają dzieciom konstruowanie coraz bardziej złożonego rozumienia świata w którym żyją.
Niezmienna sekwencja rozwoju – seria zmian rozwojowych, które następują w konkretnej
kolejności, ponieważ każda zmiana w sekwencji jest niezbędna dla pojawienia się kolejnych
Stadia rozwoju poznawczego wg. Piageta:
Stadium sensomotoryczne – pierwsze stadium rozwoju intelektualnego według Piageta,
trwające od narodzin do 2 r. ż., kiedy niemowlęta polegają na schematach behawioralnych przy badanu i rozumieniu śrdowosika.