Całkowita pojemność płuc (TLC) -Objętość powietrza w płucach na szczycie maksymalnego

wdechu. TLC jest sumą czterech objętości.

Pojemność życiowa (VC)- Maksymalna objętość wydychanego powietrza po maksymalnych
wdechu.
Pojemność wdechowa (IC) - Objętość oddechowa (VT) + wdechowa objętość zapasowa
(IRV) = IC; największa ilość powietrza która może być zaaspirowana do płuc z pozycji
spokojnego wydechu.
Czynnościowa pojemność zalegająca (FRC)- Objętość powietrza znajdującego się w płucach
po zakończeniu spokojnego wydechu; FRC pełni funkcję buforu gazowego, zapobiegając
gwałtownym zmianom składu powietrza pęcherzykowego.
Objętość oddechowa(VT) = objętości powietrza wdychanego lub wydychanego podczas
pojedynczego cyklu oddechowego (u człowieka 0.5 l).
Wdechowa objętość zapasowa (IRV) - Maksymalna objętość, o którą może się zwiększyć
pojemność płuc z pozycji spokojnego wdechu (u człowieka 0.3 l).
Wydechowa objętość zapasowa (ERV)- Objętość, o którą może zmniejszyć się pojemność
płuc po wykonaniu natężonego wydechu z pozycji spokojnego wydechu (u człowieka 1.3 l).
Objętość zalegająca(RV)- Objętość, która pozostaje w płucach po wykonaniu maksymalnie
głębokiego wydechu (u człowieka 1.2 l).
MV – wentylacja minutowa – objętość powietrza wdychanego, lub wydychanego w ciągu
jednej minuty spokojnych oddechów
MVV – maksymalna wentylacja dowolna – objętość powietrza wydychanego w ciągu
jednej minuty maksymalnie częstych i głębokich oddechów
MBC – maksymalna wentylacja płuc – wielkość uzyskana podczas jednominutowej
wentylacji wysiłkowej (np.: podczas biegu na ruchomej bieżni)
FVC – nasilona pojemność życiowa – pojemność maksymalnie szybkiego i głębokiego
wydechu poprzedzonego spokojnym maksymalnie głębokim wdechem
Hiperkapnia to nieprawidłowy poziom dwutlenku węgla we krwi. Może on wynikać z
niewłaściwej pracy jednego z dwóch czynników regulujących ilość tlenu i dwutlenku węgla
we krwi, tj. nieprawidłowej wentylacji płuc lub niewłaściwego przepływu krwi przez płuca.
Wyróżnia się dwa rodzaje takiej niewydolności oddechowej:

 częściową (hipoksemiczną) – prowadzącą do obniżenia zawartości tlenu we krwi bez

wzrostu poziomu dwutlenku węgla,
 całkowitą – połączenie hipoksemii (obniżenia poziomu tlenu we krwi) z hiperkapnią
(podwyższeniem poziomu dwutlenku węgla).
 Mechanika oddychania.
• Wdech – akt czynny.
o Skurcz mięśni wdechowych zwiększa objętość klatki piersiowej.
o Ciśnienie w jamie opłucnej obniża się do ok. 0.8 kPa (-6 mmHg).
o Ciśnienie w drogach oddechowych jest nieznacznie ujemne.
o Powietrze jest zasysane do płuc.
• Wydech – akt bierny.
o Ciśnienie w drogach oddechowych staje się nieznacznie dodatnie.
o Powietrze wypływa z płuc.