Download as docx, pdf, or txt
Download as docx, pdf, or txt
You are on page 1of 2

Uitgeschreven interview Yngwie Scheerlinck

 
3 prijzen gewonnen tijdens zijn proclamatie. Hij vond het niet zo tof naar zijn medestudenten toe, ik
had het gevoel dat de leerkrachten echt wel hun favorietje hadden. Maar het is natuurlijk wel goed
voor mijn diploma. Een prijs voor fotografie, ODG en ..?
Dus er werden foto's getoond en dan moest het publiek de beste foto kiezen. Bij eentje was ik nog
blij, maar bij drie prijzen dacht ik wel van: dit hoeft niet. Ik had het niet verwacht.
 
Wat brengt een diploma journalistiek voor voordelen mee?
 
Het is een heel breed opleidingsvak en ik heb geleerd een enorme kritische blik te hebben. Ik weet
niet in hoeverre een diploma journalistiek u vooruit helpt, maar het is zeker een hele goede
vooropleiding. Ik ga nu een master conflict en development studeren en daar zijn de lessen van
Martine ook super belangrijk, zoals Actualiteit en Europa en De Wereld. Ook het vak mediabeleid ,
daar zitten wel nuttige dingen in. Onlangs was ik ook een keer door mijn cursussen aan het gaan van
Journalistiek. "Veel cursussen waarvan ik dacht: daar ben ik nog iets mee. Die ga ik zeker nog niet
weggooien. "
Bij journalistiek leer je de actualiteit te volgen, kritisch te denken en een breder wereldbeeld hebben.
Je hebt een hele goede basis voor een volgende opleiding. In de opleiding journalistiek leer je vooral
zelfstandig werken. Bijvoorbeeld dan zeggen ze "Maak een interview" en dan mag je vaak zelf kiezen
over wat het gaat. Als je een beetje passie hebt voor journalistiek, heb je natuurlijk een leuk portfolio
om af te geven. Ook qua netwerken is het wel belangrijk. Ik heb nu een vrij oké netwerk dankzij ook
mijn opleiding journalistiek. Ik ken een paar journalisten en een paar politiekers. Netwerken is vooral
wat je moet onderhouden en dus belangrijk.
 
Had je eigenlijk al een plan klaar om na je opleiding journalistiek te doen?

Niet 100%. Ik weet dat ik altijd zeer veel interesse heb gehad in verhalen vertellen en het Midden
Oosten. Fotografie, reizen en het Midden Oosten hebben mij altijd geïnteresseerd. Dus ik wist na
mijn diploma journalistiek wil ik wel zeker wat die kanten opgaan. In het middelbaar heb ik Moderne
talen gestudeerd. Ik heb hiervoor ook nog 1 jaar op de universiteit en 1 jaar op de hogeschool
gestudeerd. Maar reizen was altijd mijn passie. En toen dacht ik oké, misschien moet ik geoloog
worden en voor die studieopleiding gaan , iemand die aardbevingen onderzoekt vooral. Omdat
geologen zo heel erg veel in de bergen zitten en zich bezighouden met vulkanen en orkanen. Maar
geologen moeten zowel van wiskunde als chemie heel veel afweten. Dus de richting geologie op
universitair vlak was veel te zwaar. En toen dacht ik kan wel via de hogeschool chemie studeren en
dan zo een master studeren in de geologie te doen. Maar ik had toch vooral echt die interesse in het
fotograferen van culturen en de verhalen van een land. En dan was er maar één opleiding eigenlijk
die al mijn interesses samenvatten. Ik reis graag, ik fotografeer graag en ik vertel en luister graag naar
verhalen. Ik denk dat ik mij jaren heb voorgelogen dat ik geoloog wilde worden en in de bergen
zitten, gletsjers en orkanen.
Kan je nog iets meer vertellen over fotografie?
 
Fotografie bestaat voor mij uit twee delen. Ik ben zot van reizen, landen verkennen. Voor mezelf
fotografeer ik nu bijvoorbeeld op fuiven, evenementen , .. En daarmee verdien ik uiteraard geld en
daarmee wil ik fotograferen in Pakistan, in landen in het Midden Oosten vooral. Ik verdien uiteraard
geen geld met naar Pakistan te reizen. Het geld dat ik dus verdien met mijn foto's kan ik goed
gebruiken om te reizen. Twee delen: wat ik heel graag doe, het fotograferen wat me interesseert, en
fotograferen om te kunnen fotograferen. Maar ik doe het alle twee wel echt super graag.
 
Je moet ook zeker rekening houden met de prijs dat je vraagt voor je foto's. Er is eigenlijk een
ongeschreven regel dat je niet heel weinig onder het gemiddelde bedrag gaat vragen want dan speelt
dat voor alle journalisten in hun nadeel.
 
Wat wil je doen met de master conflicts and devolpment?
Door journalistiek te studeren heb ik ontdekt dat ik geen typische journalist wil worden, als ik zie hoe
de media niet meer objectief is. Bijvoorbeeld, ik wil echt niet voor HLN of voor VRT gaan werken. Ik
denk dat het mijn droom is om als journalist voor humanitaire organisatie te gaan werken als
bijvoorbeeld content creator voor één van de organisaties van United Nations, Unicef, Artsen Zonder
grenzen,.. Zowel als fotograaf als verhalen schrijven. Vooral zo conflicten in landen opsporen en nog
meer naar buiten brengen, dat zegt de titel van mijn opleiding ook: Conflict and Devolpment.Ik leer
er Bijvoorbeeld hoe de united nations werkt, wat de culturen zijn achter humanitaire organisaties. De
combinatie van het schrijven en leren fotograferen van journalistiek en het inhoudelijke: hoe werkt
de oorlogen/ een oorlog en hoe werken deze organisaties. Deze combinatie zouden wel deuren
moeten openen. 1 jaar en een jaar schakeljaar (masteropleiding) Normaal wilde ik in februari op
stage gaan naar Afghanistan, maar dan heb ik dit in de zomer op mezelf gedaan. Ik weet niet of je
Steve MCCurry kent. Je kan het bedeoord zien, ik ben zo fan van hem en oorlogsjournalistiek. Toen ik
in Pakistan was, heb ik een local aangesproken die mij kon gidsen. Ik ben bijna opgepakt door de
politie bij de grens van afghanistan.
Het leek een standaard controle, we moesten ons paspoort laten zien. Maar ineens moesten we dan
meegaan en ik vroeg me af wat heb ik gedaan? Ja ik heb een diploma journalistiek, maar ja? Ze
waren dan de heletijd in het Oerdoe liggen spreken, waar ik natuurlijk niets van verstond. Ik wist niet
of ik iets misdaan hadden. En uiteindelijk mochten we er niet zijn zonder militaire guard bij ons
omdat er terreurdreiging was. Ze waren boos dat we daar zonder liepen. Het was voor mijn eigen
bescherming. Het gaf wel een creepy gevoel. Ineens is er een man meegestuurd met een wapen en
hij gaf aan wanneer we mochten uitstappen. Ik heb nooit het gevoel gehad van ik wil hier, ik dacht
meer toen ik thuis was : ik wil terug. Ik heb veel momenten gekend dat ik dacht ik wil wel echt voor
de oorlogsjournalistiek gaan, omdat die spanning wel leuk is en de actie. Ik ben vooral geïnteresseerd
in het humanitaire.
 
Wat staat er nog bovenaan je lijstje?
Afghanistan vooral, maar met de Taliban is dat even van mijn lijstje geschrapt, maar nu heb ik vooral
mijn zinnen op Irak, daar zijn veilige gebieden, je kan ook zonder problemen naar Koerdistan, zelfs
Bagdad is heel erg veilig. Dit gaan wel de volgende bestemmingen zijn.
 
 

You might also like