IV, Arjen Lubach

Nadat Else geïnformeerd is over de moord op haar bejaarde vader, pakt ze het eerste vliegtuig naar
Amsterdam. Hier ontdekt ze dat haar vader iets op het spoor was, waar hij nooit van had mogen
weten. Als hoofdverdachte van de moord op haar vader slaat ze op de vlucht voor de politie, die niet
als enige op zoek naar haar is. Een spannende thriller van een 24 uur lange achtervolging door
Amsterdam, alles om te ontdekken waarvoor haar vader gestorven is. In dit boek benadert Arjen
Lubach een hele andere kant van onze koninklijke familie met behulp van een serie brieven die
langzaam de waarheid onthullen.

Ik vond dit persoonlijk een erg spannend boek, normaal vind ik zulk soort boeken vaak voorspelbaar
(door mijn grote hoeveelheid aan eerder gelezen thrillers/mysteries), maar tijdens het lezen van dit
boek zat ik de hele tijd op het puntje van mijn stoel en maakte mijn hart zelfs af en toe een
sprongetje. Doordat de waarheid pas laat aan het licht komt en er beetje bij beetje meer ontrafeld
wordt, blijft het boek de gehele rit spannend en is het nooit saai.

Ook maak je het boek mee uit verschillende gezichtspunten, namelijk: Elsa (het slachtoffer), John (de
rechercheur) en Jacob (een vazal van de prins). Hierdoor bekijk je het verhaal uit twee perspectieven:
goed en kwaad. Dit zorgt ervoor dat je zelf anders gaat nadenken over de acties van de karakters,
ook maakt deze manier van schrijven het boek interessanter.

Wel vind ik het boek niet erg realistisch, geheime organisaties, mysterieuze brieven en vreemde
documenten passen meer in de fictieve hoek. In het echt is de kans dat de gebeurtenissen uit dit
boek zouden gebeuren nihil, wel maakt dit alles het verhaal in ieder geval origineel. Want zoals ik
eerder al zei, heb ik veel thrillers/mysteries gelezen, maar ben ik nog nooit zoiets tegengekomen.

Verder worden de plekken soms iets te nauwkeurig beschreven, zoals bijvoorbeeld: “Op de hoek van
de Jodenbreestraat zit een slijter.”, “Aan de overkant van de gracht begint de Spiegelstraat.” en “Elsa
slaat af naar rechts, de Nieuwe Spiegelstraat in.”. Dit zijn allemaal echte locaties in Amsterdam, die
worden genoemd met het idee dat je die zou moeten kennen. Zelf ben ik denk ik één keer in
Amsterdam geweest en kende ik voor het lezen van die boek zelf het Vondelpark niet. Ook al kan dit
vervelend zijn voor mensen met geen idee van de topografie van Amsterdam, geeft deze schrijfwijze
wel een goed beeld van waar de karakters zich precies bevinden.

Overigens bevat de inhoud van het verhaal veel geschiedenis wat het boek erg interessant maakt,
zoals bijvoorbeeld alle informatie over de Waterloo-tweeling: “Het zijn de oorbellen die van dochter
op dochter gaan. Of van schoondochter op schoondochter.” en “Er zijn schilderijen van de vrouw van
Willem II, Anna Paulowna, met de Waterloo-tweeling in haar oren en zelfs foto’s van Sophie van
Württemberg, de nicht met wie Willem III trouwde, ook met twee groene diamanten.”. Alleen heb ik
zelf geen grootse interesse in de geschiedenis rondom ons koningshuis, niettemin blijft het alsnog
leuk om erover te lezen en zo een beetje nieuwe geschiedenis te leren. Verder voelt het boek door
de onderbouwing van echte gebeurtenissen van vroeger realistischer. Door de betrekking van echte
mensen, die zich vervolgens inmengen met fictieve karakters, voelen ook de fictieve karakters als
echte mensen.

Tevens was het einde wel een echt minpuntje, terwijl het in 2013-2014 al een keer aangepast was.
Het is er alleen niet beter op geworden, ik vind het persoonlijk zelfs veel slechter. Dit eerste einde,
wat ik na het lezen van het boek op internet heb opgezocht, was een stuk beter en liep ook een stuk
beter af voor de karakters. In de versie die ik las, werd het uiteindelijke doel niet bereikt wat tot een
grote teleurstelling leidde. De reden voor dit aangepaste einde was dat volgens de auteur het
originele einde niet meer goed bij deze tijd paste, wat ik een beetje een vage reden vind om een heel
einde aan te passen.

Tenslotte wil ik zeggen dat ik dit alsnog een erg goed boek vind en ik het zeker zou aanraden. Wel
zou ik een versie kopen van vóór 2013, om zo de grote teleurstelling van het einde te voorkomen. IV
is een spannend boek met een goed plot en goed geschreven karakters.