«Ἐγενόμην ἐν Πνεύματι ἐν τῇ Κυριακῇ ἡμέρᾳ καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος» (Ἀπ.
1,10)
Ἐκδίδεται ἀπὸ τὴν Κοινοβιακὴ Γυναικεία Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Αὐγουστίνου Φλωρίνης – 531 00 ΦΛΩΡΙΝΑ – τηλ. 23850-28610 –imaaflo@yahoo.gr
Περίοδος Δ΄ - Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα - ἀριθμ. φύλλου 2520
Τὸ χρῆμα σὲ τίνος χέρια, ἁγίου ἢ πλεονέκτου;
Τ ὸ ψῦχος, ἀγαπητοί μου, σὲ μέρη ὀρεινὰ κι
ὅταν εἶνε δριμύ, δυσκολεύει τὸν ἐκκλησια-
σμό. Λιγώτεροι πιστοὶ προσέρχονται τότε· πι-
στεύω ὅμως, ὅτι αὐτοὶ οἱ λιγώτεροι εἶνε θερ-
μότεροι. Διότι, ἐνῷ οἱ ἄλλοι μένουν στὰ σπιτά-
κια τους γιὰ νὰ θερμαίνουν τὰ κορμιά τους,
αὐτοὶ προτιμοῦν νὰ βρίσκωνται στὸ ναό, γιὰ νὰ
θερμαίνουν τὶς καρδιὲς μὲ τὸν θεῖο λόγο, ποὺ
εἶνε ἡ μεγάλη θερμάστρα τοῦ πνεύματος.
Σήμερα τὸ θέμα μᾶς τὸ δίδει ἡ ἑορτή. Ἀνέ-
τειλε στὸν ὁρίζοντα τῆς Ἐκκλησίας ἀστέρι
λαμπρό, ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος, πρᾶος
καὶ ταπεινός, ἰσχυρὸς πρόμαχος τῆς ἁγίας μας
πίστεως, μεγάλος ἀγωνιστής, πιστὸς τηρη-
τὴς τῶν διδαγμάτων τοῦ Χριστοῦ μας· ὁ ἅγι-
ος Σπυρίδων ὁ θαυματουργός. Θὰ προσπαθή-
σω νὰ σᾶς παρουσιάσω τὴν εἰκόνα του.
***
Καὶ πρῶτα - πρῶτα, ποιά εἶνε ἡ πατρίδα του;
Ἐὰν αὐτὲς τὶς ἅγιες μέρες κάποιος θελήσῃ
νὰ πάῃ στοὺς Ἁγίους Τόπους γιὰ ν᾽ ἀκούσῃ τὸ
«Χριστὸς γεννᾶται…» καὶ τὸ «Δεῦτε ἴδωμεν,
πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός…», καὶ πάρῃ
ἀεροπλάνο, τότε, πετώντας πάνω ἀπὸ τὰ κύ-
ματα, προτοῦ νὰ φτάσῃ στὴν Παλαιστίνη, θὰ
δῇ κάτω στὴ γαλανὴ Μεσόγειο θάλασσα, κον-
τὰ στὴ Μικρὰ Ἀσία, ἕνα νησὶ μεγάλο, σὰν τε-
ράστιο ὑπεωκεάνιο ποὺ στέκεται ἀγκυροβο-
λημένο ἐμπρὸς στὸν μυχῶνα τῆς Ἀτταλείας·
εἶνε ἡ Κύπρος. Νησί, ποὺ ἦταν ἀνέκαθεν ἑλ-
ληνικό· ὅπου νὰ σκάψῃς θὰ βρῇς ἀγάλματα καὶ
μνημεῖα ἑλληνικά, Ἕλληνες τὸ κατοικοῦσαν,
ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ θρησκεία εἶχαν. Κι ἀφοῦ
ὅλοι οἱ Ἕλληνες ζοῦσαν στὸ εἰδωλολατρικὸ
σκοτάδι, τὸ ἴδιο καὶ ἡ Κύπρος. Οἱ Κύπριοι λά-
τρευαν μάλιστα τὴν αἰσχρὴ θεὰ Ἀφροδίτη, ποὺ
γυμνὰ - κατάγυμνα ἀγάλματά της προβάλλον-
ται γιὰ λόγους τουριστικοὺς - ἐμπορικούς.
Ποιός ἔβγαλε τοὺς Κυπρίους ἀπὸ τὸ σκοτά-
δι; ποιός τοὺς βάπτισε στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ;
ποιός γκρέμισε τὰ εἴδωλα καὶ ἔστειλε τὴν Ἀ-
Τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος
Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022 Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης
φροδίτη στὸν ᾅδη; ποιός ὕψωσε ἐκεῖ τὴν Παν-
αγία μας; Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖο κήρυ-
ξαν ὄχι μικροὶ καὶ ἀσήμαντοι ἄνδρες. Εὐλογη-
μένη ἡ ὥρα ποὺ πάτησε στὴν Κύπρο τὸ πόδι
του ὁ ἀπόστολος Παῦλος! Αὐτὸς διέσχισε τὸ
μεγάλο νησὶ ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρο ἕως τὸ ἄλλο καὶ
ἔσπειρε τὸν λόγο τοῦ Ναζωραίου. Καὶ κοντὰ
στὸν ἀπόστολο Παῦλο ἐργάστηκε ἕνας ἄλλος
σπουδαῖος ἐργάτης, ὄχι ἰσάξιός του ἀλλὰ πάν-
τως μεγάλη καὶ αὐτὸς φυσιογνωμία, ὁ Κύπρι-
ος ἀπόστολος Βαρνάβας. Καὶ ὁ μὲν Παῦλος σὰν
ἀετὸς πέταξε ἀπὸ τὴν Κύπρο καὶ ἔφθασε μέ-
χρι τὴ ῾Ρώμη ὅπου μαρτύρησε, ὁ δὲ Βαρνάβας
ἀφιερώθηκε στὸν τόπο του· ἔμεινε στὴν Κύπρο
καὶ ἐκεῖ καὶ αὐτὸς μαρτύρησε. Γι᾽ αὐτὸ στὴν
Κύπρο πολὺ τιμοῦν τὸν ἅγιο Βαρνάβα, ἡ δὲ
ἐκκλησία τῆς Κύπρου ὀνομάζεται ἐκκλησία
τοῦ ἀποστόλου Βαρνάβα.
Στὴν Κύπρο λοιπὸν γεννήθηκε καὶ ὁ ἅγιος
Σπυρίδων στὶς ἀρχὲς τοῦ Δ΄ (4ου) αἰῶνος, ἐπὶ
τῆς ἐποχῆς τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου.
Τὸ ἐπάγγελμά του; Τί ἦταν; ἐπιστήμονας;
δικηγόρος; γιατρός;… Ὀλιγογράμματος βο-
σκός! Ἔβοσκε πρόβατα σὰν τὸν δίκαιο Ἄβελ,
σὰν τὸν Ἀβραάμ, σὰν τὸν Ἰακώβ, σὰν τὸν Δαυ-
ΐδ, σὰν τὸ Μωυσῆ, σὰν τοὺς ποιμένες τῆς Βη-
θλεὲμ ποὺ τὴν ἁγία ἐκείνη νύχτα ἄκουσαν
πρῶτοι αὐτοὶ τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ
ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14).
Ὑπάρχει ἕνα ἀνέκδοτο. Μιὰ νύχτα πῆγαν
κλέφτες στὸ μαντρί του, ἀλλὰ μετὰ τὴν κλοπὴ
δὲν ἔβρισκαν τὴν πόρτα νὰ φύγουν. Δεμένους
ἀπὸ ἀόρατη δύναμι τοὺς βρῆκε τὸ πρωὶ ὁ ἅ-
γιος. Ντροπιασμένοι τοῦ ὡμολόγησαν τὴν ἁ-
μαρτία τους. Ἐκεῖνος, ἀντὶ νὰ τοὺς μαλώσῃ,
ὄχι μόνο τοὺς συγχώρησε, ἀλλὰ τοὺς ἔδωσε
καὶ δυὸ πρόβατα λέγοντας· Κουραστήκατε
ὅλη νύχτα, πάρτε αὐτὰ γιὰ τὸν κόπο σας!… Οἱ
κλέφτες μετανόησαν, τοὺς σκλάβωσε ἡ ἀπέ-
ραντη ἀγάπη του. Τὸ μυστικό της δὲν μπορεῖ
νὰ τὸ μάθῃ παρὰ μόνο ὅποιος πιστεύει στὸ
 2
Χριστὸ καὶ φωτίζεται ἀπὸ τὴν ἐντολή του «Ἀ- θαυματουργῇ. Πῆρε τὸ λόγο κρατώντας στὸ
γαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν» (Ματθ. 5,44. Λουκ. 6,27,35). ἀριστερὸ χέρι του ἕνα κεραμίδι, ἔκανε μὲ πί-
Ὁ ἐνάρετος αὐτὸς βοσκὸς νυμφεύθηκε μία στι τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ καὶ εἶπε· «Εἰς τὸ
ἐκλεκτὴ νέα καὶ μαζί της ἀπέκτησε μία κόρη, ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου
τὴν Εἰρήνη. Σύντομα ὅμως ἡ καλή του σύζυ- Πνεύματος». Λέγοντας «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πα-
γος ἀπέθανε καὶ αὐτὸς δοκίμασε τὸν πόνο τῆς τρὸς» ἡ φωτιά, ποὺ εἶχε ψήσει τὸ κεραμίδι, ἔ-
χηρείας. Ὅσοι σηκώνετε τέτοιο σταυρό, νὰ ἐ- φυγε πρὸς τὰ ἐπάνω. Λέγοντας «Καὶ τοῦ Υἱ-
πικαλῆσθε τὸν ἅγιο Σπυρίδωνα καὶ θὰ σᾶς ἐν- οῦ» τὸ νερό, ποὺ εἶχε ζυμώσει τὸ κεραμίδι, ἔ-
ισχύῃ. Νέος ἦταν, μὰ δὲν σκέφτηκε ἄλλο γά- τρεξε πρὸς τὰ κάτω. Καὶ λέγοντας «καὶ τοῦ ἁ-
μο. Ὄχι ὅτι ὁ δεύτερος γάμος εἶνε ἁμαρτία, γίου Πνεύματος» τὸ χῶμα, μὲ τὸ ὁποῖο ἔγινε
ὄχι· ἀλλὰ γιατὶ ὁ πρῶτος γάμος εἶνε χρυσάφι, τὸ κεραμίδι, ἔμεινε στὴ χούφτα του. Ἔτσι ἀπέ-
ὁ δεύτερος εἶνε ἀσήμι, ὁ τρίτος εἶνε σκουριά, δειξε τὸ τριαδικὸν τῆς Θεότητος κι ὅτι ὁ Υἱὸς
κι ὁ τέταρτος εἶνε πλέον ἔξω ἀπὸ τὴν Ὀρθό- εἶνε Θεὸς ὁμοούσιος μὲ τὸν Πατέρα.
δοξο Ἐκκλησία. Κάθε ἄντρας πλάστηκε γιὰ Ὁ ἅγιος ἔκανε καὶ πολλὰ ἄλλα θαύματα·
μία γυναῖκα καὶ κάθε γυναίκα γιὰ ἕναν ἄντρα. μερικὰ μόνο θὰ σᾶς πῶ καὶ θὰ τελειώσω.
Τὴν περίοδο ἐκείνη πέθανε στὴν Κύπρο ὁ  Κάποτε στὴν Κύπρο ἔπεσε ἀνομβρία καὶ
ἐπίσκοπος Τριμυθοῦντος. Τότε τοὺς ἐπισκό- ὁ κόσμος κινδύνευε νὰ πεθάνῃ ἀπὸ πεῖνα. Ὁ
πους δὲν τοὺς ἐξέλεγε ἡ ἱερὰ Σύνοδος, ἀλλὰ ἅγιος Σπυρίδων προσευχήθηκε, ὁ οὐρανὸς
τὸ πλήρωμα τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας. Αὐτὸ εἶ- γέμισε σύννεφα, ἔβρεξε, κ᾽ ἔτσι τὰ δέντρα
νε τὸ πρέπον καὶ κανονικό. Κλῆρος καὶ λαὸς γέμισαν πάλι ἀπὸ φύλλα καὶ καρπούς.
λοιπὸν ζήτησαν τότε καὶ ἔγινε ἐπίσκοπός τους  Σὲ τέτοια δύσκολη ὥρα τοῦ λιμοῦ κάποιοι
ὁ ἅγιος Σπυρίδων, διότι ὅλοι μαρτυροῦσαν πλεονέκτες πλούσιοι ἀποθήκευσαν σιτάρι καὶ
γιὰ τὴν ἀρετὴ καὶ τὸν ἀποστολικὸ ζῆλο του. τρόφιμα, μὲ σκοπὸ νὰ τὰ πουλήσουν μαύρη ἀ-
Στὴ ζωή του ὁ ἱερὸς πατὴρ δοκίμασε καὶ γορά. Ἡ προσευχὴ ὅμως τοῦ ἁγίου γκρέμισε
ἄλλο πένθος· ἀπέθανε καὶ ἡ ἀγαπητὴ κόρη τὶς ἀποθῆκες καὶ τ᾽ ἀγαθὰ μοιράστηκαν στὸ λαό.
του ἡ Εἰρήνη· στὴν χηρεία προστέθηκε ἡ ἀτε-  Σπλαχνίστηκε κάποιο φτωχὸ καὶ μὴ ἔχον-
κνία. Ὁ Θεὸς τοῦ πῆρε τὴν σύζυγο, τοῦ πῆρε τας χρήματα νὰ τὸν βοηθήσῃ ἔπιασε ἕνα φίδι
καὶ τὴν κόρη. Μήπως γόγγυσε; καταράστηκε; στὴν αὐλὴ τῆς ἐπισκοπῆς του, καὶ τὸ μετέβα-
βλαστήμησε; Ποτέ! Δόξα σοι, ὁ Θεός, γιὰ ὅλα! λε σὲ χρυσό· κι ἀφοῦ ὁ φτωχὸς σώθηκε, γιὰ νὰ
ἔλεγε. Ὁ Θεὸς τὰ ἔδωσε, ὁ Θεὸς τὰ πῆρε. Κι μὴ καλλιεργήσῃ σ᾽ αὐτὸν τὴν πλεονεξία καὶ
ἀπὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἀφωσιώθηκε πιὸ πολὺ φιλαργυρία, μετέβαλε τὸ χρυσὸ πάλι σὲ φίδι!
στὸν Κύριο καὶ στὰ ἔργα του. Μυστήρια συμ-  Τέλος, ὅταν κάποτε λειτουργοῦσε μα-
βαίνουν στὴ ζωή μας. Ὅσοι στὸν κόσμο αὐ- κριὰ ἀπὸ πλήθη σὲ κάποιο ἐρημικὸ ἐξωκκλή-
τὸν χύνετε δάκρυα καὶ πενθεῖτε, μὴ γογγύζε- σι, τὴ στιγμὴ ποὺ βγῆκε στὴν ὡραία πύλη εὐ-
τε· πάρτε κουράγιο ἀπὸ τὸν ἅγιο Σπυρίδωνα. λογώντας «Εἰρήνη πᾶσι», ἀκούστηκαν ἄγγε-
Ἄφησε λοιπὸν τὸ μαντρὶ τῶν ἀλόγων προβά- λοι νὰ τοῦ ἀπαντοῦν «Καὶ τῷ πνεύματί σου»!
των καὶ ἀνέλαβε ἄλλο μαντρί· ἔγινε τώρα βο- Γι᾽ αὐτὸ στὸ ἀπολυτίκιό του ψάλλουμε· «Καὶ
σκὸς λογικῶν προβάτων. Ἀγάπησε τοὺς Χριστι- ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχὰς ἀγγέλους
ανούς του ὅπως πρὶν τὰ πρόβατά του κι ἀκό- ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι, ἱερώτατε».
μη πιὸ πολύ· τοὺς φρόντιζε, τοὺς ἔτρεφε, τοὺς ***
παρηγοροῦσε, τοὺς φύλαγε ἀπὸ κάθε ἐχθρό. Τώρα, ἀγαπητοί μου, ποὺ πλησιάζουν οἱ ἑ-
Μὲ τὴν ἄνοδο τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου ορτές, ἂς μιμηθοῦμε κ᾽ ἐμεῖς τὴν εὐσπλαχνία
στὸ θρόνο σταμάτησαν οἱ διωγμοί. Ἡ εἰρήνη τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος. Εἴδαμε, ὅτι στὰ δικά
ὅμως, ποὺ ἀκολούθησε, δὲν κράτησε πολύ. του χέρια, ἀπὸ τὴν ἀγάπη του στὸν φτωχό,
Παρουσιάστηκε ὁ Ἄρειος, ὁ μεγάλος αἱρεσι- καὶ τὸ φίδι ἀκόμη ἔγινε χρυσάφι· ἀντιθέτως
άρχης, ποὺ τάραξε τὴν Ἐκκλησία, καὶ γι᾽ αὐ- τὸ χρῆμα στὰ χέρια πλεονεκτῶν καὶ ἀπίστων
τὸ τὸ 325 μ.Χ. συνεκλήθη στὴ Νίκαια ἡ Α΄ γίνεται ὄργανο ἐγκλήματος, φίδι καὶ θηλειὰ
(Πρώτη) Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Συμμετεῖχαν ποὺ πνίγει τὸν ἀδύναμο συνάνθρωπο. Ἂς δοῦ-
318 ἅγιοι πατέρες· ὁ μέγας Ἀθανάσιος, ὁ ἅ- με λοιπὸν τὰ θαύματα αὐτὰ καὶ συμβολικά.
γιος Νικόλαος καὶ πολλοὶ ἄλλοι. Μεταξὺ αὐ- Καὶ τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες νὰ δείξουμε ἀγά-
τῶν ὁ ταπεινὸς ἅγιος Σπυρίδων φαινόταν ὅτι πη στὸ συνάνθρωπό μας, ὅπως ἔδειξε ὁ ἅγι-
ὑστερεῖ σὲ θεολογικὲς γνώσεις· ἐν τούτοις ἀ- ος Σπυρίδων, διὰ πρεσβειῶν τοῦ ὁποίου ὁ
ποστόμωσε τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ Ἀρείου μὲ τὴ Κύρος ἂς ἐλεήσῃ καὶ σώσῃ ὅλους μας.
χάρι τῆς πίστεως, ποὺ τοῦ ἔδινε τὴ δύναμι νὰ (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ποὺ ἔγινε στὸ ναὸ Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης τὸ Σάββατο 11-12-1971 ἑσπέρας, μὲ νέο τώρα τίτλο. Καταγραφή, σύντμησι καὶ διευθέτησι 9-11-2022.