Beschouwing Nederlands

In Nederland overlijden er ieder jaar 130 tot 150 mensen omdat ze niet op tijd een donororgaan
kunnen krijgen (Dirks, 2016). Deze personen zouden zomaar kennissen of naaste familie van u kunnen
zijn, of kunnen worden. Maar Pia Dijkstra, van het D66, is met een mogelijke oplossing gekomen. Een
nieuwe donorwet. Deze wet zorgt ervoor dat u automatisch ingeschreven staan in het orgaanregister.
Indien een u dit niet zou willen, kan u uzelf altijd uitschrijven uit het donorregister. Maar hoe zit het?
Is dit dé oplossing voor een belangrijk probleem, of een onnodige verandering? We gaan kort de
mening van enkele vooraanstaande personen en organisaties bekijken. Vervolgens geef ik mijn eigen
mening.

Patiëntenverenigingen, de Nierstichting en andere gezondheidsfondsen waren ‘zeer verheugd’ toen de

nieuwe donorwet werd aangenomen. Zij waren van mening dat het vorige systeem te vrijblijvend was
(Dirks, 2016). Alleen mensen die echt het initiatief namen om donor te worden, waren donor.
Anderen, die het opzich wel zouden willen maar er nooit mee bezig waren, stonden niet ingeschreven.
Dat is nu dus veranderd, en daarom worden er door deze organisaties meer donoren verwacht.
Maar niet iedereen was zo enthousiast. Volgens de directeur van de Nederlandse
Transplantatiestichting, Bernadette Haase, valt het niet te voorspellen of er echt meer donoren zullen
komen. ‘De praktijk moet dat uitwijzen. Als ‘ja’ de nieuwe norm wordt, gaat een arts heel anders een
gesprek met de familie aan.’ Hoewel de persoon als ‘ja’ geregistreerd staat, kunnen de nabestaanden
namelijk nog steeds onoverkomelijke bezwaren uitspreken (Dirks, 2016).
Natuurlijk zijn er ook tegenstanders van deze wet. In Nederland hebben zo’n ruim vierduizend mensen
die in het vorige donorregister wel orgaandonor waren, zich laten uitschrijven uit het nieuwe
donorregister. Een van hen is een vrouw van 56 jaar oud, die sinds haar 15 de orgaandonor was. Zij
heeft de afgelopen jaren bloed en beenmerg afgestaan, en ze doneerde zelfs een nier aan een
onbekende. Maar nu, na 41 jaar, heeft zij besloten om te stoppen met orgaandonor zijn. Waarom?
‘Omdat orgaandonatie op basis van anonimiteit is,’ aldus de vrouw. ‘Ze mogen in principe alles van
me hebben, maar niet op deze manier.’ (Back, 2016).
Zelf ben ik van mening dat deze wet waarschijnlijk meer donoren zal opleveren. Veel mensen hadden
tijdens de oude donorwet waarschijnlijk wel orgaandonor willen zijn, maar namen nooit het initiatief
om zich in te schrijven. Misschien omdat ze altijd wel wat beters te doen hadden, of omdat ze dachten
dat ze zelf toch niet plotseling zou overlijden, in een verkeersongeluk of op een andere manier. Nu
staat deze hele groep, die eerst geen orgaandonor was, geregistreerd onder ‘geen bezwaar’ in het
donorregister. Daarom denk ik dat deze wet waarschijnlijk ghh meer donoren zal opleveren.

Of er uiteindelijk echt meer of minder donoren komen, valt vanuit verschillende hoeken te bezien. Aan
de ene kant zullen is deze donorwet veel minder vrijblijvend dan de vorige, maar aan de andere kant
kunnen nabestaanden nog steeds bezwaar hebben en is orgaandonatie anoniem. Maar natuurlijk hopen
we met z’n allen dat deze wet ervoor zal zorgen dat er ieder jaar minder mensen sterven aan een tekort
aan donoren. Als dat zo is, zal dat ons allemaal ten goede komen.

Bronvermelding

Dirks, B. (2016, 13 september). Tekort aan donororganen eist jaarlijks zeker 130 levens. de Volkskrant

Back, M. (2016, 15 september). 4.495 mensen trekken donorregistratie in. NRC Handelsblad