คำสุภาพ หมายถึง คำทีไ่ ด ้ยินแล ้วน่าฟั ง ชวน

ฟั งเป็ นถ ้อยคำทีเ่ หมาะสม ถ ้อยคำต่างๆทีเ่ รา

พูดจากันโดยทั่วไปนัน ้ บางคำก็มค ิ วรจะกราบ
บังคมทูลบางคำก็ควร ถ ้าหากคำใดมิควรเรา
จำเป็ นต ้องเปลีย
่ นแปลงเสย ี ให ้เหมาะสม การ
เปลีย่ นแปลงถ ้อยคำต่างๆให ้เหมาะสมเรียกว่า “
คำสุภาพ”

คำสุภาพเป็ นสว่ นหนึง่ ของราชาศพ ั ท์ ซงึ่ มี

ลักษณะทีค ่ วรสงั เกตดังต่อไปนี้
๑. ไม่ควรใชถ้ ้อยคำอุทานทีไ่ ม่สภ ุ าพ เชน ่ โว ้ย
เว ้ย หรือคำสาบานทีห ่ ยาบคาย
๒. ไม่ควรใชคำที ้ ถ
่ อ ื ว่าหยาบคายคือ
คำว่า “ไอ ้” ควรใช ้ “สงิ่ ” แทนเชน ่ ไอ ้นีไ
่ ด ้นัน
้
ควรเป็ นสงิ่ นี้ สงิ่ นัน ้ หรือตัดคำว่า “ไอ ้” ทิง้ เสย ี
เลย เชน ่ ปลาไอ ้บ ้า เป็ นปลาบ ้า
คำว่า “อี” ควรใชคำว่ ้ า “นาง” เชน ่ อีเห็น เป็ น
นางเห็น
ในเรือ่ งคำหยาบและคำสุภาพนัน ้ การใชถ้ ้อยคำ
และราชาศพ ั ท์เมือ่ กล่าวถึง “คำหยาบ” และคำ
“สุภาพ” นัน ้ ความหมายทีแ ่ ท ้จริงของ”คำหยาบ”
ไม่ได ้หมายถึงเฉพาะคำโลนหรือคำทีใ่ ชในการ ้
กล่าวผรุสวาจาเท่านัน ้ หรือจะเรียกคำสามัญ
และคำวิสามัญก็ได ้ เชน ่ คำว่ามือ ตีน กิน เดิน
 นอน ก็ไม่น่าจะเป็ นคำหยาบอะไรแต่คำเหล่านี้
ไปใชพู้ ดกับคนทีอ ่ าวุโสกว่าคำเหล่านัน ้ ถือเป็ น
คำหยาบ ต ้องเปลีย ้
่ นใชคำอื น
่ เชน่ จะพูดว่า “ตี
่ นเป็ น“เท ้า” เป็ นต ้น
น” ก็ต ้องเปลีย

ลักษณะของคำสุภาพมีลก ั ษณะ ดังนี ้

 ไม่เป็ นคำหยาบ
 ไม่เป็ นคำทีไ่ ด ้ยินแล ้วไม่น่าฟั ง ไม่เป็ นคำ
กระด ้าง
 ไม่เป็ นคำทีส ั ้ หรือห ้วนไป
่ น
 เป็ นคำทีพ ่ ด ู ผวนแล ้วไม่หยาบ
 เป็ นคำทีไ่ ม่นย ิ มเปรียบกับของหยาบ
 เป็ นคำทีย ่ ม
ื มาจากภาษาบาลี สน ั สกฤต และ
เขมร