Moim zdaniem stwierdzenie "Zgoda buduje, niezgoda rujnuje" jest prawdziwe.

Na świecie
wszystkie niezgody prowadziły do konfliktów, wojen i rujnowały pokój. Zgoda prowadziła do czegoś
dobrego. Na przykład dzięki zgodności krajów europejskich powstała wspólnota europejska która daje
nam dużo korzyśći. Na świecie dzięki zgodzie powstały sojusze militarne. W świecie literatury nie było
inaczej. Zgoda zawsze prowadziła do czegoś dobrego.

W lekturze "Zemsta" a fredro zgoda naprawiła wszystkie spory pomiędzy rejentem a cześnikiem.
Sąsiedzi kłócili się bez przerwy. W tej kłótni poszło o taką błąchostkę jak mur graniczny. Cały czas szukali
sposobów w jaki sposób by sobie dokuczyć. Tracili na tym też Wacław i Klara. Kiedy doszło do ślubu,
wszystkie kłótnie przestały mieć znaczenie sąsiedzi podali sobie ręce. Na zgodzie zyskali wszyscy. Cześnik
sympatię pary młodej i podstoliny, Rejent 100 tysięcy, a nowożeńcy małżeństwo.

Przykładem na to, że niezgoda rujnuje jest powieść "Balladyna" Juliusza Słowackiego. Zaczęlo sie
od niezgody dwóch sióstr. Niezgoda doprowadziłą do zabicia przez balladcyne jej siostry. Ta sytuacja
doprowadza do kolejnego pasma "przypadkowych" zgonów. Ta niezgoda i kłamstwo doprowadziło do
tego, żę Główna Bohaterka wyznacza karę osobie winnej zabójstw. Sobie samej.

Kiedy jest zgoda mamy uczucie, że jest mniej stresu, więcej bezpieczeństwa a przede wszystkim
mamy dobre relacje z ludźmi. Przez niezgodę wszystko się sypie. Rozprawkę moge zakończyć cytatem z
"Zemsty": "Zgoda! a wtedy Bóg ręke poda".