ข้อ 1.

ก) นายไก่ ซื้ อสลากกาชาดมา 10 ใบ กาหนดออกรางวัลในวันที่ 31 ธันวาคม ในวันที่ 10

ธันวาคม น้องหมูและน้องหมีเป็ นน้องของนายไก่ ได้ออ้ นวอนขอสลากกาชาดจากนายไก่ นายไก่จึงจาใจให้
สลากดังกล่าวไปคนละ 1 ใบ เมื่อถึงกาหนดออกรางวัล ปรากฏว่าสลากใบที่ให้นอ้ งหมูไปนั้นถูกรางวัลที่ 1
นายไก่เสี ยดายจึงไปทวงสลากคืน โดยอ้างว่าตนมิได้มีเจตนาจะให้สลากกาชาด น้องหมูไม่ยอมคืน นายไก่จึง
ฟ้องคดีเรี ยกสลากกาชาดใบที่ถู กรางวัลดังกล่าวคืน ให้ท่านวินิจฉัยว่า นายไก่มีสิทธิ เรี ยกสลากกาชาดคืน
หรื อไม่เพราะเหตุใด
ข) ถ้าข้อเท็จจริ งปรากฎว่าในขณะที่นอ้ งหมุรับสลากกาซาดจากนายไก่น้ นั น้องหมูรู้ว่านายไกไม่มี
เจตนาให้สลากกาชาดนั้นแก่ตนจริ ง คาวินิจฉัยของท่านจะเป็ นประการใดเพราะเหตุใด

ข้อ 2. นิ ติกรรมที่เป็ นโมฆะมีความแตกต่างกับนิ ติกรรมที่ เป็ นโมฆียะ แต่ถูกบอกล้างในภายหลัง

หรื อไม่ จงอธิบายพร้อมยกตัวอย่างประกอบ

ข้อ 3. นางสาวเดือนคนไร้ความสามารถ มี นางดาวมารดาเป็ นผูอ้ นุบาล เมื่อนางสาวเดือนอายุ 18 ปี

ได้ทาสัญญาขายสร้อยคอทองคาหนัก 2 บาท ให้นายหมี ในราคา 5,000 บาทโดยที่ นางดาวมิได้รู้เห็นยินยอม
ด้วยแต่ประการใด ในขณะที่ นางสาวเดือนอายุ 21 ปี หายจาก อาการวิกลจริ ต และศาลสั่งเพิกถอนคาสั่งที่ให้
นางสาวเดือนเป็ นคนไร้ ความสามารถแล้ว ต่อมานางสาวเดือนอายุ 25 ปี ได้รู้ว่าในขณะที่ตนเป็ นคนไร้
ความสามารถนั้น ได้ทาสัญญาซื้ อขายสร้อยคอทองคาให้นายหมี ไปในราคาถูก จึงมีความประสงค์จะบอก
ล้างสัญญาซื้อขายนี้แต่เห็นว่าการซื้อขายนี้ทิ้งระยะเวลาไว้นานถึง 7 ปี แล้ว จึงมาปรึ กษาท่าน
ให้ท่านแนะนาว่า นางสาวเดือนเป็ นผูม้ ีสิทธิบอกล้างโมมียะกรรมรายนี้หรื อไม่ อย่างไร

ข้อ 4. นายกาจ้างนายห่ านเป็ นทนายความฟ้ องคดีเรี ยกเงิน จากนายหมู 10 ล้านบาท และตกลงจะ

จ่ายเงินค่าจ้างให้แก่นายห่ าน 1 ล้านบาท เมื่อศาลได้มีคาพิพากษาถึงที่สุดต่อมาศาลฎีกาได้มีคาพิพากษาให้
นายกาชนะคดีในวันที่ 15 มินาคม 2550 นายไข่จึงได้มาทวงค่าจ้างว่าความจากนายกาแต่นายกาปฏิ เสธ
จนกระทัง่ วันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2552 ซิ่ งเหลือเวลาอีกเดือนเศษ คดีจะขาดอายุความ 2 ปี นายกาได้ออกเช็คสั่ง
จ่ายเงินค่าจ้างให้แก่นายห่าน 1 แสนบาท ส่วนที่เหลืออีก 9 แสนบาท นายห่านได้ติดตามทวงถามมาตลอดแต่
นายกาก็ไม่นามาชาระ นายห่านจึงนาคดีมาฟ้องต่อศาลในวันที่ 18 มีนาคม 2554 นายกาต่อสู้ว่าคดีขาดอายุ
ความแล้ว ให้ท่านวินิจฉัยว่าข้อต่อสู้ของนายกาฟังขึ้นหรื อไม่

ข้อ 5. อาแดงอยู่ที่จงั หวัดเชียงใหม่ส่งจดหมายเสนอขายรถยนต์ของตนมูลค่าจานวน 250,000 บาท

ให้แก่อาดาซึ่งอยูท่ ี่จงั หวัดสมุทรสาคร โดยแจ้งว่าหากอาดาตกลงซื้อก็ให้ตอบกลับมาให้ทราบภายในวันที่ 18
ตุลาคม 2560 อาดาได้รับจดหมายในวันที่ 11 ตุลาคม 2560 และส่ งจดหมายตอบตกลงซื้ อรถยนต์คนั นั้นถึง
อาแดงทางไปรษณี ยด์ ่วนพิเศษ (EMS) แต่หลังจากส่ งจดหมายได้ 4 วัน อาดาได้เสี ยชีวิตลงจากโรคหัวใจ จึง
เป็ นเหตุให้อาขาวคู่สมรสของอาดาต้องโทรศัพท์ไปแจ้งข่าวการตายดังกล่าวให้อาแดงทราบในวันเดียวกัน
นั้น
ปรากฏต่อมาอีกว่า เจ้าหน้าที่ของทางการไปรษณี ยป์ ฏิบตั ิหน้าที่ผิดพลาดส่งจดหมายของอาดาไปยัง
จังหวัดนราธิวาสแทนที่จะส่งมายังจังหวัดเชียงใหม่บา้ นของอาแดงตามปกติ เนื่องจากความประมาทเลินเล่อ
ในหน้าที่ จึงเป็ นเหตุ ให้จดหมายของอาดาซึ่ งตามปกติควรมาถึงบ้านอาแดงภายในวันที่ 18 ตุลาคม 2560
กลับมาถึงในวันที่ 25 ตุลาคม 2560 อาแดงเห็นว่าจดหมายของอาดามาถึงล่วงเวลาที่กาหนดในจดหมายของ
ตน ทั้งอาดาก็ยงั เสี ยชี วิตไปแล้ว อาดาจึงไม่น่าจะต้องการรถยนต์คนั นั้นอีกต่อไปจึงเปลี่ยนใจไม่อยากขาย
รถยนต์คนั นั้นอีก อาแดงจึงไม่สนใจที่จะติดต่ออาขาวทายาทของอาดาในเรื่ องการซื้ อขายนั้นอีก
ให้ท่านวินิจฉัยว่าอาขาวซึ่งเป็ นทายาทคนเดียของอาดาจะเรี ยกร้องให้อาแดงส่ งมอมรถยนต์คันตน
พร้อมจะชาระราคาให้ตอบแทน โดยอาขาวอ้างว่าสัญญาซื้ อขายรถยนต์ได้เกิดขึ้นแล้วได้หรื อไม่ เพราะเหตุ
ใด