Serie A Gözlemleri: Juventus Quick Take Taktik Analizi

Geçtiğimiz hafta sonu Juventus, San Siro'da Serie A'daki diğer ağır sıklet AC Milan'a karşı en
çok beklenen dört umutlu karşılaşma için karşı karşıya geldi. Potansiyeline rağmen, maç her
iki taraftan oyuncuların biraz kayıtsız göründüğü bir sezon ortası çıkmazı olarak oynandı.
Ancak gol eksikliğini (veya Juventus durumunda kaleye şutları) geçtikten sonra, daha ölçülü
oyun temposu izleyicilere belirgin bir avantaj sunar: oyun aşamasına dayalı olarak
formasyonel yeniden konumlandırmanın net bir görünümü. Başka bir deyişle, iş başında bir
oyun modeli.

Kağıt üzerinde Juventus, 4-4-2'yi kazandı. Bununla birlikte, Juventus'un şekli, topa sahip
olmadığında sadece 4-4-2'ye benziyordu. Juventus topla sahaya ve muhalefet baskısına
uyum sağladı. Savunmadaki üçüncü bölümde, stoperler bölünerek kaleciyi ek bir pas
seçeneği olarak kullanır ve bek ve geniş orta saha oyuncularının 2-4-4 gibi ileriye doğru
ilerlemesine izin verirdi. Bu aşamada, ikinci forvet sık sık derine düşerek baskı dışında bir
kombinasyon seçeneği sunar. Bunu yaparken, forvet, boşlukta kendi bekini veya merkez orta
saha oyuncusunu bulmaya çalışır, bu da baskıdan kurtulmayı sağlar ve savunmadan
orta/hücum üçlüsüne top taşımayı kolaylaştırır. Bu geçişin bir parçası olarak, Juventus
yukarıda gösterildiği gibi hareket edecekti: sol orta saha oyuncusu ileri pozisyona, sağ orta
saha oyuncusu sağ kanada, sol arkadan sol kanada, forvet önde kalıyor ve ikinci forvet oyun
kurucu rolünde dolaşıyor. Bu hareketler, 2-3-5 veya 3-2-5'in hücum üçlüsünde (diğer Bek'in
pozisyonuna bağlı olarak) son bir dizilişle sonuçlanır.

Bu geçiş hareketlerini inceledikten sonra, iki temel çıkarım açıktır. İlk olarak, yöneticiler
oyuncu seçimlerini yaparken, öngörülen model bağlamında olmalıdırlar. Özünde, bu
taktikler, güçlü yanlarına dayanan oyuncular üzerine kuruludur. Savunmacı iki geniş orta
saha oyuncusunu sahaya sürmek, hücum tehdidi sunmalarını gerektiren böyle bir sistemde
saçma olurdu. İkinci olarak, bir futbol takımının "sırası", oynama biçimlerinin analitik olarak
aşırı basitleştirilmiş hali olmaya devam ediyor. Juventus'un ortalama pozisyonları kolaylıkla
4-2-3-1, 4-3-3, 3-5-2 vb. şeklinde tanımlanabilirdi. Aslında, dünyadaki birçok takım, ne olursa
olsun aynı hücum pozisyonlarını benimseyecektir. yayınlanmış diziliş, oyuncuları benzersiz
felsefelerine, oyun tarzlarına, oyun modellerine ve oyun planlarına uygun bir şekilde
yerleştirmek. Bir tarafın yatkınlıklarını gerçekten anlamak için, aşamaları ve oyun alanlarını
içeren bir oyun modeli, başlama noktasında nerede durduklarından çok daha doğru ve
kapsamlı bir görüş sunar.