Professional Documents
Culture Documents
Europa W Wieku XVII
Europa W Wieku XVII
Działanie te doprowadziły do tego, że dużo mieszkańców wsi straciła swoje gospodarstwa i musiała
szukać nowego zajęcia w miastach.
Zmiany te pozwoliły wzbogacić się tym, którzy mieli odpowiedni kapitał i umieli go zainwestować.
Dzięki temu w Anglii powstała warstwa zamożnych posiadaczy ziemskich – gentry.
Rządy Stuartów:
Jakub I Stuart – król Szkocji. Połączył Anglie i Szkocję unią personalną. Swoją władzę opierał
na dawnej arystokracji i Kościele anglikańskim.
Karol I – syn Jakuba I Stuarta. Objął po nim władzę i starał się kontynuować politykę ojca.
Był zmuszony zwołać parlament tylko wtedy gdy będą potrzebne dodatkowe
fundusze na prowadzenie wojen. Przez 11 lat nie doszło do żadnego posiedzenia.
Gdy wybuchło powstanie w Szkocji w 1640r. zmusiło to Karola I do zwołania
parlamentu. Posłowie przeforsowali nowe prawo, które uzależniało rozwiązanie
obrad parlamentu od zgody samych parlamentarzystów. Przez to wybuchła rewolucja
angielska, przez co obrady formalnie trwały aż 13 lat.
Coraz większy wpływ mieli purytanie, przez co król rozkazał uwięzić purytańskich
posłów, ale nie dopuściło do tego mieszczaństwo Londynu.
Ostatecznie monarcha musiał opuścić miasto.
Dyktatura Cromwella:
Restauracja Stuartów:
Po śmierci Cromwella jego syn objął władzę, lecz totalnie się do tego nie nadawał więc musiał
ustąpić miejsca Karolowi II Stuartowi.
Szybko okazało się, że Karol II nie odpowiada oczekiwaniom społeczeństwa i poza tym Karol II
nie miał męskiego potomka, więc jego władzę objął jego brat Jakub II Stuart.
Jakub II Stuart był katolikiem i bliskim sojusznikiem króla Francji.
W parlamencie powstały dwa stronnictwa:
Torysi – popierali władcę i opowiadali się za nienaruszalnością jego praw do tronu.
Wigowie – głosili, że władza zwierzchnia należy do parlamentu i może on pozbawić
monarchę korony.
Chciał wprowadzić katolicyzm ale mu nie wyszło, więc wyjechał z Anglii.
Monarchia parlamentarna:
Torysi porozumieli się z wigami i zaoferowali koronę namiestnikowi Holandii – Wilhelmowi III
Orańskiemu.
Bezkrewne przyjęcie władzy ochrzczono mianem chwalebnej rewolucji.
Zaraz po koronacji w 1689r. nowy władca zaakceptował Deklarację praw. Zgodnie z jej
zapisami:
nakładanie nowych podatków wymagało zgody parlamentu
król nie mógł zawieszać obowiązywania ustaw parlamentu
nielegalne stało się utrzymywanie stałej armii w okresie pokoju
członkowie parlamentu mieli być wybrani w wolnych wyborach
obrady parlamentu miały być wybierani regularnie
w czasie obrad parlamentu obowiązywał przywilej wolności słowa
Dokument znacznie osłabił władzę króla, a zwiększył uprawnienia parlamentu, tak więc
budowano podstawy monarchii parlamentarnej.
Absolutyzm we Francji
Po śmierci Henryka na króla koronowano jego 9-letniego syna – Ludwika XIII. Ze względu na
małoletniość monarchy początkowo sprawowała je w rzeczywistości jego matka co osłabiło
królewska władzę.
Armand de Richelieu najbliższy doradca władcy. Głównym jego celem było zreformowanie
aparatu urzędniczego, polegające na powoływaniu urzędników na podstawie kwalifikacji.
W miejsce arystokratycznej rady królewskiej wprowadzono rząd, tworzony przez ministrów
dysponujących doświadczeniem i specjalistyczną wiedzą. Richelieu objął w nim kluczową
funkcje premiera.
Od 1614r. zaprzestano zwoływania Stanów Generalnych, czyli francuskiego parlamentu.
Uszczuplono przywileje szlacheckie i wypowiedziano otwartą wojnę protestantom.
W 1628 r. padał ostatnia twierdza hugenotów – La Rochelle. Protestanci stracili swoje prawa
polityczne.
Zmiany zastosowane przez Kardynała doprowadziły do powstania absolutyzmu, czyli ustroju,
w którym król sprawuje całkowicie suwerenną władzę.
Po śmierci Ludwika XIII koronowano jego 5-letniego syna – Ludwika XIV, władzę za niego
sprawowała jego matka – Anna Austriaczka.
Następcą Richelieu był kardynał Jules Mazarin.
W 1648 – 1653 przeciwko królewskiemu absolutyzmowi wystąpiły różne grupy społeczne –
od arystokracji przez hugenotów, lokalne władze po biedotę miast i wsi.
W Paryżu wybuchła rebelia z żądaniami zakazu nakładania nowych podatków bez zgody
parlamentu, zlikwidowania urzędu intendentów i zniesienie możliwości aresztowania
obywateli bez wyroku sądowego. Mazarin poszedł z nimi na ugodę, ale z czasem postanowił
zaostrzyć spór. W efekcie rozpoczęła się wojna domowa. Ostatecznie Mazarinowi udało się
stłumić te wystąpienia (frondy).
Colbert i merkantylizm:
Wrogowie:
Anglia
Hiszpania
Rzesza Niemiecka
polityka Reunionów – (ponowne przyłączenie) polegała ona na zajmowaniu pojedynczych
miast i niewielkich terytoriów na pograniczach na podstawie wyroków wydawanych przez
francuskie sądy.
Dwoma pierwszymi potęgami były Hiszpania i powiązana z nią unią personalną (1581r.) Portugalia,
które teraz znalazły się w kryzysie.
Hiszpania:
Imperia kolonialne:
Anglia:
purytanie 1620r.
Jamajka (odebranie Hiszpanom) i część Gujany
Kolonizacja w Azji i w Afryce
Faktorie w Indiach i na wybrzeżu niewolniczym
kompanie – stowarzyszenie inwestorów
Australia – skolonizowana wiek później
Francja:
Szwecja:
Brandenburgia:
Barok:
przepych
wyszukane zdobienia
zaskakujące rozwiązania kompozycyjne
bogata symbolika oraz silna ekspresja
realizm i dramatyzm przedstawień
Malarstwo iluzjonistyczne
Malarstwo:
Stiuk – szlachetna odmiana tynku, często barwionego na różne kolory i imitującego ozdobny
kamień, np. marmur
Giovanni Lorenza Bernini:
Ekstaza św. Teresy
Apollo i Dafne
Architektura:
Brukselskie kamienice
pałac w schonbrunn
Molier – Skąpiec
Jean de la Fontaine
Calderon de la Barca – teatr
Jan Sebastian Bach - muzyka
Jerzy Fryderyk Heandel - muzyka
Antonio Vivaldi – muzyka
Nauka: