VERBO AUXILIAR EN TIEMPO PRESENTE

El verbo auxiliar Եմ ayuda a formar otras diferentes formas del verbo. El verbo
auxiliar más utilizado es եմ. El verbo auxiliar եմ tiene dos tiempos: presente y
pasado. եմ, ես, է, ենք, եք, են (presente), էի, էիր, էր, էինք, էիք, էին
(pasado).

Singular Plural

1a persona ես-ես եմ մենք-մենք ենք

2a persona դու-դու ես դուք-դուք եք

3a persona նա-նա է նրանք-նրանք են

                                                                      TIEMPO PRESENTE

Singular  Plural
1a persona (գրում, խաղում) (գրում, խաղում)
եմ ենք
2a persona (գրում, խաղում) (գրում, խաղում) եք
ես (գրում, խաղում) են
3a persona (գրում, խաղում)
է
TIEMPO PASADO

Singular  Plural
1a persona (գրում, խաղում) (գրում, խաղում)
էի էինք
2a persona (գրում, խաղում) (գրում, խաղում)
էիր էիք
3a persona (գրում, խաղում) (գրում, խաղում)
էր էին
Como un verbo independiente եմ se usa en el significado de լինել,
գոյություն ունենալ / ser, existir

El verbo auxiliar se puede conjugar de manera afirmativa y negativa. La forma negativa

de los verbos auxiliares se forma mediante la partícula չ. P.ej. չ+եմ= չեմ, եք/ չ+ եք=
չեք, էինք/ չ+ էինք= չէինք, etc.