Cierpienie to nieodłączna część żywota ludzkiego i jest przez każdego

doznawana niezależnie od wieku, stanu majątkowego, racji, miejsca

pochodzenia czy kultury. Wiadomym jest to, iż cierpienia nijak się da pominąć
bądź obejść. Również nie da się przeciw niemu zbuntować bo jest to
niemożliwe. Więc w takim razie jednym co można zrobić to uświadomić sobie,
że nad cierpieniem nie można panować oraz zachować godność w jego obliczu.
Jednak na początku należy sprostować sobie czym właściwie jest godność.
Według wielu jest to poczucie własnej wartości oraz szacunku do samego
siebie. Ale czy zachowanie godności w trakcie przeżywania katuszy jest takie
proste ? Filozofowie od zarania dziejów zadawali sobie pytanie „Jak zachować
godność w obliczu cierpienia ?”.
W dziejach historii pojawiło się wiele ksiąg oraz innych pism dotyczących
godności w czasie cierpienia. Na to pytanie znakomicie odpowiada jedna z ksiąg
Starego Testamentu, a mianowicie Księga Hioba. W owej księdze Hiob
wystawiony na próbę przez Boga przeżywa liczne straty oraz sam cierpi. Jednak
ani razu nie sprzeciwił się Bogu nawet podczas dotknięcia trądem. Zamiast
przeklinać Boga pozostał on wierny i zaakceptował swój los Zachowanie
głównego bohatera pokazuje iż nawet podczas choroby pozostał godnym i
bogobojnym człowiekiem. Pokazał on innym jak, że wyroki losu należy przyjąć z
pokorą, dzięki czemu zachowa się również godność.
Innym przykładem z polskiej literatury jest książka „Kamienie na szaniec”
autorstwa Aleksandra Kamińskiego. Autor doskonale pokazał jak zachować
godność w czasie tortur poprzez postać Jana Bytnara o pseudonimie „Rudy”.
Bohater książki pojmany przez gestapowców został poddany strasznym torturą
poprzez, które miał wyjawić imiona oraz nazwiska innych osób należących do
Szarych Szeregów. Jednak bohater nie wydał swoich kolegów za co mógł być z
siebie dumny, a przede wszystkim godny.
Kolejnym i za razem ostatnim z przykładów wywodzi się z mitologii
greckiej „Mit o Prometeuszu”. Bohater za kradzież ognia został poddany karze,
w której sęp codziennie przylatywał do Prometeusza przykutego do skał
Kaukazu i wyjadał mu kawałek wątroby, który dzień w dzień odrastał zmuszając
bohatera do przeżywania cierpienia przez wieki. Jednak on został pokorny w
stosunku do swojej kary i zaakceptował cierpienie przez co pozostał godny.
Po przeczytaniu wszystkich trzech przykładów można dojść do konkluzji,
iż cierpienie jest rzeczą nieznaną, gdyż nie znamy jego powodu ani sensu jego
istnienia, jednak skoro jest to musi mieć ono jakiś wyższy sens. Więc aby
pozostać godnym należy z pokorą przyjąć cierpienie podarowane od losu.