BALANGKAS NG PAGSUSURI

I. Aralin 17: Nagluluksang Puso (232-242)

Ni: Princess Genia A. Advincula
( 8 STE- Junio)

II. Tauhan:
- Ina
- Ama
- Anak

III. Talasalitaan:

Kamandag - nakalalasong lason, anumang nakasasakít ng kalooban

-“Na bawat letra’y may kamandag”
- “at nang ang kamandag na nakapupuno’y”

Palasong liham – nagpakundangan

- “ng aking tinanggap ng palasong liham”

Di maapula – natimawa, hindi mapapatay/masisira ( hal. di maapula ang ang apoy)

-“ng hapdi ng pusong di ko maapula”

Kalinga – kasama, kasanga

-“ dangan sa kalinga ng kasamang tanan”

Pasan – buhat
-“ ay di makaawas sa pasan kong sakit.”

Diwa’y lumilipad – nakatulala, lumilipad ang isipan

-“ diwa’y lumilipad niring katiisan.”

Lumbay – lungkot
-“ nag- iisa ako sa gitna ng lumbay”
-“ at sa isang titig ng palalong lumbay”

Bumugso – nanagana, nagtipon, dumami

-“ Anupa’t sa bangis ng dusang bumugso”

Mapatid – madapa
-“ at ang Ay! Ay ina! kung kaya mapatid”
Hapis – pighati, habag sa sarili
-“ ni ang luhang tulong ng samang may hapis”
IV. Pagkukuwento:
Isang taon ang lumipas nakatanggap siya ng mensahe sa kanyang ama na lubhang
nakalulungkot ang nilalaman. Nalaman niya na ang kanyang ina ay sumakabilang buhay na, na
kanyang ikinaiyak. Nang kanyang mabasa ito siya ay natulala at halos dalawang oras ang tinagal
bago siya magkaroon muli ng malay, at pagkatapos nito ay lumuha siya ng lumuha dahil sa
kalungkutan na para bang mawawalan siya ng hininga.
Dahil rito ay araw araw siyang lumuluha’t umiiyak dahil sa nangyari sa kaniyang ina. Pilit
namang tinutulungan siya ng kanyang maestro na aliwin sa kanyang pagpipighati ngunit patuloy
parin ang kanyang paghihirap at pagkasakit.

V. Aral na natutuhan:

Kahit mahirap dapat lagi kang naririyan sa tabi ng iyong ina o magulang dahil hindi magtatagal
sila ri’y aalis o mawawala. Para hindi masayang yung mga panahon habang ang isang tao ay
nabubuhay ay wala ka sa tabi nila.