ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ Ο ΕΦΕΣΙΟΣ (περ. 544 – 484 π.Χ.) *69η Ολ. – 504 π.Χ.
K. Καστοριάδης: «Η Ελληνική Ιδιαιτερότητα, τ. Α. σ. 327 κ.ε.
W.Guthrie: Οι Έλληνες Φιλοσοφοι 1. Αντίθετα αποτελέσματα σε διαφορετικά υποκείμενα από την ίδια αιτία 2. Αντίθετες όψεις του ίδιου πράγματος 3. Η μία ιδιότητα φωτίζει την αντίθετή της. 4. Αντίθετες καταστάσεις μετασχηματισμού του ίδιου πράγματος.
(Διαφορά αντίθεσης και αντίφασης)
Σύνθεση των αντιθέτων – ενότητα των διαφορών
Υπολανθάνουσα ενοποίηση των αντιθέσεων – Κρυφή ενότητα του λόγου
Το Είναι δεν διαχωρίζεται από το Γίγνεσθαι – Η διάκριση Είναι και Φαίνεσθαι είναι κρυμμένη και αναδεικνύεται μέσω του λόγου Διαρκής διαμάχη των αντιθέτων – Αρχή του μετασχηματισμού μέσω ανταγωνισμού Το κοινό πεδίο ως πεδίο διαμάχης/διαφωνίας = πεδίο της ύπαρξης (οντολογικό - κοσμολογικό) και πεδίο της συνύπαρξης (πολιτικό)
Η εικόνα του ποταμού ως διαρκούς ροής μετασχηματισμού - χρόνος;
Η Δίκη/Νόμος ως οντολογική – κοσμολογική υπέρτατη αρχή – Δίκη και Λόγος – Αρχή της δικαιοσύνης και της αναλογίας με κριτήριο την αρμονία των διαφορών Το βάθος της ψυχής – το όνειρο ως εσωτερικό φως και η κοινή γνώμη ως υπνωτισμός – Αντίθεση της κοινής γνώμης με τον κοινό λόγο Ατομική αυτογνωσία και συλλογική υπεράσπιση του νόμου ως κοινού αγαθού – Στοιχεία του δημοκρατικού φαντασιακού παρότι ο Ηράκλειτος θεωρείται αριστοκρατικής καταγωγής και κλίσης. Κ. Αξελός - Ηράκλειτος
Έμφυλες εμπειρίες από αρσενικότητες σε θέσεις υποταγής: διαπραγματεύσεις αρρενωπότητας στο παράδειγμα του feminization (θηλυκοποίησης) σε συναινετικές ερωτικές πρακτικές ανταλλαγών εξουσίας.