Τα λόγια του Τσιν – Φεστιβάλ αριθμός 63

Η πρώτη μου επαφή με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ήταν μόλις πριν από
3 χρόνια. Όχι ότι δεν ήξερα βέβαια από διάφορες αφηγήσεις τα τεκταινόμενα, αλλά όταν
από κοντά τα βλέπεις αποκτούν μια ιδιαίτερη ουσία για το υποκείμενο. Φέτος το υπ’
αριθμόν εξηκοστό τρίτο λαμβάνει χώρα από τις 3 ως τις 13 Νοεμβρίου και είναι το πρώτο
μετά από δύο στέρφα χρόνια που πραγματοποιείται με όλες τις προ κόβιντ ελεύθερες
συνιστώσες.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένω το μεγάλο αφιέρωμα στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο, με

αφορμή τα δέκα χρόνια από το θάνατό του, που περιλαμβάνει μια εικαστική έκθεση, μια
φωτογραφική έκθεση, την έκδοση Αγγελόπουλος για πάντα και τέλος το ντοκιμαντέρ
Θόδωρος Αγγελόπουλος Νίκος Παναγιωτόπουλος: Ο καθένας και η μουσική του.

Συνολικά 199 ταινίες και 68 ταινίες μικρού μήκους θα προβληθούν στις αίθουσες αλλά και
93 ταινίες online-on demand από το διαδίκτυο. Το φεστιβάλ τρέχει 4 διαγωνιστικά
τμήματα: το Διεθνές Διαγωνιστικό (11 ταινίες), το Γνωρίστε τους Γείτονες (10 ταινίες), το
>>Film Forward (11 ταινίες) και τέλος το Immersive/VR (με 8 ταινίες). Οι άλλες κεντρικές
ενότητες είναι οι Ανοιχτούς Ορίζοντες (πρωτοποριακό κινηματογράφο), οι Ματιές στα
Βαλκάνια (δεν το εξηγώ), οι Ειδικές Προβολές (ούτε αυτό), οι ’Round Midnight ( με τις
μεταμεσονύκτιες προβολές) και το NextGen με τις δουλειές των νέων γενεών.

Αυτά μέσες άκρες, και τώρα εδώ που τα λέμε έχω πάρει μολύβι και χαρτί, χαράζω, διαβάζω
και παίρνω αποφάσεις. Πάντως αυτό με την απόφαση είναι πολύ σπουδαίο πράγμα. Την
παίρνεις ρε παιδί μου και ξεσκάς, δεν ταλανίζει άλλο το μυαλό σου, έχεις ξεκαθαρίσει.
Επίσης είναι καλό να ακολουθείς το δρόμο-συνήθεια που σου έχει λειτουργήσει καλύτερα,
τουλάχιστον έτσι θα έχεις λιγότερες σκοτούρες για το διαδικαστικό κομμάτι και θα
συγκεντρωθείς περισσότερο στην ουσία του πράγματος. Και όλα αυτά τα λέω καθώς δε
μπορώ να αποφασίσω τι θα πρωτοδώ σε 3 μέρες, αλλά θα μου το κάνω πιο εύκολο.

Μέσα στις αποσκευές μου θα έχω το κόμικ που είδα ότι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του
Μικρού Ήρως με τίτλο Κλασικές Ιστορίες Popeye 1: Το Μώβ Μαργαριτάρι! Ιστορίες από το
κλασικό παιδικό κόμικ σε σχέδιο του τρομερού Bud Sagendorf. Ένα μικρό ξεφύλλισμα που
έκανα και αμέσως ερωτεύτηκα τις γραμμές του κλασικού στριπ. Και είναι πλέον η
καθημερινή μου σκέψη ότι δεν το πήρες τελικά το βιβλίο και να πας να το πάρεις
οπωσδήποτε, μην το ξεχάσεις. Ναι όλα αυτά μου λέω και μου στέκομαι απίκο.

https://www.youtube.com/watch?v=6bM3L296ZNw

Μέσα στο μυαλό μου θα έχω μερικές μελωδίες από το πιάνο, μερικά φορχαντ και λιγότερα
μπάκχαντ, μερικές σονάτες και λιγότερες ταξιθέτριες του Μεγάρου Μουσικής. Θα έχω
μερικές λέξεις του Σέργουντ Άντερσον και μερικά ποιήματα διάσπαρτα εδώ και εκεί. Θα
έχω το νέο κομμάτι του Bruce Springsteen από το δίσκο με soul διασκευές που κυκλοφορεί
μέσα στον Νοέμβρη. Θα έχω εμένα, περισσότερο εμένα από την τελευταία φορά που με
είδες. Τα λέμε.