Παρουσίαση (από γράμμα στους ποσαδικούς τροτσκιστές συντρόφους)

Στα τρία τελευταία κείμενα που εμφανίστηκαν στους ιστότοπους PosadistasHoy, ένα για τις
εκλογές στην Ιταλία και δύο για τις εκλογές στη Βραζιλία, αλλά και για την Αργεντινή, τη
Λατινική Αμερική και τον κόσμο, κάνουμε αυτή την κριτική παρουσίαση. Και σίγουρα γι’
αυτά τα γεγονότα δημοσιεύουμε, όπως κάνουμε πάντα, κείμενα του Χ. Ποσάδας, ένα για τις
εκλογές στην Ιταλία και ένα για τη Βραζιλία..

Αν καθοδηγούμαστε από το ιστορικό κοινωνικό ταξικό περιεχόμενο όλων των κειμένων του
Χ. Ποσάδας, όπως και όλων των μαρξιστών δασκάλων και μάλιστα στην τελευταία φάση της
θανάσιμης αγωνίας του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού στην οποία ζούμε, σίγουρα δεν
πρόκειται να κάνουμε λάθη, αλλά μόνο στην επεξήγηση των μορφών με τις οποίες δίνεται
αυτό το περιεχόμενο, για να δώσουμε τα πιο απαραίτητα και υλοποιήσιμα συμπεράσματα.
Έτσι λειτουργεί ο ιστορικός διαλεκτικός υλισμός. ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑ
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ, ΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΣΟ
ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΚΑΙ
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥΣ.

Ακόμη και κοιτάζοντας μόνο τους τίτλους αυτών των δύο άρθρων του Χ. Ποσάδας ΕΧΟΥΜΕ
ΗΔΗ ΤΟΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ: «Οι εκλογές στην Ιταλία, η κρίση
του καπιταλισμού και το πρόγραμμα των κοινωνικών μετασχηματισμών», Χ. Ποσάδας,
4/6/1979, και «Η αντιιμπεριαλιστική πάλη των μαζών, ο ενδοαστικός ανταγωνισμός και η
νέα κυβέρνηση στη Βραζιλία» Χ. Ποσάδας, 18/4/1974.

Ακόμα και οι τίτλοι των δικών μας άρθρων ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ (σχεδόν) ΙΔΙΟΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ
ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΟΥ Χ. ΠΟΣΑΔΑΣ! Πιστεύουμε, σύντροφοι, ότι κάποιοι από εμάς
αντιστεκόμαστε στη συνέχιση του τροτσκισμού-ποσαδισμού. Αν αυτή η αντίσταση, σαν
σύντροφοι, είναι χωρίς συνειδητοποίηση, όχι προμελετημένη, είναι εύκολο να ξεπεραστεί
με εντατικοποίηση της πολιτικής και οργανικής μας ζωής. Αλλά υπάρχουν ήδη πολλά
συμπτώματα που δείχνουν ότι έχουμε κι εμείς μια γραφειοκρατία, βασισμένη στον
ατομικισμό όλων μας, που κάνει κύρια μια πολιτική ουράς, αν όχι ενσωμάτωσης, με
διάφορες γραφειοκρατίες της αριστεράς κι επίσης ειρηνιστικά κινήματα, μέσα στο
καπιταλιστικό στρατόπεδο, που ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, όπως έχουμε γράψει πολλές
φορές.

Είμαστε στην τελική και πολεμική σύγκρουση και ξεκαθάρισμα των λογαριασμών
συστήματος ενάντια σε σύστημα, ή όχι; Νομίζουμε ότι όλοι ξέρουμε ότι ναι, είμαστε. Αλλά
αν δεν το εφαρμόζουμε σε κάθε εκδήλωση της ταξικής πάλης, όπως οι εκλογές, ειδικά στις
αστικές χώρες, σημαίνει ότι δεν βλέπουμε ότι αυτή η σύγκρουση καθορίζει κάθε τέτοιο
προτσές, ή το βλέπουμε, αλλά το κρύβουμε από τους άλλους, γιατί αυτοί οι «άλλοι» είναι οι
«φίλοι» μας στον αγώνα, αλλά μόνο διεκδικητικό και όχι σύντροφοι και πρωτοπόροι στην
ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική-κομμουνιστική πάλη. Κι αυτοί οι «φίλοι» είναι
γενικά γραφειοκρατικοί μηχανισμοί κάθε είδους και απόχρωσης και άνθρωποι κομμάτι
τους. Και η χειρότερη περίπτωση είναι να βλέπουμε αυτή τη σύγκρουση και να την
απορρίπτουμε, να την αρνούμαστε, να την απαρνούμαστε, ακόμα και σαν αποτέλεσμα
ατομικού φόβου και ασιγουριάς..
Γι' αυτό ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Ποσάδας (κι εμείς έχουμε γράψει συχνά με βάση αυτούς)
λένε ότι οι μάζες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Βραζιλίας και της Ιταλίας,
είναι πιο ώριμες από όλους μας για το σοσιαλισμό. Γιατί ζουν και ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ σ’ αυτήν την
ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική-κομμουνιστική πάλη, ακόμα κι όταν πολλές φορές
δεν βλέπουν ότι πρόκειται για τέτοια ταξική πάλη και αντιπαράθεση, αλλά ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ
ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ, ΣΑΝ ΤΑΞΗ ΟΙ ΙΔΙΕΣ (ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΚΟΙΝΩΝΙΑ) Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΑΣΗ.
Αλλά και η πλειοψηφία των μαζών γνωρίζει ότι πρόκειται για μια τέτοια αντιπαράθεση και
δείχνει στη ζωή την σοσιαλιστική-κομμουνιστική ωρίμανση, θέληση, αλληλεγγύη και δράση.
Και σ’ αυτό έχουν και την κομμουνιστική, σοσιαλιστική, επαναστατική αντικαπιταλιστική-
αντιιμπεριαλιστική πρωτοπορία τους, η οποία επίσης το γνωρίζει και το εφαρμόζει αυτό,
παλεύοντας ταυτόχρονα ενάντια σε κάθε γραφειοκρατία στο στρατόπεδό της. Γι' αυτό
αλλάζουν κατά καιρούς τις γραφειοκρατικές ηγεσίες τους, αλλά αυτές δεν πρόκειται να
εξαφανιστούν παρά μόνο μαζί με την εξαφάνιση του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού.

Ο ιμπεριαλισμός προετοιμάζει και διεξάγει πόλεμο, με όλα τα μέσα, όχι μόνο οικονομικά
(ακόμα και μεταξύ τους εκεί), ενάντια στις μάζες σε όλες τις χώρες και τα Εργατικά και
Επαναστατικά Κράτη τους πάνω απ' όλα, αλλά και στρατιωτικά, με όπλα όλων των ειδών κι
αυτά πάνω απ' όλα ενάντια σ’ αυτά τα τελευταία Κράτη κι επίσης, κυρίως, ενάντια στο
Κινέζικο Εργατικό Κράτος και τη Ρωσική Ομοσπονδία. Αλλά γιατί; ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΤΗΣ
ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Γι' αυτό πρέπει να αναλύσουμε και να εφαρμόσουμε στα άρθρα μας, ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΚΑΙ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ,
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥ ΠΡΟΤΣΕΣ ΚΑΙ ΤΩΝ
ΜΑΖΩΝ, Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ
ΜΕΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ.

Αυτό είναι το προτσές που καθορίζει όλο και περισσότερο σε όλα τα άλλα προτσές, όπως τα
εκλογικά, όπως στη Βραζιλία και την Ιταλία. Η λατινοαμερικανική αριστερά κερδίζει ξανά
(έχει χάσει στο παρελθόν λόγω της κομματικής της γραφειοκρατίας) τις εκλογές λόγω αυτού
του προτσές και της τέτοιας ωρίμανσης των μαζών. ΟΙ ΜΑΖΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ
ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΤΟΜΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΓΙΑΤΙ Η ΔΡΑΣΗ
ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΥΜΠΙΠΤΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΩΡΙΜΑΝΣΗ,
ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΤΟΥΣ. Αντίθετα, με ταξική μάλιστα έννοια,, ο Λούλα λέει ότι «και ο
Πούτιν και ο Ζελένσκι είναι εξίσου υπεύθυνοι για τον πόλεμο στην Ουκρανία», και ο
Αλμπέρτο Φερνάντες (πρόεδρος της Αργεντινής) υποστηρίζει αυτόν τον πράκτορα του
ιμπεριαλισμού Ζελένσκι σ’ αυτόν τον πόλεμο και η κυβέρνησή του ψηφίζει επίσης ενάντια
στη Ρωσική Ομοσπονδία στον ΟΗΕ! Έτσι, η ανάλυσή μας για τη Βραζιλία και την Αργεντινή
ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΡΧΙΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ, μαζί με τη
διαφοροποίηση της Κριστίνα Κίρχνερ (αντιπρόεδρος της Αργεντινής), προσωπικά, αλλά
τελικά που υποτάσσεται στην επίσημη θέση της κυβέρνησής της. Είναι ο άθλιος ρόλος της
γραφειοκρατίας της αριστεράς, όλων των αποχρώσεων, που όντας πράκτορας του
καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού -όπως μας έχουν διαπαιδαγωγήσει ο Τρότσκι και ο Ποσάδας,
αλλά και ο Λένιν κι όπως επαληθεύτηκε, ολοένα και περισσότερο μετά το θάνατό τους-,
εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι είναι ηγέτες αυτής της αριστεράς για να εξαπατήσουν τις
μάζες και να τις προσελκύσουν στα καπιταλιστικά-ιμπεριαλιστικά πλαίσια. Αλλά είναι γι'
αυτό που η ωρίμανση των μαζών κάνει έτσι ώστε στην αστική καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική
μορφή των εκλογών, δίνουν ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ, ΜΕ
ΔΙΑΦΟΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ (όχι τις ηγεσίες τους), ΠΑΝΤΑ
ΠΑΡΟΔΙΚΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΝΟΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ-
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΤΟΥΣ.

Γι' αυτό Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΙ ΞΑΝΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ Η ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ
ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΘΑΡΗ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΡΑΣΕΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΠΟΥ
ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗ ΜΟΡΦΗ: ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Μ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ
ΔΕΞΙΑ.

αγαπητοί σύντροφοι

Ο ρόλος της εργατικής τάξης, του προλεταριάτου, των εργαζόμενων στις πόλεις και στην
ύπαιθρο και τώρα των μαζών όλου του κόσμου, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΛΑΙΣΙΑ,
ΑΥΤΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΟΛΗΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΣΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ.
Και δεν μπορούμε να κάνουμε οπορτουνισμό, πολιτική της ουράς και αφομοίωση με τις
γραφειοκρατίες, που είναι, τουλάχιστον, φιλοκαπιταλιστικές-φιλοϊμπεριαλιστικές, όλων των
αποχρώσεων και τομέων. Ας πάρουμε το καταστροφικό παράδειγμα της γραφειοκρατίας
του ΚΚΕ που, με λίγα λόγια, όντας ένα από τα πιο «αριστερά» στον κόσμο ΚΚ, αν ήταν στην
κυβέρνηση, με τη σημερινή του θέση, σίγουρα θα ψήφιζε ενάντια στη Ρωσία και σε άλλες
περιπτώσεις ακόμα κι ενάντια στην Κίνα στον ΟΗΕ, μαζί με όλες τις δεξιές και
σοσιαλδημοκρατικές γραφειοκρατίες κι ενάντια στη γενικά σωστή θέση της πλειοψηφίας
των Κομμουνιστικών Κομμάτων και των χωρών του κόσμου.

Για άλλη μια φορά, τίθεται το πρόβλημα του αναπόφευκτου πολέμου στη Διεθνή μας, όπως
και στον παλιό τροτσκισμό, το οποίο πρέπει να αναλάβουν και να επιλύσουν οι σύντροφοι,
ενάντια στη γραφειοκρατία και τον γραφειοκρατισμό-ατομικισμό του καθενός μας, που από
μικροαστικό ένστικτο μας οδηγεί στην επιθυμία να αποφύγουμε τον ατομικό πόλεμο, κάτι
που είναι αδύνατο. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ Η ΡΩΣΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΕΙΝΑΙ
ΤΕΤΟΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟ
ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ
ΜΟΡΦΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, «ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΠΙΘΑΝΗ ΖΗΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ», ΟΤΑΝ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΞΑΠΟΛΥΣΕΙ
ΑΝΟΙΧΤΑ, ΜΕ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ, ΣΕ ΑΕΡΑ, ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ. Ακόμη και στην περίπτωση
που το αντιιμπεριαλιστικό-αντικαπιταλιστικό στρατόπεδο πρόκειται να ρίξει μερικές
ατομικές βόμβες, πριν από αυτές του ιμπεριαλισμού, θα έχουν την ίδια προληπτική έννοια.
Πριν μας κατηγορούσαν, τον Ποσάδας και όλους εμάς, ότι, τουλάχιστον, κάνουμε
βολονταρισμό σ’ αυτό το θέμα. Αλλά τώρα φαίνεται ξεκάθαρα -αν κάποιος έχει ανοιχτά
ταξικά, επαναστατικά και σοσιαλιστικά-κομμουνιστικά μάτια- ότι βολονταρισμός ασκείται
από εκείνους που πιστεύουν ότι ο ατομικός πόλεμος μπορεί ν’ αποφευχθεί, όταν ήδη είναι
στην ημερήσια διάταξη. Κι αυτό που εμφανίζεται στα άρθρα αυτά του PosadistasHoy, σαν
δικός μας στόχος ο λεγόμενος «πολυπολισμός», έχουμε ξαναγράψει ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ
ΜΑΣ ΣΤΟΧΟΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ-
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΣ και ταυτόχρονα δεν είμαστε ενάντια στον -μη υλοποιήσιμο άλλωστε-
«πολυπολισμό» κάποιων ηγεσιών της αριστεράς, ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ
ΣΑΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΟΣ ΣΤΟΧΟΣ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ-
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ.