Professional Documents
Culture Documents
Rozwazania
Rozwazania
Z ewangelii według św. Mateusza: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam
upodobanie” (Mt 3, 17).
W swoim własnym chrzcie Jezus wzywa nas do pójścia za Nim. Jest to osobiste zaproszenie
dla każdego z nas. Pokazuje nam, jak bardzo nas kocha, wchodząc osobiście w nasze życie.
Nasz chrzest jest naszą inicjacją w wierze - początkiem. W naszym chrzcie Bóg objawia nam
siebie i osobiście zaprasza nas do pójścia za Nim.
Z ewangelii według św. Jana: A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: Nie mają
już wina. Jezus Jej odpowiedział: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie
nadeszła godzina moja? Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: Zróbcie wszystko, cokolwiek
wam powie (J 2, 1-5).
Z ewangelii według św. Marka: Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił
Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i
wierzcie w Ewangelię!» (Mk 1, 14-15).
Królestwo Boże nie znajduje się w jakimś odległym miejscu czy czasie. Każdego dnia
jesteśmy wzywani przez głos Boga, by iść za Jezusem do Bożego Królestwa. Musimy tylko
całkowicie zaufać Bogu i podążać za nim. Przejście do Królestwa Bożego jest kwestią wiary, w
której jesteśmy całkowicie zależni od miłosierdzia i łaski Boga. Często, aby autentycznie
głosić Ewangelię, musimy zrezygnować z własnych ambicji, przywilejów i pomysłów. Mamy
głosić Jezusa, a nie siebie.
Z ewangelii według św. Łukasza: Wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się
modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco
białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni
w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie (Łk 9, 28-31).
Jezus będzie nas prowadził przez całą drogę do Królestwa Bożego. W swoim przemienieniu
objawił jakąś małą część swojej chwały, aby nas zachęcić. On odświeża naszą wiarę i napełnia
nas nadzieją na resztę naszej podróży. Niech przemiana, którą ujrzeli uczniowie będzie także
dla nas zapowiedzią ujrzenia Ciebie takim, jaki jesteś naprawdę.
Z ewangelii według św. Łukasza: Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał
go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją
pamiątkę. Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi
mojej, która za was będzie wylana (Łk 22, 19-20).
Chodzi o to, aby Chleb i kielich stawały się częścią nas, tworzyły komunię z Bogiem i komunię
między ludźmi. Łączy nas Chrystus. Mamy w rękach dar, którego nie da się wyrazić słowami.
Najcenniejszy skarb świata powierzony został w ręce ludzi. Od tej pory nie będzie już
wątpliwości, że nasz Bóg jest wielki. Prośmy Jezusa, abyśmy zawsze umieli doceniać Jego
obecność między nami.