Hoofdstuk 37

INTRODUCTION
Er zijn twee belangrijke redenen waarom fysiotherapeuten die gespecialiseerd zijn in
musculoskeletale aandoeningen, inclusief behandeling van spinale aandoeningen,
risicofactoren voor niet-overdraagbare ziekten (NCD's) bij hun patiënten moeten aanpakken,
waaronder ischemische hartziekte, met roken verband houdende aandoeningen,
hypertensie, beroerte en kanker .
1. Risicofactoren voor rugklachten zijn vergelijkbaar met die voor niet-overdraagbare
aandoeningen (zoals roken, langdurig zitten, inactiviteit, overgewicht, en depressie
en stress)
2. Fysiotherapeuten richten zich op de alomvattende zorg voor hun patiënten in
overeenstemming met de International Classification of Functioning, Disability and
Health (ICF).

CLUSTERING VAN ONGEZAAM LIFESTYLE GERELATEERDE GEDRAGINGEN EN

RISICO'S
De clustering van overeenkomsten tussen leefstijlgerelateerde NCD's, waaronder
chronische systemische laaggradige ontstekingen en bijdragende factoren, is een
aandachtspunt geworden in de literatuur.5-7 Het begrijpen van de rol van de
gemeenschappelijke kenmerken van deze aandoeningen biedt waardevol inzicht in de beste
werkwijzen voor hun preventie, omkering en beheer.
De clustering van overeenkomsten tussen leefstijlgerelateerde NCD's, waarvan chronische
systemische laaggradige ontsteking en bijdragende factoren, is een aandachtspunt
geworden in de literatuur. Het betitelt de implementatie van best practices voor hun
preventie, 'reversal' en management.

FYSIOTHERAPEUTEN ALS GEZONDHEIDSADOCATEN

Het motiveren van een patiënt om gezondheidsgedrag te veranderen, kan zowel voor de
fysiotherapeut als voor de patiënt beangstigend lijken. Beide moeten worden aangemoedigd
door het feit dat gezonde leefstijlpraktijken en gezondheidsvoordelen aan elkaar zijn
toegedicht.8 Hoewel strenge dieet- en activiteitsveranderingen moeten worden ingesteld om
atherosclerose, 8,9 hoge bloeddruk, 10 type 2 diabetes mellitus11 om te keren en de groei
te verminderen van sommige tumoren hebben 12 gedeeltelijke veranderingen aanzienlijke
voordelen.

GEZONDHEIDS- EN RISICOBEOORDELINGEN EN INTERVENTIES

Om volledig te kunnen omgaan met de behoeften van een persoon die symptomen ervaart
die voortkomen uit het bewegingsapparaat, moet de fysiotherapeut eerst de gezondheids-
en levensstijlgezondheidsprocedures van die persoon beoordelen. Op basis van deze
beoordelingen kunnen passende gezondheidseducatie-interventies worden onderhandeld
tussen de fysiotherapeut en de patiënt. In overeenstemming met de ICF die is aangenomen
door de Wereldconfederatie voor fysiotherapie, wordt een holistische benadering
aangegeven met gezondheid als basis (zie hoofdstuk 11). Op basis van dit perspectief zou
de fysiotherapeutische beoordeling moeten bestaan uit beoordelingen van gezondheid,
leefstijlgerelateerd gezondheidsgedrag, leefstijlgerelateerd gezondheidsrisico, evenals
eventuele uitingen van leefstijlgerelateerde aandoeningen (ie de tekenen en symptomen die
deel uitmaken van conventioneel fysiotherapeutisch management) ( Box 37-1). De
elementen van deze beoordelingen worden hieronder beschreven, met uitzondering van de
manifestaties van leefstijlgerelateerde aandoeningen, die wordt beschouwd als een
fundamentele fysiotherapiepraktijk waarvan de middelen elders te vinden zijn.

Medische keuring
Gezondheid is een multifactoriële constructie, dus er is geen enkele metriek om deze te
kwantificeren. De ICF heeft clinici richtlijnen gegeven om de meervoudige determinanten
ervan in overweging te nemen en deze te beoordelen en de veranderingen daarin op de
verschillende niveaus te evalueren (bijv. Functie en structuur, activiteit en participatie, zie
Hoofdstuk 11, Fig. 11-1). Ondanks de beperkingen is zelfrapportage meestal hoe de
algehele gezondheid en het welzijn van een persoon worden beoordeeld. Functionele status
en onafhankelijkheid staan centraal in de algehele gezondheid en het welzijn van mensen,
en deze indices zijn naar verluidt bijzonder belangrijk binnen een sociale context
(bijvoorbeeld sociale participatie, tevredenheid met het leven en gezondheidsgerelateerde
kwaliteit van leven).

Beoordeling van leefstijlgerelateerd gezondheidsgedrag

Leefstijlgerelateerd gezondheidsgedrag wordt sterk geassocieerd met de
gezondheidstoestand (zie hoofdstuk 11). Beoordeling van gezondheidsgedrag (Afb. 37-1)
stelt de fysiotherapeut in staat om de adequaatheid van de kwaliteit en kwantiteit van dit
gedrag te identificeren in termen van het maximaliseren van de gezondheid (dwz het
bereiken van de hoogst mogelijke status op elk niveau van het ICF en zelfgerapporteerde
kwaliteit van leven). Ze omvatten de status van het individu met betrekking tot roken,
voeding, lichaamssamenstelling, activiteit en beweging, slaap en angst, depressie en stress.
Beoordeling van leefstijlgedrag heeft enig voordeel ten opzichte van risicofactorbeoordeling
voor specifieke niet-overdraagbare aandoeningen. Het gebied van risicofactorenbeoordeling
vordert snel met de vaststelling van bestaande instrumenten die worden herzien en nieuwe.
Het volgen van de risico's van patiënten in de tijd of het gebruik van deze hulpmiddelen als
uitkomstmaten kan een uitdaging zijn. Basislevensstijlaanbevelingen voor maximale
gezondheid (Box 37-2) veranderen minder snel en dramatisch dan voor
beoordelingsinstrumenten voor risicofactoren, daarom kan beoordeling van levensstijlgedrag
zelf een superieure focus zijn dan risicofactorbeoordeling.

Leefstijlgerelateerde gezondheidsrisicobeoordeling
Er zijn meerdere hulpmiddelen voor gezondheidsrisicobeoordeling. Deze richten zich typisch
op het risico voor een bepaalde NCD (bijvoorbeeld ischemische hartziekte, hypertensie,
beroerte, type 2 diabetes mellitus en kanker). Het is niet haalbaar voor de fysiotherapeut om
alle ziektespecifieke risicobeoordelingshulpmiddelen aan elke patiënt toe te dienen.
Gegeven het feit dat er gemeenschappelijke risico's bestaan voor deze
levensstijlgerelateerde aandoeningen, kan de beoordeling van risicofactoren voor algemene
leefstijlgerelateerde aandoeningen echter belangrijke informatie opleveren. De Canadian
Diabetes Risk Questionnaire of CANRISK17 heeft bijvoorbeeld 12 items (Afb. 37-2). De
vragenlijst kan door de patiënt gemakkelijk worden ingevuld zonder de noodzaak van
invasieve procedures en bloedtests, die voor sommige risicobeoordelingshulpmiddelen
vereist zijn. CANRISK kan worden gebruikt voor het beoordelen van algemene risico's van
leefstijlgerelateerde ziekten, waaronder diabetes mellitus type 2. Deze tool is uitgebreid voor
gebruik door Canadese apothekers en deze versie is ook geschikt voor fysiotherapeuten: 18
aanbevelingen voor specifieke interventies op basis van de reactie van het individu worden
beschreven. Andere instrumenten die klinisch toepasbaar zijn, zijn onder meer het risico op
hart- en vaatziekten14 en beroerte.19 Ook is er een reeks van lifestyle-gerelateerde
risicofactoren te vinden op de website van de Harvard University School of Public Health
(bijv. Hartaandoeningen, beroertes, diabetes, kanker en osteoporose). ) .15 Routinematig
gebruik van een van deze hulpmiddelen, zoals CANRISK, kan een algemene beoordeling
geven van door de gezondheid gestoorde gezondheids- en ziekterisico's, en kan worden
gebruikt om veranderingen in de loop van de tijd te evalueren met interventie in het
gezondheidsgedrag en andere fysiotherapie of medische / chirurgische interventies. Ze
dienen ook als effectieve hulpmiddelen voor patiënteneducatie.

Multisystem Review
De multisystem-review (Fig. 37-3) kan een doelmatige manier zijn om risicofactoren en de
aanwezigheid van chronische comorbiditeiten doelmatig te identificeren, met de mogelijkheid
voor meer gedetailleerde ondervraging van de patiënt. Er kunnen drie niveaus van
informatie worden verzameld die bijdragen aan de presentatie van musculoskeletale
klachten en inzicht in hoe deze het best kunnen worden beheerd. Ten eerste kan de
fysiotherapeut leefstijlgerelateerde, niet-musculoskeletale oorzaken en aandoeningen
identificeren die bijdragen aan musculoskeletale klachten van een patiënt; ten tweede,
lifestylerelated niet-musculoskeletale aandoeningen die nadelig kunnen worden beïnvloed
door rugklachten (bijvoorbeeld een persoon met niet-overdraagbare aandoeningen of hun
risicofactoren die het activiteitsniveau verlagen); en ten derde, inzichten in de 'beste'
strategieën voor het beheersen van de rugklachten van de patiënt, inclusief
gedragsverandering in levensstijl met traditioneel management, of alleen. Het meten van
vitale functies is een essentieel onderdeel geworden van de evaluatie van hedendaagse
fysiotherapie. Hartslag en bloeddruk zijn sleutelindicatoren voor de lichamelijke
gezondheidstoestand en het gezondheidsrisico.20,21 Deze moeten worden vastgelegd bij
het eerste bezoek van de patiënt en vervolgens zoals aangegeven.

Health Improvement Card

De World Health Professions Alliance publiceerde de Health Improvement Card22 om een
gemeenschappelijk hulpmiddel voor gezondheidswerkers te bieden dat gemakkelijk kan
worden gebruikt en geïmplementeerd om het leefstijlgedrag van patiënten aan te pakken in
termen van zowel een basislevensstijlbeoordeling als aanbevelingen voor veranderingen in
gezondheidsgedrag. De World Health Professions Alliance ondersteunt ook een NCD-toolkit
om de praktijk van gezondheidsbevordering verder te bevorderen binnen de dagelijkse
klinische context.23 De gezondheidsverbeteringskaart bestaat uit twee pagina's (Fig. 37-4).
Op pagina één wordt de biometrische informatie van de patiënt geschetst en zijn
levensstijlgedrag en enkele laboratoriumtestresultaten (cholesterol en bloedsuikerspiegel)
opgenomen. Kleurcodering wordt gebruikt om aan te geven of deze acceptabel zijn,
voorzichtigheid is geboden of de patiënt heeft een hoog risico. Pagina twee bestaat uit actie-
items met kleurcodering. Groen betekent dat het levensstijlgedrag zich binnen gezonde
grenzen bevindt en dat de persoon dienovereenkomstig moet doorgaan. Geel betekent
waarschuwing en moet worden hersteld en rood betekent risicovol gezondheidsgedrag dat
prioriteit verdient door de patiënt en de arts. De Health Improvement Card biedt een basis
voor het initiëren van een gesprek met de patiënt over veranderingen in gezondheidsgedrag
en realistische tastbare doelen. Deze doelen zijn meetbaar en kunnen gemakkelijk worden
gevolgd door de fysiotherapeut.

GEZONDHEIDSGEDRAG VERANDER INTERVENTIES

Een hedendaagse fysiotherapeutische prioriteit is het maximaliseren van de gezondheid in
het algemeen, zelfs bij mensen met chronische aandoeningen. Daarnaast is het, naast
initiatieven voor verandering van gezondheidsgedrag, een primaire doelstelling om de
afhankelijkheid van farmacologische interventies zoveel mogelijk te vermijden of te
verminderen. De literatuur over gezondheidspsychologie beschrijft een reeks strategieën en
interventies die kunnen worden opgenomen in de fysiotherapiepraktijk om veranderingen in
gezondheidsgedrag te bewerkstelligen. Enkele gevestigde evidence-based interventies en
gerelateerde benaderingen worden hieronder beschreven.

interventies
Gedragsmodificatie
Door fysiotherapie geleverde operante conditionering of gedragsverandering is een
aandachtspunt geweest in meerdere onderzoeken naar chronische lage rugklachten. In een
recente systematische review werd een dergelijke interventie (beschreven als een
tijdafhankelijke, gegradeerde toename van de activiteit inclusief het stellen van doelen en
het onderwijzen en versterken van positief pijngedrag met als uiteindelijk doel het
verminderen van invaliditeit en het verhogen van de functie) als werkzaam beschouwd bij de
behandeling van lage rugpijn.24 Fysiotherapeuten kunnen dus ook operante conditionering
overwegen voor het extra effect ervan op het verminderen van langdurige invaliditeit in
verband met chronische rugpijn. Een andere systematische review onderzocht het gebruik
van gedragsstrategieën gebruikt door fysiotherapeuten voor de preventie van chronische
lage rugpijn.25 De onderzoekers identificeerden een operante behandelmethode als een
veelbelovende gedragsstrategie om chronische rugpijn te voorkomen, en een die
gemakkelijk kan worden geïntegreerd in ambulante fysiotherapie praktijk. Vergelijkbaar met
gedragstheorieën en -modellen die ten grondslag liggen aan gedragsverandering in
levensstijl in relatie tot patiënten met rugklachten, zijn hun toepassingen niet voldoende
bestudeerd. Hun toepassingen in verband met pijn, de ervaring en remediëring ervan,
kunnen helpen bij het informeren van best practice management van rugpijn. Hoewel
rugklachten niet centraal stonden in een Cochrane-review van strategieën voor
gewichtsverlies bij mensen met overgewicht of obesitas, was gewichtsverlies het grootst
wanneer voeding en beweging werden gecombineerd met gedragstherapie.26 Een andere
literatuurstudie ondersteunde een gedragsmatige aanpak van het management van acute
whiplash-geassocieerde aandoeningen.27 Dergelijke gedragsbenaderingen kunnen van
toepassing zijn op patiënten met whiplash en gelijktijdige leefstijlgerelateerde aandoeningen
en bij uitbreiding op patiënten met thoracale en lumbale betrokkenheid. Onderzoek naar de
gecombineerde resultaten van fysieke en gedragsmatige benaderingen bij het beheer van
spinale aandoeningen is nodig.

Cognitieve gedragstherapie
Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een benadering van gedragsverandering die zich richt
op de emotionele en gedragsmatige reacties van de patiënt als voertuig voor een dergelijke
verandering.28 Het is gebaseerd op de aanname dat emotionele en gedragsmatige reacties
grotendeels worden geleerd. Het doel van therapie is dat de patiënt adaptieve manieren
leert om emotioneel en gedragsmatig te reageren op gezondheidsproblemen, en om slecht
aangepaste antwoorden af te leren. CGT is zeer geschikt voor toepassing op veranderingen
in gezondheidsgedrag in de klinische setting. Interventie is gericht, gericht en kort, en vaak
geassocieerd met snelle resultaten. De therapeutische relatie moet empathisch zijn en
gebaseerd op verstandhouding. Met CBT kan de patiënt een gezondheids- of persoonlijke
zorg accepteren, zodat persoonlijke middelen zoals intelligentie, kennis en energie effectief
kunnen worden aangewend om dit aan te pakken. CBT gebruikt ook elementen van een
socratische methode om patiënten in staat te stellen inzicht te krijgen in hun problemen door
vragen te stellen aan zichzelf en aan de clinicus. Over het algemeen is CGT gepromoot als
een klinisch bruikbare, evidence-based interventie om patiënten in staat te stellen
chronische rugpijn beter te beheersen.29

Motiverende gespreksvoering
Motivational interviewing (MI) is een leidende, op feiten gebaseerde, interviewingsstrategie
geworden om patiënten in staat te stellen hun behoeften en motivatie op het gebied van
gezondheidsgedrag te bepalen. MI is een op samenwerking gebaseerde persoonsgerichte
manier om het gedrag van de patiënt te valideren en hem of haar te motiveren om de
motivatie voor verandering te stimuleren.30 Een uniek kenmerk van MI is dat het 'suggestief'
is omdat het is ontworpen om de eigen motivatie van de persoon op te wekken. en
toewijding tot verandering op een ondersteunende, niet-dwingende manier. De ambivalentie
van een patiënt over verandering wordt geanticipeerd en MI-strategieën zijn ontworpen om
de patiënt in staat te stellen elke ambivalentie te identificeren, te onderzoeken en op te
lossen. Voorbeelden van MI-vragen om de 'positieve motivatie' van de patiënt te
identificeren om deel te nemen aan veranderingen in gezondheidsgedrag en 'waargenomen
belemmeringen' om te veranderen, worden weergegeven in Box 37-3.

Decision Balance Analysis

Beslissingsbalansanalyse is gebaseerd op principes geassocieerd met MI en CBT.31,32 Het
is een strategie die de patiënt in staat stelt om de voor- en nadelen van het veranderen van
een specifiek gezondheidsgedrag te identificeren en erover na te denken, en, wat
belangrijker is, de voor- en nadelen van niet dat gedrag veranderen. De voltooiing van een
dergelijk netwerk door de patiënt heeft tot doel het vergroten van het zelfbewustzijn van de
facilitators voor verandering van het gezondheidsgedrag en het verminderen van de
waargenomen hindernissen voor een dergelijke verandering. Bovendien is deze informatie
nuttig voor de fysiotherapeut bij het richten van gezondheidsgedrag en strategieën voor het
veranderen van gezondheidsgedrag aan de behoeften van de patiënt.
.
De 5 As en de 5 R's
Op verschillende momenten in hun leven willen patiënten negatieve
gezondheidsgedragingen aanpakken, zoals stoppen met roken, verbeteren van de voeding,
afvallen, minder zittend en lichamelijk actiever zijn, beter slapen en minder stress. Hun
geschiedenissen van pogingen om gezondheidsgedrag te veranderen zijn belangrijk om te
identificeren in termen van wat is geprobeerd, hoe vaak en op welk niveau van succes. Een
barrière kan gebrek aan systematische ondersteuning en verantwoording zijn om de
inspanningen van de patiënt te ondersteunen. Met enige interesse van de patiënt in de
ondersteuning voor een poging tot gedragsverandering, heeft de fysiotherapeut een
kentering. Als de patiënt blijk geeft van de bereidheid om te veranderen (Tabel 37-1) (dwz in
de contemplatieve, voorbereidende of actiefasen), kan de fysiotherapeut de patiënt initiëren
en / of ondersteunen met passende interventies of doorverwijzing naar andere professionals
met gebruik van de 5 onderschreven door de Wereldgezondheidsorganisatie.33,34 De 5 As
omvatten beoordelen, adviseren, eens zijn, assisteren en schikken. Hun beschrijvingen
verschijnen in vak 37-4. De 5 As vormt een systematische sequentiële benadering voor het
bewerkstelligen van veranderingen in gezondheidsgedrag. De fysiotherapeut moet
accepteren dat een patiënt pre-contemplatief en niet geïnteresseerd is in het overwegen van
verandering op dit moment. Gezien veranderend gezondheidsgedrag is het een uitdaging en
kan het voor een patiënt formidabel lijken (bijvoorbeeld iemand die een pakje sigaretten per
dag of meer rookt om onthouding te overwegen of 25 kilo moet verliezen), de 5 R's kunnen
een systematische aanpak bieden voor de fysiotherapeut, om de patiënt in staat te stellen te
overwegen om een gezondheidsgedrag te veranderen ondanks schijnbaar gebrek aan
interesse of motivatie. De 5 R's staan voor Relevantie, Weerstand, Beloningen, Roadblocks
en Herhaling.36 Deze worden ook beschreven in Box 37-4. Tenslotte, zelfs als de patiënt
wordt doorverwezen naar een of meer andere gezondheidswerkers, heeft de fysiotherapeut
een rol bij het blijven volgen van de voortgang van de patiënt op een manier die zo
systematisch is als wanneer die fysiotherapeut het gedragsveranderingsprogramma had
geïnitieerd.

Andere gedragsveranderingsstrategieën
Een kliniek of afdeling voor fysiotherapie kan profiteren van de vele middelen die
gezondheidswerkers ter beschikking staan om gezondheidsbevordering te ondersteunen.
Ministeries van Volksgezondheid in de meeste landen, bijvoorbeeld, circuleren regelmatig
bijgewerkte gezondheidsbulletins, rapporten en informatie. Gebruiksvriendelijke,
geloofwaardige informatie is beschikbaar op internet, beschikbaar voor gebruik door
klinieken of afdelingen, of om de patiënt thuis te laten gebruiken als onderdeel van een take-
home assessment of gezondheidseducatie-strategie. De Wereldgezondheidsorganisatie
heeft de belangrijkste dagen van het jaar geïdentificeerd om specifieke
gezondheidsinitiatieven te promoten (bijvoorbeeld 31 mei is Werelddag zonder tabak). Er
zijn bronnen beschikbaar voor beoefenaars om dergelijke dagen in hun omgeving te
promoten. Ziekte / aandoeningen agentschappen en associaties (bijvoorbeeld hart, beroerte,
hypertensie, diabetes en kanker) bestaan in de meeste landen, en ook zij willen graag dat
hun op bewijsmateriaal gebaseerde middelen volledig worden gebruikt door patiënten,
gezondheidswerkers en het grote publiek. Boeiende en informatieve clips zijn beschikbaar in
de vorm van 'edu-tainment' via internetsites zoals TED talks® en YouTube®. Hoewel lokale
professionele verenigingen deze moeten bekijken voor kwaliteit en nauwkeurigheid, zijn
sommige geschikt om te worden gescreend in wachtruimtes van klinieken. Een aantal op
wetenschappelijk bewijs gebaseerde aanbevelingen zijn de genezing van Dean Ornish via
dieet37 en Dr. Mike's 23 en 1 2 uur, over de effecten van lichamelijke activiteit op
gezondheid en ziektepreventie.38

Voorbeelden van door fysiotherapie geregisseerde

gezondheidsgedragswijzigingsinitiatieven
De stappen in het proces voor het beïnvloeden van levensstijlgedrag bij een patiënt worden
weergegeven in Afbeelding 37-5. In deze figuur worden de beslissingspunten voor het
initiëren van veranderingen in gezondheidsgedrag beschreven of niet; en of om naar een
andere professional te verwijzen. De belangrijkste elementen voor het beoordelen /
evalueren en richten van strategieën en interventies voor het wijzigen van
gezondheidsgedrag zijn weergegeven in Tabel 37-2. Vergelijkbaar met de
fysiotherapeutische beoordeling van musculoskeletale klachten van een patiënt, moeten de
basislijnen van leefstijlgerelateerd gezondheidsgedrag en risicofactoren worden beoordeeld
en aangepakt zoals aangegeven, in het belang van uitgebreide patiëntenzorg die consistent
is met de ICF-filosofie en -doelen. Vergelijkbaar met conventionele beoordelingen, zijn
zelfgerapporteerde beoordelingen van roken, basisvoeding, fysieke activiteit en
gestructureerde lichaamsbeweging, slaapgewoonten en stress fundamenteel, ondanks de
beperking van zelfgerapporteerde informatie. Om de validiteit te maximaliseren, worden
patiënten aangemoedigd om deze gedragingen gedurende een representatief aantal dagen
zo specifiek en nauwkeurig mogelijk vast te leggen. Kwaliteitsbasisgegevens zijn essentieel
als de doelen voor gezondheidsgedragsverandering S.M.A.R.T. moeten zijn. (dat wil zeggen
specifiek, meetbaar, haalbaar, realistisch en tijdig). Dergelijke doelkarakteristieken zijn nodig
als effectieve verandering moet worden aangetoond.

CONCLUSIE
Dit hoofdstuk bouwt voort op het bewijsmateriaal en de epidemiologische basis beschreven
in hoofdstuk 11. Het introduceerde fysiotherapeuten die betrokken zijn bij het beheer van
mensen met musculoskeletale aandoeningen tot gevestigde evaluatie- en
evaluatiehulpmiddelen, en op theorie en bewijs gebaseerde strategieën en interventies om
het levensstijlgedrag van hun patiënten te veranderen . Gedrag dat beoordeling en mogelijke
tussenkomst rechtvaardigt, omvat roken, suboptimale voeding, ongezonde lichaamsmassa,
regelmatige verlengde perioden van fysieke inactiviteit, lage fysieke activiteit en
lichaamsbeweging, suboptimale slaapkwaliteit en kwantiteit, en angst, depressie en stress.
Assessmenttools en gedragsinterventies worden beschreven die kunnen worden
geïntegreerd in de praktijken van beoefende fysiotherapeuten met beperkte middelen. Met
systematische aandacht voor veranderingen in gezondheidsgedrag kunnen de
fysiotherapeutische uitkomsten die verband houden met musculoskeletale klachten,
waaronder pijn, worden versterkt en de algemene gezondheid en het welzijn van patiënten
worden verbeterd. Beide zijn prioriteiten in de hedendaagse fysiotherapiepraktijk.