Kancil Karo Monyet

Ing sawijine dina ing rimba, ana akeh jenise kewan sing urip tentrem lan akur
siji lan sijine. Kabeh kewan nduweni keuripan lah lakune dewe-dewe. Nanging ana
siji kewan sing anane gawe drusila lan paling licik, arane Kancil. Kelicikane utek lan
pintere ngomong nipu kanca batir. Kancil wis dikenal kaya dene kewan sing duweni
sayuto tipu daya. Nah iki sing dadi sasarane Monyet.
Ing sawijining dina, ana Monyet lagi penekan ing ngisor wit pring. Singsot,
ndendang karo ngrasani roti. Kancil teka, weruh Monyet sing agi asik karo rotine.
Utek licike muncul pingin jukut roti kang tangane Monyet.
"Nyet..Nyet..," undnag Kancil marang Monyet.
Monyet maringi Kancil, "Ana apa Cil? Keo ngundang aku?," takon Monyet.
Kancil : "Nyet.. aku wei setitik rotine, setitik baen aja akeh-akeh," jaluke Kancil
Monyet : "Iya.. aku kan apikan, kiye separoan karo aku,"
Kancil : "Suwun ya Nyet... koe mancen apikan, nanging aku baen sing maro,"
jaluke Kancil.
Monyet aweh roti nggo diparo maring Kancil ora nduweni rasa curiga karo
Kancil. "Kiye... koe paro sing adil," penjalukane Monyet karo aweh rotine marang
kancil.
Kancil maro rotine karo utek licike, siji gede siji cilik, nanging Monyet ora
ngerti. Sawise diparo Kancil aweh bagean sing cilik maring Monyet, bagean sing gede
dicekel dewek.
"Cil... nang ngapa ka gede gone ko?," takon Monyet.
Kancil : "Mrene gawa mrene, tak gawe pada.," banjur Kacil mangan setitik
rotine sing gecel dewek, "Iki wis pada," Kancil aweh rotine meng Monyet.
Monyet : "urung Cil!! kue esih gede gone aku,"
Kancil njiot roti sing nang tangane Monyet, banjur dipangan setitik, kaya kue
seteruse kanti rotine entek dipangan Kancil. hihihihi
Ahire Kancil mangan rotine kabeh, Monyet ulih kesuh karo Kancil wong Monyet sing duweni
roti malah ora tampa. Mancen Kancil licik ora patut ditiru, urip nang masyarakat kue kudu
brayan urip lan sinambi rewang siji lan siji liane. Urip bakal rukun ora kaya jaman saiki urip
pada karepe dewe-dewe.

Nama: Abraham Miko Pratama

Kelas: VIIIC

No absen: 01