Professional Documents
Culture Documents
01 Tema3 Parte2
01 Tema3 Parte2
tetraédrico
Os orbitais da capa de valencia do M.T. (1ª serie) en campo tetraédrico
y y
x x
t2(dxy)
z z
y y
x x
eg(dx2‐y2)
Campo Cristal
Esquema de desdobramento dos orbitais «d» en campo tetraédrico
(fronte ao campo esférico)
t2
2/5t t = 4/9 o
(espín alto)
3/5t
Igual á relación do
e
cuadrado do número
de ligandos: (4/6)2
Configuracións dn(Oh) = d10‐n(Td)
Precaución, en Td no existe centro de inversión e polo
tanto débese eliminar l notación de paridade (g/u)
Desdobramento dos orbitais d en campo plano‐ x2‐ y2
cuadrado (d8)
b1g
x2‐ y2
2‐ 2‐
Ni(CN)4 , PdCl4 ,
2+ 2‐ eg
Pt(NH3)4 , PtCl4 ,
‐
AuCl4
z2
xy
b2g
xy
z2
t2g a1g
xz, yz
z
xz, yz
x
y eg
Alongamento dos ligandos en z
b1g
ΔSP
t2
b2g
Δt a1g
e eg
Td D4h
Variación de EECC con excluíndo o efecto de P)
Octaédrico de alto espín
Octaédrico de baixo espín
Tetraédrico
EECC (unidades Δo)
Número de electróns d
Espín baixo d6: máxima EECC
Espín alto d0, d5, d10 : EECC = 0
Espín alto Oh d3, d8 : máxima EECC
Enerxías de rede (ciclo de Born Haber)
Cloruros de M(II) da 1ª serie M.T.: espín alto, Oh
Variación nas entalpías de hidratación
Número de electróns d
Efecto sinérxico na fixación de O2 pola
hemoglobina
Prof. Dr. Max F. Perutz
Nobel en Química 1962