Professional Documents
Culture Documents
Βύρων Λεοντάρης
Βύρων Λεοντάρης
Ἐχθὲς
Εἴχαμε τόση κούραση ποὺ ἔκλειναν τὰ μάτια
Στὸ ἴδιο μέρος μαζευτήκαμε, στὸ καφὲ τῆς πλατείας,
ἁπλώσαμε τὰ κορμιά μας, τὰ τεντώσαμε στὸν ἥλιο,
ἦρθαν ποτά, ἦρθαν γλυκά, κάτι πρόχειροι μεζέδες·
τεντώσαμε στὸν ἥλιο τὰ πληγωμένα μας κορμιά,
δὲν εἶναι γιὰ τὰ χρόνια μας τόση ταλαιπωρία,
κάπως πρέπει οἱ ὧρες μας ν’ ἀλλάξουν-
κάπως πρέπει νὰ σκεφτοῦμε
πρόγραμμα ἐλαφρύτερο.
Σκεφτόμασταν γιὰ σήμερα τὶς ἀλλαγές,
μὰ πῆγε καὶ πέθανε ὁ Ἄλκης
-ἐκεῖ τὸ μάθαμε, τὴν ὥρα ποὺ μᾶς ἔκαιγε ὁ ἥλιος-
καὶ ὅλα τὰ σχέδια πήγανε στράφι,
ὅλες οἱ ἀλλαγὲς ἀναβλήθηκαν. Τώρα,
ὁ Νίκος πρέπει νὰ φέρει ἀπὸ μακριὰ τ’ ἁμάξι,
ἴσως ὁ Γιῶργος πρέπει νὰ κλείσει νωρὶς τὸ μαγαζὶ-
ὁπωσδήποτε ἡ Γιώτα δὲν θὰ προλάβει τὸ χτένισμα..
Κι ἡ Ἄννα;.. πότε θὰ κοιμηθεῖ ἡ Ἄννα; Ἀλλὰ πάλι,
ποιὸς θὰ κουβαλήσει τὰ ποτὰ στὸ πάρτυ;
Ἀναστάτωση, ὁπωσδήποτε μεγάλη ἀναστάτωση..
Σκεφθήκαμε μήπως καὶ νὰ λείψουμε,
-τουλάχιστον κάποιοι ἀπό ἐμᾶς-
ἀλλὰ μᾶς ἔβαλε στὴν θέση μας ὁ Γιάννης
«Ντροπή», μᾶς εἶπε ἁπαλά, «ντροπή,
τὸν εἴχαμε φίλο γιὰ χρόνια..»
Θὰ πᾶμε, θὰ βροῦμε ἕναν τρόπο
νὰ πᾶμε στὴν κηδεία.
Ἔχωμε ὅμως μιὰ στενοχώρια
μὲ τὸν Ἄλκη, τὴν κηδεία, τὰ ποτά,
τὸν ὕπνο, τὴν κούραση..
Ἀναστάτωση.
Ὁπωσδήποτε μεγάλη ἀναστάτωση..
Object 1