Grupa

społeczna
struktury i normy

Zuzanna Pietrzak (46886)

Lena Cegiełka
Grupa
społeczna
zbiór co najmniej trzech osób, którego
członkowie współdziałają ze sobą na
zasadzie odrębności od innych, w celu
zaspokajania własnych potrzeb,
charakteryzujący się trwałą strukturą i
względnie jednolitym systemem norm i
wartości.
 Cechy grupy
społecznej
1, Jest połączona wspólnymi więzami
2. Posiada określoną strukturę
3. Ma poczucie odrębności od innych grup
4. Realizuje wspólne cele
5. Identyfikuje się z określonymi wartościami
 Ze względu na:

Podział grup -wielkość grupy

społecznych -rodzaj więzi

-charakter członkostwa

-rodzaj zorganizowania
 Wielkość grupy
małe duże
 Rodzaj więzi

pierwotne wtórne
Charakter członkostwa

zamknięte otwarte
Rodzaj zorganizowania

formalne nieformalne
Więzi
społeczne
relacje łączące
jednostkę z
grupą,
zbiorowością lub
inną jednostką
 Etapy powstawania więzi
społecznych
-styczność przestrzenna
-styczność psychiczna -> styczność społeczna
-kształtowanie się wzajemnych oddziaływań
-działania społeczne
-wzajemne zależności
-tworzenie się stałych stosunków społecznych
Typy więzi
społecznych

Naturalne Zrzeszeniowe Stanowione

STRUKTURY WEWNĄTRZGRUPOWE
 STRUKTURA SOCJOMETRYCZNA

Wzajemne oddziaływania między ludźmi, zachodzącymi

we wszystkich grupach. Typowy układ wzajemnych
sympati,antypati, lub obojętności jakie występują pomiędzy
członkami grupy.

 STRUKTURA
PRZYWÓDZTA

W grupie struktura przywództwa może nie być

jasno skrystalizowana (np. grupy koleżeńskie).
Przywódca może być narzucony lub wyłoniony
samoistnie. Decydują o tym:
 -cechy wrodzone
-sytuacja (pokój ,wojna)
-charakter zadania
-cechy grupy (charakter grupy, pozycje w grupie).
 Autorytarny
Przywódca wydaje polecania
,przydziela zadania rozdaje
nagrody i kary.
Zalety: zaangażowanie bierne;
spójność
Wady :każdy myśli o sobie,
przywódca często nie
akceptowany, brak inicjatywy od
grupy
 Demokratyczny
Decyzje podejmuje grupa, przywódca
naprowadza i stymuluje grupę, częściowo
angażuje się w zadania
Zalety : zaangażowanie najlepsze; spójność
najlepsza;
 Anarchiczny
Nie podejmuje żadnych
wysiłków, aby kierować grupą i
organizować jej
działania.

 STRUKTURA KOMUNIKOWANIA

Wpływ ich różnych kształtów (Trzy modele

komunikacji: krąg, łańcuch, gwiazda.) na sposób
funkcjonowania grupy jako całości. Odnosi się do sieci
wzajemnych interakcji w grupie, co jest istotne ze
względu na szybkość przepływu informacji przy
realizowaniu przez grupę celów
Fazy rozwoju

grupy

I Faza. Orientacji i zależności

II Faza. Buntu, konfliktu, oporu
III Faza. Konstruktywnej pracy,
normalizacji .
IV Faza. Wykonania.