ANG BATO

Jose Corazon de Jesus

Tapakan ng tao sa gitna ng daan
kung matalisod mo’y iila-ilandang;
nguni, pagkatapos pag ikaw’y namatay,
bato ang tatapak sa bangkay mo naman.

Batong tuntungan mo sa pagkadakila,

batong tuntungan ka sa pamamayapa;
talagang ganito…Sa lapad ng lupa,
ay bali-baligtad lamang ang kawawa.

II

Balot pa ng putik, marumi’t maitim.

tinapyas at aba!…brilyanteng maningning…
Sa putik man pala ay may bituin din
na hinahangaan ng matang titingin.

Maralitang tao, batong itinapon,

sa lusak ng Palad ay palabuy-laboy…
Nag-aral at aba!…noong makaahon,
sa mahirap pala naro’n ang marunong!

III

Ang batong malaki’y madaling mabungkal,

ang batong brilyante’y hirap matagpuan;
ubod-laking tipak, mura nang matimbang,
ga-mata ng isda’y pagkamahal-mahal.

At tunay nga naman! Madalas mamalas

sa alimasag man, ang malaki’y payat;
may malaking kahoy na sukal sa gubat,
may mumunting damong mga ugat ay lunas.