Miejsce intencji w działaniach automatycznych.

Wstęp
Zacznijmy od tego, że początkowo surrealiści tworząc swoje prace automatyczne
starali się wyzbyć ze jakichkolwiek intencji, by mogli dojść do ukrytych pokładów
podświadomości a oni sami stawali się pewnym rodzajem medium swego świata
wewnętrznego. O ile mogę się zgodzić z tym, że pozbycie się intencji rysowania czegoś
konkretnego bądź bez planu jest możliwe, to jednak zapominano, że sama czynność
rysowania jest intencjonalna, zmiana nacisku przyrządu na papier, ciągnięcie linii,
analizowanie kompozycji by kolejny ruch był dopełnieniem poprzednich jest już jak
najbardziej intencjonalne na jakimś poziomie, może i kierowane odruchami, pierwszymi
skojarzeniami bez przywiązywania większej wagi do wyniku lecz wypełniając jakąś intencję
– chociażby podążania za intuicją. Intuicja nie jest cechą zero – jedynkową, każdy ją posiada
od urodzenia, lecz ulega ona przeobrażeniom przez nasze doświadczenia, wiedzę i głębsze
zrozumienie świata, gdyż jest mechanizmem który ma nam pomóc w codziennym
funkcjonowaniu byśmy nie musieli, każdej kolejnej sytuacji analizować i używać naszej
logicznej części psychiki.

Rozdział 1 – Praca artystyczna

1.1 Przed rozpoczęciem dyplomu
Początkowe moje prace automatyczne nie posiadały żadnego tytułu, uważałem iż
będzie on tylko niedoskonałą próbą nadania tonu czemuś, co z założenia miało być wszystkim
i niczym zarazem. Było to podejście bardzo wyzwalające, a sama czynność rysunku przestała
być czymś stresującym skupionym na wynik, a czymś z czego mogę czerpać przyjemność a
wynik był najmniej istotną jej częścią. Z każdą kolejną pracą zauważałem w sobie większą
swobodę ale też pewne schematy czy rytmy które manifestowały się na kartkach, a które były
zapewne powiązane z moim stanem psychicznym, otoczeniem, wszystkim co może nawet w
najmniejszym stopniu oddziaływać podczas aktu rysunku. Miałem tylko jeden znaczący
problem, jak mam analizować coś, co z założenia miało być niczym? Z jednej strony było to
kuszące gdyż prace istnieją, coś sobą reprezentują, lecz pole rozważań było nieskończenie
szerokie i moim odczuciu graniczące z bajdurzeniem, brakowało jakiejś próby kontrolnej,
porównań, jakiegoś haczyka od którego można by było zacząć rozważania.

1.2 Sposób realizacji

Założeniem mojej pracy artystycznej jest odwrócenie mojego podejścia do tytułu.
Będzie on nadany PRZED rozpoczęciem pracy. Zmieni to zupełnie moją relację do tego co
miało być niczym, będzie to czymś zanim w ogóle powstanie. Z założenia wpłynie to w jaki
sposób rysuję i będę przy tym wypełniał intencję spełnienia tytułu, którymi będą idee,
archetypy, cechy uniwersalne, jak najmniej niejednoznaczne - matka, ojciec, dobro, zło.
Zostając przy tym w technice automatyzmu, tworząc jak wcześniej, tylko nadając im ton za
którym będę starał się podążać. Prace będą wykonane w technikach rysunku, tuszu i pióra,
malarstwa.

1.3 Sposób prezentacji

Wszystko moje prace chcę umieścić na stronie internetowej w formie katalogu, na
której będą mieli możliwość zaprezentować się również inni artyści, tworzący w podobnym
duchu i z tymi samymi tytułami nadanymi przed rozpoczęciem pracy, co może dać możliwość
przyszłym rozważaniom ze względu na porównania prac do siebie. Co jeżeli w świadomości
zbiorowej kryją się schematy które jesteśmy w stanie przelać na papier i się do nich odwołać?
Jest do daleko idące, choć niezwykle fascynujące mnie zagadnienie, a taki sposób realizacji
może otworzyć drogę do kolejnych rozważań, już myślę, że nie na pograniczu bajdurzenia,
lecz realnych głęboko zakorzenionych związków pomiędzy semantycznym rozumieniu słów,
a aktem artystycznym. Język kreuje naszą rzeczywistość, dzięki temu możemy spróbować go
użyć by sprawdzić czy istnieją między nami powiązania które jesteśmy w stanie
wykrystalizować z naszych wspólnych intuicji.

Rozdział 2 – Projekt kuratorski „Struktury rzeczywistości”

2.1 Założenia
Ideą projektu kuratorskiego jest przedstawienie mnie jako osoby, moich
zainteresowań, pokazania tego co mnie fascynuje, nie koniecznie stricte związanego ze
sztuką, lecz z techniką, nauką, filozofią przyrodą, kulturami. Pokazanie tego na co zwracam
uwagę, co mnie bawi czy irytuje, jak patrzę na świat. Czym jest praca artystyczna bez
człowieka który za nim stoi? To bym chciał przekazać, by ludzie patrząc na moje prace miały
chociaż skrawek obrazu mojej osoby.

2.2 Sposób realizacji

Forma dokumentu wideo z podróży, spacerów po różnych miejscach, sytuacji losowych z

podkładem dźwiękowym w którym będę opowiadał w formie monologu o wszystkim co uważam, że
jest we mnie istotne i warte podzielenia się ze światem.