Ορθογραφία του επιθέτου:

Τα επίθετα σε κατηγορία παραδείγματα Εξαιρούνται τα:

ακμή > ακμαίος νέος, ανίδεος, στέρεος
παράγονται συνήθως από ουσιαστικά θηλυκά
-αίος αρχή > αρχαίος όσα λήγουν σε λέος, π.χ. φρικαλέος
με κατάληξη -η και -α
ώρα > ωραίος όσα λήγουν σε -τέος, π.χ. προσθετέος
• Όσα παράγονται από κύρια ονόματα • Αβερώφειος, Τοσίτσειος
-ειος • Όσα παράγονται από ονόματα ζώων • πρόβειος, βόειος
πλάγιος, ίσιος, όρθιος
προπαροξύτονα • Όσα παράγονται από λέξεις που έχουν θέμα ε • τέλειος, βασίλειος
• Όσα τελειώνουν σε -γειος (παράγωγο της λέξης γη) • υδρόγειος, Μεσόγειος
-είος
αστείος, θείος γελοίος, κρύος
παροξύτονα
-ειρος Όσα έχουν ως β΄συνθετικό τη λέξη πείρα έμπειρος, άπειρος
-ηλός σιωπηλός, χαμηλός δειλός, ψιλός (= λεπτός, γυμνός)
πονηρός, αιχμηρός, ζωηρός, αλμυρός, αργυρός, βδελυρός, βλοσυρός,
-ηρός
τολμηρός γλαφυρός, ισχυρός, οχυρός, πορφυρός
-ητός τρυπητός, τηγανητός λυτός, χυτός, διττός
δανεικός, γλυκός, θηλυκός
-ικός μαγικός, μυθικός, μαθητικός και τα σύνθετα με τη λέξη οίκος : κάτοικος,
ένοικος
δίδυμος, έρημος, έτοιμος
όσα έχουν σαν δεύτερο συνθετικό τις λέξεις:
θυμός (εύθυμος)
όνομα (επώνυμος)
-ιμος άτιμος, βάσιμος, μόνιμος
σήμα (επίσημος)
σχήμα άσχημος)
δήμος (απόδημος)
φήμη (περίφημος)
ελεεινός, επικίνδυνος, κλεινός, ορεινός, σκοτεινός,
ξύλινος, πέτρινος, πράσινος,
-ινος -ινός ταπεινός, υγιεινός, φωτεινός υπεύθυνος -
χάρτινος
ανεύθυνος φτηνός
Εξαιρούνται όσα προέρχονται από συνηρημένα
-ίσιμος νηστίσιμος, υπολογίσιμος ρήματα β΄ συζυγίας π.χ. κατοικώ - κατοικήσιμος
και το αρτύσιμος

-ίσιος βουνίσιος, αρνίσιος ετήσιος, ημερήσιος, γνήσιος, Ιθακήσιος, Μιλήσιος

 όμοιος
Όσα τελειώνουν σε -ποιός
-οιος -οίος
(από το ρήμα ποιώ) π.χ.
-οιός
επιπλοποιός, φαρμακοποιός,
ειρηνοποιός
Όσα έχουν σαν δεύτερο
-οιρος συνθετικό τη λέξη μοίρα, π.χ.
άμοιρος, καλόμοιρος
όσα προέρχονται από τις λέξεις:
ότερος ψηλότερος, στερεότερος, άνω (ανώτερος)
(συγκρ. βαθμός) νεότερος κάτω (κατώτερος)
άπω (απώτερος)
ύτερος
πλατύτερος, μεγαλύτερος
(συγκρ. βαθμός)
-ώδης υποτυπώδης, στοιχειώδης
-ώος αθώος, σώος, κεντρώος
-ωπός αγριωπός, χαρωπός
θολωτός, μεταξωτός,
-ωτός
φτερωτός, καμαρωτός
 Ορθογραφία του ρήματος - ενεστωτικές καταλήξεις:
Τα ρήματα σε γράφονται με παραδείγματα Εξαιρούνται τα:
παύω, αναπαύω, απολαύω, θραύω (σπάζω),
-άβο (-αύω) β ανάβω, θάβω, ράβω, σκάβω
ψαύω (ψηλαφώ, αγγίζω)
-έβο (-εύω) ευ γυρεύω, κλαδεύω, παλεύω κλέβω, σέβομαι
-έο (-έω) αι κλαίω, φταίω, καίω αναπνέω, λέω, πλέω, ρέω
δένω, πλένω, μένω
-ένο (-αίνω) αι ζεσταίνω, ανεβαίνω, φαίνομαι [και τα λαϊκά: κρένω (μιλώ, απαντώ), ψένω (ψήνω), γένομαι
(γίνομαι)]
-έρνο (-έρνω) ε γδέρνω, γέρνω, φέρνω παίρνω
-έρο (-αίρω) αι χαίρω, συγχαίρω, εξαίρω ξέρω φέρω
αδειάζω, χρειάζομαι
-ιάζο (-ιάζω) ι αγκαλιάζω, νευριάζω, βιάζομαι
μοιάζω, μονοιάζω, νοιάζομαι
μπήζω, πήζω, πρήζω
αναβρ(λ)ύζω, δακρύζω, γογγύζω, ολολύζω, κατακλύζω, κελαρύζω,
-ίζο (-ίζω) ι ανθίζω, αντικρίζω, φτερνίζομαι συγχύζω, σφύζω, τανύζω
δανείζω
αθροίζω
-λο (-λλω) λλ αναβάλλω, ανατέλλω, ποικίλλω θέλω, οφείλω, μέλει
-λό (-λώ) λ αμελώ, γελώ, καλώ κολλώ
-όνο (-ώνω) ώ πληρώνω, κλειδώνω, γλιτώνω
-σο (-σσω) σσ αναπτύσσω, απαλλάσσω αρέσω
-το (-ττω) ττ πλήττω, φρίττω, εισπράττω θέτω, κείτομαι
ίνω δίνω, κλίνω, πίνω, κρίνω
ήνω αφήνω, σβήνω, στήνω, ψήνω
αμβλύνω, αμύνομαι, απευθύνω, απομακρύνω, βαρύνω, βραδύνω, γδύνω, διευθύνω, ενθαρρύνω,
-ίνο
ύνω επιμηκύνω, ευκολύνω, καταπραΰνω, κατευθύνω, λαμπρύνω, λύνω, μακρύνω, μεγεθύνω, μικρύνω,
μολύνω, ντύνω, ξύνω, οξύνω, παροτρύνω, φτύνω, χύνω, σμικρύνω,
είνω κλείνω, τείνω
 Ορθογραφία μετοχών: -οντας, -ώντας // -μένος, -μένη, -μένο:

Η μετοχή του ενεργητικού ενεστώτα που έχει κατάληξη -οντας γράφεται:

με -ο- όταν η μετοχή δεν τονίζεται στο -ο- τρώγοντας, παίζοντας, βλέποντας
με -ώ- όταν η μετοχή τονίζεται στο -ώ- γελώντας, τραγουδώντας, ακολουθώντας

Η μετοχή του παθητικού ενεστώτα ή του παθητικού παρακείμενου σε [omenos]

● Γράφεται -όμενος όταν η μετοχή τονίζεται στο [ο], π.χ. εργάζομαι - εργαζόμενος, έρχομαι - ερχόμενος
● Γράφεται -ωμενος όταν η μετοχή δεν τονίζεται στο [ο], π.χ. ξηλώνομαι - ξηλωμένος, διορθώνομαι - διορθωμένος
Εξαίρεση: Μερικές μετοχές που προέρχονται από λόγια ρήματα της β' συζυγίας δεν ακολουθούν τον κανόνα και γράφονται με ώ,
π.χ. τιμώ - τιμώμενος, προσδοκώ - προσδοκώμενος

Οι μετοχές του παθητικού παρακειμένου που τελειώνουν σε -μένος, -μένη, -μένο κανονικά γράφονται με ένα μ
π.χ. ιδρύω > ιδρυμένος, λύνω > λυμένος, καίω > καμένος.
Γράφονται με δύο μμ όταν το ρήμα από το οποίο προέρχονται είναι ρήμα της α' συζυγίας (π.χ. γράφω) και έχει χαρακτήρα π, β, φ (πτ, φτ)

Με χαρακτήρα π εγκαταλείπω, επιτρέπω εγκαταλειμμένος, επιτετραμμένος (λογ.)

Με χαρακτήρα β ανάβω, θάβω, κλέβω, κόβω, κρύβω,
ράβω, σκάβω, σκύβω, στρίβω, στύβω, τρίβω, θλίβω
Με χαρακτήρα φ αλείφ(β)ω, βάφω, γράφω, γλείφω,
γλύφω, στρέφω, θρέφω
Με χαρακτήρα πτ απορρίπτω, αποκόπτω, βλάπτω,
καλύπτω, συνάπτω
αναμμένος, θαμμμένος, κλεμμένος, κομμένος, κρυμμένος, ραμμένος,
σκαμμένος, σκυμμένος, στριμμένος, στυμμένος, τριμμένος, θλιμμένος
αλειμμένος, βαμμένος, γραμμένος, γλειμμένος, γλυμμένος,
στραμμένος, θρεμμένος
απορριμμένος (απορρίμματα), αποκομμένος, βλαμμένος,
καλυμμένος, συνημμένος