Professional Documents
Culture Documents
I Wojna Światowa
I Wojna Światowa
Niemcy, USA i Japonia zaczynają mieć coraz większą rolę w światowej polityce. Niemcy pragną zdobyć więcej kolonii (co
grozi konfliktem z UK i Francją). Szybki rozwój niemieckiej gospodarki niepokoił anglików.
W 1898 r. cesarz Wilhelm II odbył podróż do Konstantynopola, Damaszku i Jerozolimy – deklaracja przyjaźni z muzułmanami,
zapowiedź niemieckich wpływów w Turcji (konflikt o wpływy na Bliskim Wschodzie)
Linia kolejowa Berlin-Stambuł-Bagdad – linia kolejowa, która miała być wyrazem wpływów niemieckich
Antagonizmy:
Czynnik Wielka Brytania II Rzesza, Niemcy
Przemysł Utrata przodującej roli na rzecz USA i Niemiec Szybki, dynamiczny rozwój, nowoczesność
Flota potęga Próba dorównania potędze brytyjskiej
kolonie „perła w koronie”, czyli w Indiach budzą się Plan przejęcia kolonii afrykańskich
aspiracje niepodległościowe
polityka Polityka równowagi sił Polityka ekspansywna, militarna
Francja
Antyniemieckie nastroje po utracie Alzacji i Lotaryngii (1870 r.)
Silne uczucie strachu przed kolejną porażka
Zawarcie sojuszu francusko-rosyjskiego w 1892 r. (przekonanie, że Niemcy nie poradzą sobie z konfliktem na dwa
fronty)
Kryzysy marokańskie
Wilhelm II popiera Maroko jako niepodległe państwo (1905)
Na międzynarodowej konferencji ustalono, że Maroko jest niepodległe, ale to strefa wpływów Francji i Hiszpanii
Wybuch powstania przeciwko sułtanowi, który ulegał Francji
Niemcy wysyłają okręt wojenny „Pantera”
Ostateczne porozumienia – Maroko pod protektoratem Francji, Niemcy mogą eksploatować kopaliny i Kongo
Francuskie
„Kocioł Bałkański”
Piotr I – w 1903 r. nowy król Serbii, polityka prorosyjska
Plan Serbii na podbój ziem słowiańskich kosztem Austro-Węgier
Aneksja Bośni i Hercegowiny w 1908 r. przez Austro-Węgier
o Serbia musiała to zaakceptować, bo Austro-Węgry poparły Niemcy, a Rosja nie była w stanie pomóc Serbii
Włochy atakują Turcję w celu zdobycia Trypolitanii i Cyrenajki (włoscy osadnicy). Turcja ustępuje
Liga Bałkańska – przymierze Serbii, Czarnogóry, Bułgarii i Grecji (zachęcone przez Rosje)
Pierwsza Wojna Bałkańska (X 1912 – V 1913)
o Liga Bałkańska vs. Turcja
o Pokój w Londynie – Turcja traci wszystkie posiadłości w Europie, Macedonia podzielona między państwa
bałkańskie, Bułgaria uzyskała Trację
Powstanie niepodległej Albanii (aby uniemożliwić Serbii dostęp do morza)
Druga Wojna Bałkańska (VI – VIII 1913)
o Bułgaria niezadowolona z nabytków atakuje Serbię i Grecję. Bułgaria traci zdobycze.
Wyścig zbrojeń – rodzaj militarnej rywalizacji, której celem było wyposażenie armii w nowe i bardziej skuteczne wyposażenie
Ważna była flota – nowe okręty, łodzie podwodne
Proch nitrocelulozowy (bezdymny) – zamiast prochu czarnego, poprawa celności, zasięgu i siły rażenia
Karabiny maszynowe – coraz bardziej popularne, standardowe wręcz
Samoloty
Usprawnienie łączności (telegraf, telefon, radio)
Wyścig zbrojeń wpłynął na poprawę gospodarki krajów, ale kosztem tego, że w razie przedłużenia się konfliktów grozi
krajom problem gospodarczy. Wszyscy planowali więc wojnę błyskawiczną (jedynie Brytyjczycy przypuszczali 2 lata)
Powstanie trójprzymierza
Sojusz antyrosyjski między Niemcami a Austro-Węgrami 1879 (dwuprzymierze)
Włochy się włączają w 1882 r.
o początkowo powód to rywalizacja o kolonie z Francją
o później jednak ten zapis został martwy, Włosi i Austro-Węgry wrogość (jednoczenie Włoch kosztem Austrii,
Tyrol i Istria zamieszkane przez ludność Włoską na terenie Austro-Węgier)
o Do państw centralnych dołącza Turcja (1914) i Bułgaria (1915)
Trójporozumienie (ententa)
Dwuporozumienie Francji i Rosji z 1892 r.
Entente cordiale – serdeczne porozumienie z 1904 r. między Francją a Wielką Brytanią
o Francja protektorem Maroka
o Wielka Brytania kontrola nad Egiptem
o ”zapomnienie” incydentu w Faszodzie (1898) – konfliktu o wpływy
Sojusz angielsko-rosyjski z 1907 r.
o Afganistan pod protektorat UK, Rosja dzieli się na strefę wpływów Rosji (północ), neutralną (środek) i Anglii
(południe). Tybet wspólną strefą wpływów
Trójprzymierze (państwa centralne) Trójporozumienie (ententa)
Niemcy, Austro-Węgry, początkowo Włoch, później Turcja i Francja, Rosja, Wielka Brytania,
Bułgaria
Odmienne cele (Niemcy pragnęli pokonania UK i Francji, Sojusz antyniemiecki, ten sam cel
Austro-Węgry pokonać Rosję i Serbię)
Wewnętrzne sprzeczności osłabiały sojusz Wspólny cel jednoczył pomimo różnic
Osłabienie sojuszu poprzez zmianę stron Włoch Osłabienie sojuszu poprzez rewolucje w Rosji
Zamach w Sarajewie
Artyleria ciężka
Czołgi
Samoloty
Okręty podwodne
Sterowce
Broń chemiczna
Ofensywa Niemiecka
Plan Schlieffena – pomysłodawca Alfred von Schlieffen. Pomysł pokonania Francji w sześć tygodni, przerzucenia
całości sił na wschód, zanim Rosja zaatakuje od drugiej strony. Odcięcie Francji od portów nad morzem Północnym, by
utrudnić wsparcie UK
4 sierpnia 1912 Niemcy atakują neutralną Belgię – opór, który spowodował okrucieństwo wobec ludności cywilnej
Brytyjski Korpus Ekspedycyjny przybywa na czas i zajmuje Mons i Charleroi, jednak po zaciętych walkach odwrót
17 sierpnia 1914 Rosja atakuje Prusy – Niemcy przerzucają tam część swoich wojsk
Wojna błyskawiczna – prowadzona jesienią 1914 r., przez Niemców – szybki, zsynchronizowany marsz dużych
formacji wspieranych ogniem artylerii i karabinów maszynowych, okrążenie wroga i zniszczenie go
Wojna pozycyjna – wynikająca z zaangażowania w konflikt ogromnych armii i braku możliwości odniesienia sukcesu
w wojnie błyskawicznej. Okopy, schrony i ziemianki, gniazda karabinów maszynowych, zasieki, pas ziemi niczyjej
Wojna manewrowa – na froncie wschodnim, charakteryzowała się dynamiką działań, brak ciągłych frontów,
gwałtowność zmian sytuacji, wysokie tempo działań rozwijanych na dużych przestrzeniach
Front Zachodni
Dowódcy
o Helmuth von Moltke (młodszy) – szef niemieckiego sztabu generalnego, obwiniany o klęskę planu Schlieffena
o Ferdynand Foch – Francuz, bitwa nad Marną i pod Ypres, taktyka ataków frontalnych (nawet za cenę strat)
o Douglas Haig – dowódca sił brytyjskich, przełamywanie frontu mimo strat, więc miano „rzeźnik”
o Erik von Falkenhayn – niemiecki dowódca naczelny od 1916 r., walka na wyniszczenie
o Nad Sommą – VII 1916, użycie czołgów brytyjskich do przełamania frontu (nieudane z braku doświadczenia)
Wojna na morzach
Front Wschodni
Dowódcy
o Po stronie Niemieckiej – Hindenburg, Ludendorff
Bitwy
o Pod Tannenbergiem – klęska Rosji, zwycięstwo Hindenburga i Ludendorffa (vs. Niemcy)
o Nad jeziorami mazurskimi – klęska Rosji, samobójstwo gen. Samsonowa (vs. Niemcy)
o Pod Komarowem i Kraśnikiem – klęska Rosji, ale utrzymanie Lwowa (vs. Austro-Węgry)
o Pod Gorlicami – V 1915, zwycięstwo Niemiec i Austro-Węgier nad Rosjanami i przesunięcie frontu na Litwę,
Białoruś i Wołyń
Wielka ofensywa gen. Brusiłowa w 1916 r., przesunięcie frontu, ale wielkim kosztem – armia carska mniejsza o pół
miliona osób, nasilenie dezercji, naruszenia dyscypliny, nastroje antywojenne, a następnie buntownicze w Rosji
Działania wojenne na południu
Kontrola cieśnin Bosfor i Dardanele przez Turcję (ententa nie mogła pomóc Rosji drogą morską)
Bitwy
o Pod Caporetto – 1917, przegrana Włoch vs. Niemcy i Austro-Węgry