Professional Documents
Culture Documents
Μυστικα του Εδάφους
Μυστικα του Εδάφους
Μυστικα του Εδάφους
Στη συνέχεια ο Καρέλ µπήκε στο ψαχνό: τα χηµικά λιπάσµατα δεν µπορούν
να επαναφέρουν τη γονιµότητα του εδάφους. ∆ε συνεργάζονται µε το χώµα,
αλλά απορροφώνται δια της βίας από τα φυτά, δηλητηριάζοντας έτσι φυτά και
έδαφος. Ζωή προσφέρει µονάχα το οργανικό λίπασµα.
Όσοι ζούσαν πριν από τον ∆εύτερο Παγκόσµιο Πόλεµο, ιδίως στην Ευρώπη,
ξέρουν ότι το ψωµί, τα φρούτα και το κρέας δεν έχουν καµιά σχέση σήµερα µε
τα προπολεµικά. Η εσοδεία µας µπορεί να έχει διπλασιαστεί ή τριπλασιαστεί,
αλλά η θρεπτική της ποιότητα όσο πάει και χειροτερεύει. Η οπτική εντύπωση
αυτών που τρώµε έχει γίνει ο σηµαντικότερος παράγοντας, παρ’όλο που
οποιοσδήποτε από µας κοιτάξει λίγο προσεκτικότερα τα κοσµητικά,
κρυσταλλωµένα εκθέµατα των παντοπωλείων, θα καταλάβει ότι δεν είναι
ζωντανότερα από τα κέρινα οµοιώµατα στο µουσείο της µαντάµ Τισό.
Αφθονία δεν σηµαίνει ότι η τροφή περιέχει σε επαρκείς ποσότητες τα
αναγκαία συστατικά και βιταµίνες. ∆ε χωράει αµφιβολία, λέει ο δρ. Μέλχιορ
Ντίκερς, καθηγητής βιοχηµείας και οργανικής χηµείας στο πανεπιστήµιο
Λογιόλα, ότι ο υποσιτισµός είναι το µεγαλύτερο πρόβληµα που αντιµετωπίζει
η ανθρωπότητα στην εποχή µας. Κάθε δυο δευτερόλεπτα ένα παιδί χάνει τη
ζωή του από πείνα και εξήντα εκατοµµύρια ενήλικοι πεθαίνουν κάθε χρόνο.
Στις Ηνωµένες Πολιτείες, παρά την πολυδιαφηµισµένη παραγωγικότητά τους
σε είδη διατροφής, υποσιτίζονται σε τροµακτικό βαθµό. Και παρά το γεγονός
ότι η δαπάνη ανά κεφαλή για θέµατα υγείας στις Ηνωµένες Πολιτείες είναι η
υψηλότερη στον κόσµο, τα πρωτεία κατέχουν και στο χώρο του καρκίνου, της
παχυσαρκίας, της καρδιοπάθειας και των νοσηµάτων κυκλοφορικής φύσης.
Πριν εκατό χρόνια η πάθηση της στεφανιαίας ήταν κυριολεκτικά άγνωστη στην
Ευρώπη και στην Αµερική. Το πρώτο ιστορικό σε ιατρικό έντυπο ήρθε στην
επιφάνεια το 1910. Σήµερα είναι η κυριότερη αιτία θανάτων. Ο καρκίνος, που
στην εποχή µας θεωρείται υπεύθυνος για το 3,4% όλων των θανάτων στην
Ευρώπη και την Αµερική, ήταν υπεύθυνος µόνο για το 1% πριν εκατό χρόνια.
Σήµερα ακόµα και τα νεογέννητα και τα πολυ µικρά παιδιά πέφτουν θύµατα
του καρκίνου και της λευχαιµίας. Ο διαβήτης, η τρίτη στη σειρά αιτία θανάτων,
κάποτε χτυπούσε µόνο έναν στους πενήντα χιλιάδες Αµερικανούς. Τώρα
χτυπάει έναν στους είκοσι.
Μέχρι την εποχή του Λίµπιχ, ο κόσµος πίστευε ότι επειδή τα παρθένα εδάφη
ήταν τα πιο εύφορα και περιείχαν πολύ χούµο, οι διάφορες φάσεις αυτής της
καφετιάς σε κατάσταση αποσύνθεσης οργανικής ύλης θα πρέπει να ήταν η
βασική πηγή θρέψης των φυτών. Ο Λίµπιχ πολέµησε µε πάθος αυτή την ιδέα.
Σχετικά µε το χούµο και το παράγωγό του, το χουµικό οξύ, έγραψε: “∆εν
υπάρχει ούτε ίχνος απόδειξης ότι ασκούν οποιαδήποτε επιρροή στην
ανάπτυξη των φυτών ή στον τρόπο της θρέψης τους ή σε οτιδήποτε άλλο”.
Όπως το έθεσε κι ο Ουίλιαµ Σέστον στη βιογραφία του Λίµπιχ που έγραψε το
1875: “Αυτά ήταν τα στοιχεία και τα επιχειρήµατα µε τα οποία, µια για πάντα,
ο Λίµπιχ αφαίρεσε κάθε βάση από τη θεωρία του χούµου για οποιοδήποτε
λογικό ανθρώπινο πλάσµα”.
Το µυστικό για το ότι η λίπανση του εδάφους γίνεται ακριβώς από αυτά τα
οργανικά περιττώµατα κι όχι τις χηµικές ουσίες, ο Λίµπιχ το ανακάλυψε δέκα
ολόκληρα χρόνια αργότερα. Πολύ αργά. Ήταν τόσο επικερδής η φόρα που
είχαν πάρει ως τότε οι χηµικές εταιρείες που τίποτε δεν µπορούσε να τις
σταµατήσει από την κούρσα τους µε σκοπό την καταστροφή του εδάφους και
όλων όσων εξαρτώνται από αυτό.
Πατενταρισµένο, το µοβ χρώµα του έγινε της µόδας στις αυλές τόσο της
Βικτορίας όσο και του Ναπολέοντα του Γ΄, χαρίζοντας στον Πέρκιν µια
σεβαστή περιουσία και τον τίτλο του ιππότη. Το µοβ δεν άργησε
ν’ακολουθηθεί από το κόκκινο ανιλίνης, το κίτρινο και το µαύρο, ενώ πολλά
εκατοµµύρια θα φτιάχνονταν ακόµη από τη συνθετική ινδική βαφή, το χρώµα
των µπλου τζιν.
Απόµεινε για έναν Γερµανό χηµικό, τον Φριτς Χάµπερ, ν’ανακαλύψει το 1905
µια εργαστηριακή διαδικασία µε την οποία µπορούσε να µετατρέπει τους
ανεξάντλητους τόνους ελεύθερου αζώτου στην ατµόσφαιρα σε υγρή αµµωνία,
το 82% της οποίας είναι άζωτο. Το 1915 ο Καρλ Μπος, ένας Γερµανός
µηχανικός, συνεταιρίστηκε µε τον Χάµπερ στην ίδρυση του πρώτου
εργοστασίου συνθετικής αµµωνίας στο Ράιχ, προσφέροντας έτσι τη
δυνατότητα στη Γερµανική Ανώτατη ∆ιοίκηση να παίξει το πολεµικό παιχνίδι
του Κάιζερ. Οι γερµανικές εταιρείες βαφών, ενωµένες για πατριωτικούς και
κερδοσκοπικούς λόγους, παρήγαν εκρηκτικές ύλες, χηµικά λιπάσµατα,
φάρµακα και σαν έξτρα παροχή τα δηλητηριώδη αέρια που στοίχισαν τη ζωή
κάπου 800,000 ατόµων κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσµιου Πολέµου.
Βασικό τους επιχείρηµα ήταν ότι σ’ένα έδαφος που τρέφεται σωστά από
επαρκείς ποσότητες χούµου, οι καλλιέργειες δεν πάσχουν από ασθένειες και
δε χρειάζονται δηλητηριώδεις ψεκασµούς για ν’απαλλαγούν από τα παράσιτα.
Ότι τα ζώα που τρέφονται από αυτά τα φυτά αναπτύσσουν υψηλού βαθµού
αντίσταση στις ασθένειες κι ότι ο άνθρωπος, που ζει απ’αυτά τα φυτά κι αυτά
τα ζώα, µπορεί να φτάσει σ’ένα εξαιρετικό (και στην πραγµατικότητα απόλυτα
φυσιολογικό) επίπεδο υγείας, ικανός ν’αντισταθεί σε αρρώστιες και µολύνσεις
απ’όπου κι αν προέρχονται.
Επιστρέφοντας στην Αγγλία το 1931 µετά από 30 χρόνια στην Ινδία, ο σερ
Άλµπερτ έγινε γνωστός σαν ιδρυτής του “οργανικού” κινήµατος κι επιδόθηκε
στην εξάπλωση των ιδεών του. Πριν αρχίσει ο ∆εύτερος Παγκόσµιος Πόλεµος
είχε ήδη εκδώσει τη Γεωργική ∆ιαθήκη του και την ακολούθησε, όταν
σταµάτησαν οι πυροβολισµοί, το Έδαφος και Υγεία, ένα βιβλίο µε το οποίο
προειδοποιούσε ότι η χρήση συνθετικών χηµικών λιπασµάτων έχει σαν
αποτέλεσµα την ελαττωµατική σύνθεση πρωτεϊνης στα φύλλα και κατά
συνέπεια πολλές από τις αρρώστειες που χτυπούν τα φυτά, τα ζώα και τους
ανθρώπους.
Σαν υγιή εναλλακτική λύση πρότεινε ένα απλό σύστηµα µε το οποίο οι
πρωτεϊνες αυτές παράγονται από φρέσκο χούµο και τα παράγωγά του,
γεγονός που, όπως υποστήριζε, κάνει “τα πάντα να πηγαίνουν καλά. Το φυτό
αντιστέκεται στην ασθένεια και η ποικιλία του κυριολεκτικά διαιωνίζεται”.
Χρησιµοποιούσε αναφορές από επισκέπτες της Κίνας που έλεγαν ότι δεν
υπήρχαν πείνα ή φτώχεια κι όλα αυτά χωρίς τεράστιες δόσεις χηµικών ουσιών
εντοµοκτόνων και τερατωδών πετρελαιοβόρων µηχανηµάτων, αλλά µόνο µε
την προσεκτική ανάµειξη κάθε οργανικής ύλης και µια µέθοδο εντατικής
εργασίας.
Συνοπτικά αυτό που διακήρυσσε ήταν ότι τα αγριόχορτα δεν είναι τίποτα άλλο
από ένας γνώµονας της φύσης του εδάφους.
Αν κέρδιζε τις εκλογές του 1948 ο Τόµας Ε. Ντιούι από τον Χάρι Σ. Τρούµαν,
ο Μπρόµφιλντ θα γινόταν υπουργός Γεωργίας στις ΗΠΑ, µε στόχο του “τον
εκτροχιασµό της απολιθωµατικής τεχνολογίας που είχε καταδυναστεύσει το
µηχανισµό παιδείας, το ΑΥΓ και όλο τον αγροτικό Τύπο”.
Η Κάρσον είχε γράψει: “Με το δίκιο µας πανικοβαλλόµαστε από τις γενετικές
συνέπειες της ραδιενέργειας… Πώς µπορούµε λοιπόν να µείνουµε αδιάφοροι
για τις ίδιες συνέπειες από γεωργικές χηµικές ουσίες που χρησιµοποιούνται
ελεύθερα στο περιβάλλον;”
Το ότι όλη αυτή η φρίκη είναι άσκοπη, περιττή και αποφευκτέα το έχουν
αποδείξει σήµερα µερικοί χαρούµενοι πολεµιστές µε τον αγώνα τους για την
οργανική αγροκαλλιέργεια. Υγιεινές και οικονοµικές εναλλακτικές λύσεις
υπάρχουν, αν κι ορισµένες από αυτές φαίνονται εξωπραγµατικές. Για να
διαπιστώσουµε τι ακριβώς είναι, ταξιδέψαµε από τη µια ως την άλλη άκρη του
πλανήτη. Το βιβλίο αυτό το εκδώσαµε για να τις περιγράψουµε, µαζί µ’ένα
παράρτηµα για το πού και πώς µπορούν να εφαρµοστούν αυτές οι γνώσεις.
Με µια µικρή προσπάθεια, ο πλανήτης µπορεί να σωθεί από την καταστροφή,
τη διαφθορά, τη δηλητηρίαση και τη ρύπανση. Η Γη της Επαγγελίας δε
χάθηκε για πάντα. Το µυστικό της αναγέννησής της δεν είναι θαµµένο
βαθύτερα από τα πρώτα λίγα εκατοστά του εδάφους σας.
http://biostore-aloa.blogspot.com/2006/08/ii.html