Professional Documents
Culture Documents
ισλάμ Λεοντοπούλου
ισλάμ Λεοντοπούλου
Εισαγωγή........................................................................................................................3
Ισλαμικές παραδόσεις....................................................................................................7
Συμπεράσματα...............................................................................................................8
Βιβλιογραφία................................................................................................................10
Σελίδα 2 από 10
Εισαγωγή
Από τον ένατο έως τον δωδέκατο αιώνα, ο ισλαμικός πολιτισμός άκμασε και
αποκρυσταλλώθηκε σε αυτό που σήμερα αναγνωρίζουμε ως Ισλάμ. Οι στρατιωτικές
επεκτάσεις της προηγούμενης περιόδου διέδωσαν το Ισλάμ μόνο κατ' όνομα. Ήταν
αργότερα που ο ισλαμικός πολιτισμός εξαπλώθηκε πραγματικά, με τους ανθρώπους
να ασπάζονται το Ισλάμ σε μεγάλους αριθμούς.
Μετά από τρία χρόνια που πέρασαν από την έλευση του Ισλάμ, ο Μωάμεθ κάλεσε το
ευρύ κοινό ανοιχτά στη θρησκεία της λατρείας του Αλλάχ. Ο κύριος αγώνας του
Προφήτη Μωάμεθ και των συντρόφων του ξεκίνησε. Οι ειδωλολάτρες του Qoraysh
χρησιμοποίησαν κάθε μέσο με κάθε δυνατό τρόπο για να σταματήσουν την εξάπλωση
του Ισλάμ αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Αντίθετα ο αριθμός των μουσουλμάνων
αυξανόταν καθημερινά.
Παραδόξως, μερικά από τα κύρια μέλη του Qoraysh που είχαν στόχο να βασανίσουν
τους νέους μουσουλμάνους ακούγοντας τα θαυματουργά λόγια του Θεού, έμειναν
τόσο θαυμάσια που οι ίδιοι δεν μπορούσαν παρά να ασπαστούν το Ισλάμ. Η ιστορία
της μεταστροφής του Omar Ibn Khattab είναι ένα διάσημο παράδειγμα.
Σελίδα 3 από 10
Περίπου πέντε χρόνια μετά την έλευση του Ισλάμ, μια ομάδα μουσουλμάνων
αποτελούμενη από έξι άνδρες και τέσσερις γυναίκες που διέφυγαν από τα σκληρά
βασανιστήρια των παγανιστών του Qoraysh ζήτησαν άσυλο στην Αιθιοπία. Αυτό
σηματοδότησε την πρώτη μετανάστευση των μουσουλμάνων και την εξάπλωση του
Ισλάμ από τη γη της Αραβίας.
Είχαν περάσει δέκα χρόνια από την έλευση του Ισλάμ και ο Προφήτης Μωάμεθ
ταξίδεψε στην πλησιέστερη πόλη που ονομάζεται «Τάιφ» για να προσκαλέσει τους
ανθρώπους αυτής της πόλης στη λατρεία του Αλλάχ. Δυστυχώς, οι αρχηγοί του Ταΐφ
δεν υποδέχτηκαν καλά τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ. Ο Προφήτης Μωάμεθ δέχθηκε
επίθεση από τους αργόσχολους και τους απλούς κατοίκους.
Δεκατρία χρόνια μετά την άνοδο του Ισλάμ λόγω της αφόρητης κατάστασης στη
Μέκκα, ο προφήτης του Ισλάμ και οι περισσότεροι από τους συντρόφους του
αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην πόλη Yathrib που αργότερα ονομάστηκε
«Madinatu-Nabi» ή «Madina» εν συντομία που σημαίνει την «Πόλη του Προφήτη».
Η μετανάστευση του Προφήτη στη Μαντίνα, ήταν πράγματι ένα σημείο καμπής στην
ιστορία του Ισλάμ και ως εκ τούτου σηματοδότησε την έναρξη του ισλαμικού
ημερολογίου.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Μαντίνα, ο Προφήτης του Ισλάμ έστειλε
πολλούς πρεσβευτές σε διάφορες φυλές στην Αραβική Χερσόνησο και ως εκ τούτου
τους προσκάλεσε στο Ισλάμ. Από όλες τις επιστολές που έχει στείλει ο Προφήτης του
Ισλάμ στους αρχηγούς διαφόρων φυλών και χωρών, 185 από αυτές σώζονται ακόμη
μέχρι σήμερα. Οκτώ χρόνια μετά τη μετανάστευση του Προφήτη στη Μαντίνα,
Σελίδα 4 από 10
σχεδόν ολόκληρη η Αραβική Χερσόνησος είχε ασπαστεί το Ισλάμ και η
ειδωλολατρία είχε σχεδόν εξαλειφθεί.
Ήταν ίσως αυτή η πολιτική αποκέντρωση και αποσταθεροποίηση που οδήγησε στη
διάδοση του Ισλάμ πέρα από τα όρια της τεράστιας αυτοκρατορίας των Αββασιδών.
Οι περιφερειακοί άρχοντες, που δεν χρειαζόταν να διαχειρίζονται τόσο τεράστιες
περιοχές, μπόρεσαν να επεκταθούν πιο γόνιμα σε μεμονωμένες κατευθύνσεις. Για
παράδειγμα, οι δυναστείες των Φατιμιδών και των Βερβερίνων στη Βόρεια Αφρική
μπόρεσαν να επεκταθούν στην Υποσαχάρια Αφρική και οι Γκαζναβίδες απλώθηκαν
μακρύτερα στην Ινδία.
Σελίδα 5 από 10
Καθώς οι θρησκευτικοί θεσμοί αποκτούσαν σταθερότητα, τα πολιτικά κατεστημένα
γίνονταν ακόμη πιο ασταθή. Καθώς οι Μουσουλμάνοι Τούρκοι μετανάστευσαν στις
ισλαμικές αυτοκρατορίες, άλλες ομάδες εισέβαλαν, συμπεριλαμβανομένων των
Μογγόλων. Μια άλλη πηγή πολιτικής αστάθειας ήταν η αντιπαράθεση μεταξύ
Μουσουλμάνων και Χριστιανών στη Δυτική Ευρώπη, με την Ιερά Εξέταση, τις
Σταυροφορίες.
Μετά την πτώση των Αββασιδών, εναλλακτικές κοινωνικές και πολιτικές δομές
γέμισαν το κενό. Τα θρησκευτικά ιδρύματα των Σούφι ήταν μια τέτοια εναλλακτική
δομή. Οι ιεραπόστολοι Σούφι ήταν υπεύθυνοι για πολλές μεταστροφές στην
υποσαχάρια Αφρική και στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία.
Σελίδα 6 από 10
Μέχρι την ύστερη περίοδο των Αββασιδών, η μουσουλμανική κυριαρχία δεν ήταν
πλέον αραβικό φαινόμενο. Μουσουλμάνοι Κούρδοι, Πέρσες, Τούρκοι, Μογγόλοι και
Αφγανοί ηγέτες εξασφάλισαν την εξουσία σε μέρη τόσο μακριά όπως η σημερινή
Τουρκία και η σημερινή βόρεια Ινδία. Από εκεί, το Ισλάμ εξαπλώθηκε στη σύγχρονη
Μαλαισία και την Ινδονησία. Πράγματι, ήταν η μεταγενέστερη περσική Σαφαβιδική
και Τουρκική Οθωμανική Αυτοκρατορία, καμία από τις οποίες δεν ήταν αραβική,
από τις οποίες σκαλίστηκε ο σύγχρονος ισλαμικός κόσμος.
Ισλαμικές παραδόσεις
Οι ιεραπόστολοι και η πολιτική επέκταση συγκίνησαν τον ισλαμικό πολιτισμό, αλλά
ο ισλαμικός πολιτισμός ταξίδεψε επίσης μέσω του εμπορίου. Τα τροχόσπιτα, ομάδες
ταξιδιωτών που χρησιμοποιούσαν καμήλες για να μεταφέρουν τους εαυτούς τους και
τα αγαθά τους στη στεριά, ήταν κρίσιμα για τη διάδοση του Ισλάμ. Ακριβώς όπως οι
καμήλες επέτρεψαν στους πρώτους χαλίφηδες να επεκτείνουν τις αυτοκρατορίες
τους, τα καραβάνια επέτρεψαν στους Αββασίδες και σε άλλες δυνάμεις να
επεκτείνουν τους πολιτισμούς τους και να εμπλουτίσουν τους πολιτισμούς τους
συνδέοντας επαρχίες που ήταν μακριά η μία από την άλλη. Τα προηγμένα οδικά
δίκτυα επέτρεψαν σε καραβάνια γεμάτα στρατιώτες, προσκυνητές, απεσταλμένους,
εμπόρους και μελετητές να ταξιδέψουν σε τεράστιες περιοχές.
Σελίδα 7 από 10
δυνάμεων και της δυναστείας των Τανγκ μπορεί να είχε ως αποτέλεσμα την
ανταλλαγή της τεχνολογίας του χαρτιού, η οποία έφερε επανάσταση στον
μουσουλμανικό κόσμο και αργότερα ταξίδεψε στην Ευρώπη.
Συμπεράσματα
Όπως παρατηρούμε, από τις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα η ισλαμική
αναγέννηση έχει γίνει πραγματικότητα. Η ισλαμική σκέψη έχει αναπτυχθεί στον
σύγχρονο κόσμο, από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, καθ' όλη τη διάρκεια του
εικοστού αιώνα, και στον εικοστό πρώτο αιώνα.
Ο Θεός έστειλε τους Αγγελιαφόρους Του για την ανθρωπότητα γενικά, όχι απλώς
τους Άραβες ή τα χαμένα πρόβατα του Ισραήλ! Έτσι, οι θείες θρησκείες είναι
διεθνείς. Οι διδασκαλίες του Ισλάμ δεν είναι σαν το σύνταγμα της Αυστραλίας που
στοχεύει μόνο στην εξυπηρέτηση των πολιτών μιας συγκεκριμένης χώρας. δηλαδή
την Αυστραλία. Δεν μπορείς να είσαι ταυτόχρονα Αυστραλός και Ιάπωνας πολίτης.
Αλλά μπορείς κάλλιστα να είσαι Αυστραλός πολίτης και πιστός μουσουλμάνος.
Παρόλο που το Ισλάμ δεν εμφανίστηκε στην Αραβική Χερσόνησο πουθενά στο
Κοράνι, ο Αλλάχ δηλώνει: «Ω εσείς Άραβες!» Οι αποδέκτες του Κορανίου είναι είτε
η ανθρωπότητα γενικά είτε οι πιστοί και οι άπιστοι ανεξαρτήτως εθνοτικής
καταγωγής. Στην πραγματικότητα, το ιερό Κοράνι δηλώνει ότι εάν οι Άραβες
απομακρυνθούν από το Ισλάμ, ο Αλλάχ θα τους αντικαταστήσει με αυτούς που
ασκούν το Ισλάμ καλύτερα από αυτούς. (Κεφάλαιο 47: Ayah 38)
Οι περισσότεροι από τους ηγεμόνες των Ομαγιάδων έκαναν διακρίσεις μεταξύ των
Ιρανών που ήταν οι νεοπροσήλυτοι (ή παλιννοστούντες) και οι Άραβες που έδιναν το
προνόμιο στους Άραβες. Ως αποτέλεσμα, πολλές ιρανικές εξεγέρσεις έλαβαν χώρα
εναντίον της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των Ομαγιάδων. Η εξέγερση του Abu-
Σελίδα 8 από 10
Muslim Khorasani είναι ένα παράδειγμα εξέγερσης ενάντια στους Άραβες
Μουσουλμάνους. Έγιναν αιματηροί πόλεμοι μεταξύ των Ιρανών νεομουσουλμάνων
και του αραβικού στρατού των Ομαγιάντ.
Οι Ιρανοί νίκησαν τους Άραβες στις ίδιες περιοχές όπου οι Ζωροαστρικοί πρόγονοί
τους ηττήθηκαν πριν από περίπου έναν αιώνα. Ωστόσο, ποτέ δεν υποχώρησαν στη
θρησκεία των προγόνων τους. Από τον 9ο αιώνα μ.Χ. (3ος Α.Χ.) εμφανίστηκαν στο
Ιράν ιρανικές δυναστείες που ξεκινούσαν με το «Taherian», σηματοδοτώντας την
ανεξαρτησία των Ιρανών από τους Άραβες ηγεμόνες. Αποσυνδέθηκαν από τους
Άραβες ηγεμόνες, αλλά όχι από το Ισλάμ.
Μια παρόμοια κατάσταση συνέβη στην Αίγυπτο όταν ο Ibn Tulun, ο οποίος είχε
τουρκικό υπόβαθρο, σηκώθηκε τον 9ο μ.Χ. αιώνα (3ος A.H.) ενάντια στη ρατσιστική
κυβέρνηση των Ομεϋαδών και σχημάτισε μια ανεξάρτητη κυβέρνηση στην Αίγυπτο.
Σελίδα 9 από 10
Βιβλιογραφία
1. Αλμαουντούντι Αμπούλ-άλα, Οι Αρχές του Ισλάμ, εκδότης Μ.Μ.
Αμπντελρασούλ, Αθήνα, 1993.
2. Αλ-Σαήντ Ρεφάατ, Η Διαπάλη Ισλάμ και Ισλαμισμού. Ιστορία και Ιδεολογία της
Ισλαμιστικής Τρομοκρατίας, (Ισλαμικαί Μελέται Β'), (Εισαγωγή-
ΕπιμέλειαΜετάφραση: Κυριάκος Θ. Νικολάου-Πατραγάς), εκδόσεις
Παπαζήση, Αθήνα, 2015.
3. Γκιοκάλπ Ζιγιά, Αρχές Τουρκισμού, (Μετάφραση: Άρης Αμπατζής), Κούριερ
εκδοτική, Αθήνα, 2005.
4. Ιναλτζίκ Χαλίλ, Η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Κλασσική Εποχή 1300-1600,
(Μετάφραση: Μιχάλης Κοκολάκης), εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα, 1995.
5. Μάζης Ιωάννης Θ., Μυστικά Ισλαμικά Τάγματα και Πολιτικο-οικονομικό Ισλάμ
στη Σύγχρονη Τουρκία, εκδόσεις Προσκήνιο, Αθήνα, 2000
6. Kızılyürek Niyazi, Κεμαλισμός. Η γένεση και η εξέλιξη της επίσημης
ιδεολογίας της σύγχρονης Τουρκίας, εκδόσεις Μεσόγειος, Αθήνα, 2006.
7. Lewis Bernard, Η ανάδυση της σύγχρονης Τουρκίας, τόμος Ι: Τα στάδια της
ανάδυσης, (Μετάφραση: Πητ Κωνσταντέας, Μετάφραση-Επιμέλεια-
Σχολιασμός: Στέφανος Παπαγεωργίου), εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 2001.
8. Lewis Bernard, Η ανάδυση της σύγχρονης Τουρκίας, τόμος ΙΙ: Όψεις της
Αλλαγής, (Μετάφραση-Επιμέλεια-Σχολιασμός: Στέφανος Παπαγεωργίου),
εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 2002.
9. Shankland David, Ισλάμ και Κοινωνία στην Τουρκία, (Μετάφραση: Κατερίνα
Κιτίδη, Eπιστημονική Επιμέλεια-Προλογικό σημείωμα: Φωτεινή
Τσιμπιρίδου), εκδόσεις Κριτική, Αθήνα, 2003.
10.Zürcher Erik J., Σύγχρονη Ιστορία της Τουρκίας, (Μετάφραση: Βαγγέλης
Κεχριώτης, Eπιστημονική Επιμέλεια: Σωκράτης Πετμεζάς), εκδόσεις
Αλεξάνδρεια, Αθήνα, 2004.
Σελίδα 10 από 10