erika mena

•Bimet ne rrezik zhdukje dhe shkqet •

•Ka disa arsye pse ka shumë bimë në rrezik zhdukjeje në botë si: ndryshimi i klimës, shpyllëzimi, futja e
specieve të tjera në mjedisin natyror, zjarret e shkaktuara ....Megjithëse mund të na duket se situata e
mbretërisë bimore nuk është aq dramatike sa na thuhet, realiteti është se vetëm në Spanjë ka 1373 lloje
të bimëve vaskulare të përfshira në Listën e Kuqe të Bashkimit Ndërkombëtar për Ruajtjen e Natyrës .

Dhe kjo është shumë. Çdo bimë përmbush një funksion shumë të rëndësishëm në habitatin e saj natyror.
Për shembull, pemët sigurojnë ushqim dhe strehim për zogjtë. Kështu që, është e nevojshme të dihet se
cilat bimë rrezikojnë të zhduken. Kështu që më tej do t'ju tregojmë 8 prej tyre.

1 ~Rrathë gjigande
2 ~Flamboyan
3~lule jeshile jade
4 ~Narcissus longispathus
5 ~peyote
6 ~Posidonia oqeanike
7 ~saguaros
8 ~Sarracenia leucophylla
 •Unaza gjigande
•Unaza gjigande, e njohur gjithashtu si lulja e kufomës, është
një bimë tuberkuloze, emri shkencor i së cilës është
Amorphophallus titan. Mund të arrijë një lartësi prej 3
metrash, dhe një kërcell i vetëm deri në 1 metër i gjatë buron
nga zhardhoku i tij me një fletë të vetme. Lulëzon vetëm 3-4
herë në dyzet vitet që mund të jetojë, dhe kur të ndodhë, do të
lulëzojë një lulëzim në formë spadix që do të mbetet i hapur
për tre ditë. Aroma e saj nuk është aspak e këndshme, por
është aq e mrekullueshme sa që kur del, është mjaft shfaqje.
Pikërisht kjo është një nga arsyet pse rrezikon të zhduket.
Nxjerrja e zhardhokëve të saj dhe më pas shitja e tyre për pak
e bën atë të zhduket nga Toka. Për momentin shpyllëzimi dhe
rritja e ngadaltë e saj e vë atë përsëri në rrezik.
•Flamboyan
•Flamboyan ose shkëlqyeshëm, emri shkencor i të cilit
është delonix mbretëror, është një pemë gjetherënëse,
gjysmë-përherë e gjelbër ose me gjelbërim të përjetshëm
(në varësi të klimës) endemike në pyllin e thatë
gjetherënës të Madagaskarit. Ai arrin një lartësi deri në
12 metra dhe karakterizohet nga zhvillimi i një kurore
madhështore ombrellë të përbërë nga gjethe të pendës.
Në pranverë lulet e kuqe ose portokalli me diametër deri
në 8 centimetra. Frutat e saj janë bishtajore të gjata deri
në 60 centimetra, të cilat përmbajnë fara të shumta të
zgjatura të gjata 1 centimetra.Edhe pse është një nga
pemët familjare Fabaceae më të kultivuara në rajonet
tropikale dhe subtropikale të botës, në vendin e tyre të
origjinës ata janë në rrezik për shkak të humbjes së
habitatit si rezultat i shpyllëzimit.
 •Lulja jeshile jade
•Lulja e gjelbër e njohur gjithashtu si hardhia
smerald, është një bimë shumëvjeçare për ngjitje,
emri shkencor i së cilës është Makrobotritë
strongylodon. Nativeshtë vendas në pyjet me
lagështirë të Filipineve, ku do ta gjejmë pranë
përrenjve. Mund të arrijë një lartësi deri në 18
metra, dhe gjethet e saj janë trekëmbëshe. Lule
janë blu-jeshile, dhe janë të grupuara në grupe të
varura deri në 3 metra.Kjo fabrikë spektakolare
është në rrezik për shkak të humbjes së habitatit.
Shpyllëzimi po bën shkatërrim atje ku jeton.
•Narcissus longispathus
•El Narcissus longispathus eshtë një bimë bulboze
endemike në Spanjë, veçanërisht në Andaluzinë
Lindore. Habitati i tij natyror janë lumenjtë, ku
jeton shumë afër tyre. Gjethet e saj janë konike,
jeshile dhe mbijnë në pranverë. Menjëherë pasi
shfaqen lulet, të cilat janë të verdha.Humbja e
habitatit është kërcënimi i tyre më i madh.
Përparimi i njeriut drejt tokave që deri atëherë nuk
kishin qenë të destinuara për ndërtimin e shtëpive,
po e vë atë në rrezik serioz të zhdukjes.
 •Peyote
Peyote është një kaktus, emri shkencor i të cilit
është Lophophora williamsii. Isshtë endemike në
Meksikë, ku jeton në rajonet e shkreta. Ka një
kërcell pothuajse sferik dhe të rrafshuar, me
diametër rreth 12 centimetra me lartësi rreth 5
centimetra. Gjatë pranverës ajo prodhon lule
rozë të çelët, të cilat dalin nga qendra e
bimës.Eshtë një specie që është përdorur dhe
përdoret edhe sot për alkaloidet e tij,
veçanërisht në psikoterapinë psikedelike dhe
meditimin. Prandaj, në habitatin e saj natyror
është gjithnjë e më e vështirë për ta gjetur atë.
•Posidonia oqeanike
Posidonia, emri shkencor i së cilës është
Posidonia oceanica, është një bimë ujore
endemike e Detit Mesdhe. Karakterizohet nga
zhvillimi i gjetheve të ngjashme me shiritat deri
në një metër të gjatë, të cilat mbijnë nga
rrjedhjet me rrënjë rizomatoze. Ajo rritet shumë
ngadalë dhe gjithmonë gjendet në grupe me
nga 6 deri në 7 individë. Lulëzon në vjeshtë dhe
në pranverë pjeken frutat e saj, të njohur si
ullinj deti.Ishtë në rrezik serioz, sidomos për
shkak të ankorimeve, të cilat shpesh kryhen në
popullatat e tyre, si dhe ndotja.
 •Saguaro
•Saguaro ose gjembi gjigand, është një kaktus kolone emri
shkencor i të cilit është Carnegiea gigantea. Endshtë
endemike në shkretëtirën Sonoran dhe arrin një lartësi deri
në 18 metra dhe me një diametër rreth 65 centimetra.
Kërcelli i tij është i ngritur, i mbrojtur mirë nga ferrat e
gjata midis 3 dhe 7 centimetra, veçanërisht gjatë rinisë së
tij. Lulet mbijnë në pranverë, ato janë të bardha, me
diametër 12 centimetra dhe natën (hapen natën). Fruti
është i kuq dhe i ngrënshëm; në fakt, vlerësohet shumë nga
lakuriqët e natës.Problemi juaj është se ka një rritje shumë,
shumë të ngadaltë. Duhen të paktën 30 vjet për të arritur
një metër lartësi, dhe jo gjithmonë fara mbin mjaftueshëm
kështu që mund të ketë një ekzemplar që arrin moshën e
rritur. Kjo, e shtuar në ngrohjen globale dhe mungesën në
rritje të shiut, e bën situatën e tyre shqetësuese.
•La Sarracenia leucophylla
La Sarracenia leucophylla Shtë një bimë barishtore
mishngrënëse me origjinë nga Florida, posaçërisht në
perëndim të lumit Apalachicola. Ajo zhvillon gjethe të
shndërruara në kurthe me tuba me ngjyra shumë të
ndryshueshme, ndër të cilat mbizotëron jeshilja, dhe me
një lartësi prej 30 centimetra deri në 1 metër. Lule të kuqe
lulëzojnë në pranverë.Edhe pse është e njohur dhe
kultivuar nga mbledhësit e bimëve mishngrënëse, është
në rrezik zhdukjeje në habitatin e saj.Qenia njerëzore
ndryshon botën sipas pëlqimit të tij, duke marrë parasysh
nevojat e tij. Por gjithnjë e më shumë ai po distancohet
nga natyra, duke injoruar, ndoshta sepse nuk i intereson
ose sepse e ka harruar, se ai është vetëm një 'pjesë' tjetër
e kësaj enigme të shkëlqyeshme që është Planeti Tokë.
Nëse kjo vazhdon, është e sigurt se lista e bimëve të
rrezikuara, prodhuar nga Bashkimi Ndërkombëtar për
Ruajtjen e Natyrës do të vazhdojë të rritet.