Ψαλμός ριη’ (118ος) (41-48)

[…]
41 Καὶ ἔλθοι ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ ἔλεός σου, Κύριε, τὸ
σωτήριόν σου κατὰ τὸν λόγον σου. 42 καὶ
ἀποκριθήσομαι τοῖς ὀνειδίζουσί μοι λόγον, ὅτι
ἤλπισα ἐπὶ τοῖς λόγοις σου. 43 καὶ μὴ περιέλῃς ἐκ
τοῦ στόματός μου λόγον ἀληθείας ἕως σφόδρα, ὅτι
ἐπὶ τοῖς κρίμασί σου ἐπήλπισα. 44 καὶ φυλάξω τὸν
νόμον σου διαπαντός, εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν
αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. 45 καὶ ἐπορευόμην ἐν
πλατυσμῷ, ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἐξεζήτησα. 46 καὶ
ἐλάλουν ἐν τοῖς μαρτυρίοις σου ἐναντίον βασιλέων
καὶ οὐκ ᾐσχυνόμην. 47 καὶ ἐμελέτων ἐν ταῖς
ἐντολαῖς σου, ἃς ἠγάπησα σφόδρα. 48 καὶ ἦρα τὰς
χεῖράς μου πρὸς τὰς ἐντολάς σου ἃς ἠγάπησα, καὶ
ἠδολέσχουν ἐν τοῖς δικαιώμασί σου.
[…]
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση

[…] 41 Εἴθε νὰ ἔλθῃ εἰς ἐμέ, Κύριε, τὸ ἔλεός σου καὶ

δι' αὐτοῦ νὰ σωθῶ σύμφωνα μὲ τὸν ἰδικόν σου
λόγον καὶ τὴν ὑπόσχεσίν σου. 42 Καὶ τότε θὰ εἶμαι
εἰς θέσιν νὰ δίδω ἀπάντησιν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι
μὲ ἐμπαίζουν καὶ μὲ ὑβρίζουν, διότι θὰ ἔχω
στηρίξει τὰς ἐλπίδας μου εἰς τὴν ἀξιοπιστίαν τῶν
λόγων σου. 43 Ποτὲ μὴ ἀφαιρέσῃς ἀπὸ τὸ στόμα
μου, Κύριε, τὸν λόγον τῆς ἀληθείας σου καὶ τὸ
θάρρος νὰ ὁμολογῶ αὐτήν. Διότι ἐγὼ εἰς τὰς ἰδικάς
σου δικαίας κρίσεις καὶ ἀποφάσεις ἔχω ἐλπίσει. 44
Ἔτσι ἀπὸ σὲ βοηθούμενος θὰ τηρήσω καθ' ὅλον τὸ
διάστημα τῆς ζωῆς μου τὸν Νόμον σου, εἰς τὸν
αἰῶνα καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 45 Ἐβάδιζα
τὴν πορείαν τῆς ζωῆς μου μὲ ἄνεσιν καὶ ἠρεμίαν,
διότι ἐζήτησα μὲ πόθον νὰ ἐφαρμόζω τὰς ἐντολάς
σου. 46 Ὡμιλοῦσα περὶ τῶν ἐντολῶν σου ἐνώπιον
τῶν βασιλέων καὶ δὲν ᾐσθανόμην καμμίαν
ἐντροπήν, κανένα δισταγμόν. 47 Ἐπέμενα εἰς τὴν
μελέτην τῶν ἐντολῶν σου, τὰς ὁποίας πάρα πολὺ
ἠγάπησα. 48 Μὲ πολλὴν εὐλάβειαν καὶ ἱερὸν
πόθον ἐσήκωσα τὰ χέρια μου πρὸς τὰ βιβλία, ποὺ
περιέχουν τὰς ἐντολάς σου, τὰς ὁποίας ἠγάπησα
καὶ εἰς τὴν μελέτην τῶν δικαιωμάτων σου ἐγὼ
ἐντρυφοῦσα. […]
Ἑρμηνεία Ὁσίου Ἀρσενίου Καππαδόκου

Ὁ Ψαλμὸς ριη’ διαβάζεται γιὰ νὰ πατάξει ὁ Θεὸς

τοὺς βαρβάρους, καὶ νὰ ταπεινώσει τὴν δράση
τους, ὅταν σφάζουν ἀθῶα γυναικόπαιδα.