Ben öğretmenim, Öğrenmeye aç bir öğrenciyim, Ürünü insan olan Sınıftaki baba ya da anneyim. Geleceğe ışık tutan Bir bakmışsınız önlük diken terziyim. Kimi güldüren kimi düşündüren Sınıfa girince kendini unutan, Öğrencilerini evlat bilen İşte o benim. İşte o benim. Ben öğretmenim, Ben öğretmenim, Tüm dertleri, kaygıları Başöğretmen Atatürk izinde, Sınıf kapısında bırakırım. Bilimle, fenle yolunu çizen Onlar gülümseyince mutlu olurum Gösterdiği hedefe Kızsam bile uyur uyanır unuturum Yılmadan, sabırla yürüyen Başarıları ile avunurum. İşte o benim. İşte o benim.
Ben öğretmenim, Ben öğretmenim,
Minik kalplerde taht kuran Yağmur altında oyun oynayan Cehalete karşı duran Rüzgârlarda uçurtma uçuran Yeri geldiğinde ip atlayan, Gölgede onlarla kitap okuyan Yeri geldiğinde top oynayan Sınıfı mutfağa çevirip onlarla yemekler yapan Ruhu hep çocuk kalan İşte o benim. İşte o benim. Ben öğretmenim, Ben öğretmenim, İsterim ki hepsi başarsın 24 Kasımlarda anımsanan Hayaller kursun ve ulaşsın Tatilleri kıskanılan, Adım unutulsun ya da hep hatırlansın İşi kolay sanılan, Ama yüreklerinde sevgim kalsın. Oysa evde bile çalışan, Geleceğe dokunabilen var ya Yapıştırıcı ve makasla bir ömür yaşayan İşte o benim. İşte o benim. Ben öğretmenim, Ben öğretmenim, Kimi bozkırda açan çiçeğim, Küçük adımlarla büyük hayaller hedefleyen, Kimi dağ başında yanan ışık Çalışıp didinip üreten, Kimi büyük şehirlerde sıkışık Ufka giden yol, Kimi bir başınalığa alışık Medeniyete açılan kapı Nerede olursam olayım vatanıma âşık Tükenmeyen mum var ya İşte o benim. İşte o benim.