ส.ต.อ.

ภานุมาศ บับภาแก้ว รหัส 2010811781608 กลุ่มวันอาทิตย์ วิชาLW316 กฎหมายลักษณะครอบครัว

คำพิพำกษำศำลฎีกำที่ 8803/2559
จาเลยใช้ถ้อยคาพูดกับโจทก์ว่า "กูเบื่อผู้ชายแก่ ๆ ควยเล็ก เซ็กส์ห่วย หัวล้าน ตัวเตี้ย ๆ หน้าเหี้ยใจยังเหี้ย
หัวขโมยแบบมึงเต็มที" และ "กูมีความพร้อมทุกอย่าง สาวสวยเหมาะสมกับหนุ่ม ๆ แข็งแรงฟิตเปรี๊ยะ พร้อมเริ่มต้น
ใหม่ ไม่มีอะไรยาก กูแต่งงานกับมึงเพื่อประชด อ. เจ็บ ก็แค่นั้น กูไม่ได้พิศวาสมึงเลย..." และส่งข้อความทาง
โทรศัพท์ว่า "เดี๋ยวกูจะไปนอนให้คนอื่นเอา" เป็นถ้อยคาหยาบคาย อันมีลักษณะเป็นการหมิ่นประมาทเหยียดหยาม
โจทก์และถือได้ว่าเป็นการประพฤติตนอันเป็นการกระทาที่เป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภริยาอย่างร้ายแรงตาม
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1516 (3) และ (6) ส่วนการที่โจทก์ไม่กลับบ้านนานนับสัปดาห์ ไม่
ยอมหลับนอนกับจาเลย ออกจากบ้านไปแล้วไม่กลับมาอยู่ด้วยตั้งแต่เดือนตุลาคม 2556 ไม่อุปการะเลี้ยงดู จึง
เป็นการกระทาที่เป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภริยาอย่างร้ายแรงตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 1516
(6) เช่นกัน เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาให้หย่ากัน โจทก์จาเลยไม่ได้อุทธรณ์ คดีจึงยุติไปตามคาพิพากษาศาลชั้นต้น
คู่ความจึงไม่มีสิทธิยกขึ้นอ้างในชั้นฎีกาได้อีก ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 225 ประกอบ
มาตรา 247 เงินฝากในบัญชีธนาคารและสลากออมสิน นั้น โจทก์นาสืบว่า ระหว่างสมรสจาเลยนาเงินส่วนที่โจทก์
มอบให้ไปเปิดบัญชีเงินฝากและซื้อสลากออมสิน ทางนาสืบจาเลยไม่ปรากฏว่าทรัพย์สินดังกล่าวที่อ้างว่าเป็นสิน
ส่วนตัวของจาเลยได้มาอย่างไร จึงเป็นทรัพย์สินที่จาเลยได้มาจากโจทก์ที่ให้เงินมาในระหว่างเป็นสามีภริยา จึงเป็น
การได้มาภายหลังจากที่โจทก์จาเลยจดทะเบียนสมรสกันแล้ว ถ้ากรณีเป็นที่สงสัยว่า ทรัพย์สินอย่างหนึ่งเป็น
สินสมรสหรือไม่ กรณีต้องถือตามข้อสันนิษฐานตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1474 วรรคท้าย
ว่า เงินฝากในบัญชีธนาคาร และสลากออมสินเป็นสินสมรส ชายและหญิงพึงได้ส่วนเท่ากัน โจทก์มีสิทธิได้รับส่วน
แบ่งจากสินสมรสดังกล่าวกึ่งหนึ่งมีผลย้อนหลังไปจนถึงวันฟ้องหย่า ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 1532 (ข) และ 1533 รถยนต์ยี่ห้อเมอร์ซีเดสเบนซ์และรถยนต์ยี่ห้อโตโยต้า โจทก์ซื้อมาใส่ชื่อจาเลยในใบ
คู่มือจดทะเบียน ก่อนจดทะเบียนสมรส จาเลยได้ครอบครองใช้ประโยชน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งรถยนต์ยี่ห้อเมอร์ซี
เดสเบนซ์ จาเลยนาสืบประกอบภาพในสื่อสังคมออนไลน์ (facebook) ที่ลงภาพเพื่อขอบคุณโจทก์ มีของใช้ส่วนตัว
ของจาเลยวางในรถ มีสติ๊กเกอร์ชื่อจาเลยแปะกระจกรถ โจทก์ได้แสดงความเห็นในเชิงหยอกล้อการขับรถของ
จาเลย และโจทก์เองก็มีรถยนต์ใช้อยู่แล้ว ถือว่าโจทก์ให้จาเลยโดยเสน่หา เป็นสินส่วนตัวจาเลย ตาม ประมวล
กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1471 (1) โจทก์ต้องคืนรถทั้งสองคันดังกล่าวที่โจทก์เอาไปให้จาเลย เดิมจาเลย
ได้รับค่าอุปการะเลี้ยงดูจากโจทก์เดือนละ 100,000 บาท โจทก์รับว่าไม่ได้จ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดูจาเลยก่อนฟ้อง
เป็นเวลา 4 เดือน เมื่อสามีภริยาต้องช่วยเหลืออุปการะเลี้ยงดูกันตามความสามารถและฐานะของตน ตามประมวล
กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1461 และจาเลยไม่มีหลักฐานมายืนยันรายได้ก่อนสมรสกับโจทก์ ที่ศาลล่าง
กาหนดให้โจทก์ชาระค่าอุปการะเลี้ยงดูแก่จาเลยเดือนละ 50,000 บาท เหมาะสมแล้ว ส่วนที่จาเลยขอค่า
อุปการะเลี้ยงดูภายหลังจากหย่าไปจนกว่าจาเลยจะสมรสใหม่นั้น เนื่องจากการหย่าเป็นความผิดของทั้งสองฝ่าย
ไม่มีกฎหมายบัญญัติให้อานาจศาลที่จะกาหนดค่าอุปการะเลี้ยงดูส่วนนี้ให้ จาเลยฟ้องแย้งว่า โจทก์บุกรุกเข้าไปใน
บ้านใช้สเปรย์ฉีดพ่นทรัพย์สินได้รับความเสียหายนั้น เป็นคดีอันเกิดแต่มูลละเมิดซึ่งไม่ได้อาศัยเหตุแห่งการหย่าและ
ส.ต.อ.ภานุมาศ บับภาแก้ว รหัส 2010811781608 กลุ่มวันอาทิตย์ วิชาLW316 กฎหมายลักษณะครอบครัว

การเรียกค่าทดแทนตามฟ้องเดิมเป็นมูลหนี้ แต่เป็นการกล่าวอ้างการกระทาอีกตอนหนึ่งของโจทก์อันเป็นคนละ
เรื่องคนละประเด็นแตกต่างจากฟ้องเดิม ฟ้องแย้งของจาเลยจึงไม่เกี่ยวกับฟ้องเดิม ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมาย
แพ่งและพาณิชย์ มาตรา 177 วรรคสาม ที่ศาลอุทธรณ์ยกฟ้องแย้งในข้อนี้มานั้นชอบแล้ว แต่ไม่ตัดสิทธิจาเลยที่จะ
ฟ้องใหม่เพื่อเรียกค่าซ่อมแซมทรัพย์สินดังกล่าวภายในอายุความ

กฎหมำยที่เกีย่ วข้อง
มำตรำ ๑๕๑๖ เหตุฟ้องหย่ามีดังต่อไปนี้
(๓) สามีหรือภริยาทาร้าย หรือทรมานร่างกายหรือจิตใจ หรือหมิ่นประมาทหรือเหยียดหยามอีก
ฝ่ายหนึ่งหรือบุพการีของอีกฝ่ายหนึ่ง ทั้งนี้ ถ้าเป็นการร้ายแรง อีกฝ่ายหนึ่งนั้นฟ้องหย่าได้
(๖) สามีหรือภริยาไม่ให้ความช่วยเหลืออุปการะเลี้ยงดูอีกฝ่ายหนึ่งตามสมควรหรือทาการเป็น
ปฏิปักษ์ต่อการที่เป็นสามีหรือภริยากันอย่างร้ายแรง ทั้งนี้ ถ้าการกระทานั้นถึงขนาดที่อีกฝ่ายหนึ่งเดือดร้อนเกิน
ควรในเมื่อเอาสภาพ ฐานะและความเป็นอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยามาคานึงประกอบ อีกฝ่ายหนึ่งนั้นฟ้องหย่าได้

จำกคำพิพำกษำดังกล่ำว
เห็นด้วยกับคาพิพากษาเนื่องจากการกระทาของจาเลยนั้นมีลักษณะเป็นการหมิ่นประมาทเหยียดหยาม
โจทก์และถือได้ว่าเป็นการประพฤติตนอันเป็นการกระทาที่เป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภริยาอย่างร้ายแรงตาม
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1516 (3) และ (6) ส่วนการที่โจทก์ไม่กลับบ้านนานนับสัปดาห์ ไม่
ยอมหลับนอนกับจาเลย ออกจากบ้านไปแล้วไม่กลับมาอยู่ด้วยตั้งแต่เดือนตุลาคม 2556 ไม่อุปการะเลี้ยงดู จึง
เป็นการกระทาที่เป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภริยาอย่างร้ายแรงตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 1516
(6)