คำบูชาพระรัตนตรัย สังฆัง นะมามิ นุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะ ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระสงฆ์ (กราบ) เทวะมะนุสสำนัง พุทโธ ภะคะวาติ ฯ

วา บทสวดพุทธคุณ
คำนมัสการพระพุทธเจ้า
พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็ นพระอรหันต์ องค์ใดพระสัมพุทธ สุวิสุทธ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต ขอนอบน้อม
ดับเพลิงกิเลส เพลิงทุกข์สน
ิ ้ เชิง ตรัสรู้ สันดาน
แด่พระผู้มี พระภาค
ชอบได้โดยพระองค์เอง ตัดมูลกเลสมาร บ มิหม่น
เจ้าพระองค์นน
ั้
พุทธัง ภะคะวันตัง อภิวาเทมิ มิหมองมัว
อะระหะโต ซึง่ เป็ นผู้ไกลจาก
ข้าพเจ้าขออภิวาทพระผู้มีพระภาคเจ้า หนึง่ ในพระทัยท่าน ก็
กิเลส
ผู้รู้ ผู้ต่ น
ื ผู้เบิกบาน (กราบ) เบิกบานคือดอกบัว
สัมมาสัมพุทธัสสะ ตรัสรู้ชอบได้
สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ราคี บ พันพัว สุวคน ธ
โดยพระองค์เอง
พระธรรมเป็ นธรรมที่พระผู้มีพระภาค กำจร
( กราบ ๓ ครัง้ )
เจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว องค์ใดประกอบด้วย พระ
ธัมมัง นะมัสสามิ กรุณาดังสาคร
ข้าพเจ้าขอนมัสการพระธรรม (กราบ) โปรดหมู่ประชากร
คำสวดพระพุทธคุณ
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะ มละโอฆะกันดาร
(นำ) อิติปิ โส (รับพร้อมกัน) ภะคะ
กะสังโฆ ชีท
้ างบรรเทาทุกข์
วา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะ
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า และชีส
้ ข
ุ เกษมสานต์
ระณะ สัมปั นโน สุคะโต โลกะวิทู อะ
ปฏิบัติดีแล้ว
 ชีท
้ างพระนฤพาน อัน (นำ) สะวากขาโต (รับพร้อมกัน) ภะ อีกธรรมต้นทางครรไล
พ้นโศกวิโยคภัย คะวะตา ธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโกเอ นามขนานขานไข
พร้อมเบญจพิธจัก- ษุ หิปัสสิโก โอปะ นะยิโก ปั จจัตตัง เวทิ ปฏิบัติปริยัติเป็ นสอง
จรัสวิมลใส ตัพโพ วิญญูหีติ ฯ คือทางดำเนินดุจคลอง ให้
เห็นเหตุที่ใกล้ไกล ก็ บทสวดธรรมคุณ ล่วงลุปอง
เจนจบประจักษ์จริง ธรรมคือคุณากร ส่วน ยังโลกอุดรโดยตรง
กำจัดน้ำใจหยาบ สันดาน ชอบสาทร ข้า ฯ ขอโอนอ่อนอุตมงค์
บาปแห่งชายหญิง ดุจดวงประทีปชัชวาล นบธรรมจำนง
สัตว์โลกได้พึ่งพิง มละบาป แห่งองค์พระศาสดาจารย์ ด้วยจิตต์และกายวาจา
บำเพ็ญบุญ ส่องสัตว์สันดาน (กราบ)
ข้า ฯ ขอประณตน้อม ศิระเกล้า สว่างกระจ่างใจมนท์
บังคมคุณ ธรรมใดนับโดยมรรคผล
สัมพุทธการุญ- ญภาพ เป็ นแปดพึงยล
นัน
้ นิรันดร ฯ และเก้ากับทัง้ นฤพาน
(กราบ) สมญาโลกอุดรพิสดาร
อันลึกโอฬาร
์ ิเศษสุกใส
พิสุทธิพ
บทสวดพระธรรมคุณ
 บทสวดพระสังฆคุณ โดยเสด็จพระผู้ตรัสไตร จงช่วยขจัดโพยภัย อันตราย
(นำ) สุปะฏิปันโน ( รับพร้อมกัน) ภะ ปั ญญาผ่องใส ใดใด
คะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฏิปันโน สะอาดและปราศมัวหมอง จงดับและกลับเสื่อมสูญ
ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ญายะปะฏิ เหินห่างทางข้าศึกปอง บ (กราบ)
ปั นโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สามีจิ มิลำพอง
บทชยสิทธิคาถา
ปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ด้วยกายและวาจาใจ
(นำ) พาหุง (รับ พร้อ มกัน ) สะหัส สะ
ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริ เป็ นเนื้อนาบุญอันไพ-
มะภินิมมิตะสาวุธันตัง ครีเมขะลัง อุทิต
สะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะ ศาลแด่โลกัย
ะโฆระสะเสนะมารัง ทานาทิธ ัม มะวิธ ิ
สังโฆ อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเนย และเกิดพิบูลย์พูนผล
นา ชิตะวา มุนินโท ตันเตสะสา ภะวะตุ
โย อัญชะลีกะกะณีโย อะนุตตะรัง ปุ สมญาเอารสทศพล มี
เต ชะยะสิทธิ นิจจัง ฯ
ญญักเขตตัง โลกัสสาติ คุณอนนต์
บทสวดชยสิทธิคาถา
บทสวดสังฆคุณ อเนกจะนับเหลือตรา
ปางเมื่อพระองค์ปรมพุท- ธ วิ
สงฆ์ใดสาวกศาสดา รับ ข้า ฯ ขอนบหมู่พระศรา-
สุทธศาสดา
ปฏิบัติมา พกทรงคุณานุคุณประดุจรำพัน
ตรัสรู้อนุตตรสมา - ธ ิ ณ
แต่องค์สมเด็จภควันต์ ด้วยเดชบุญข้าอภิวันท์ พระ
โพธิบัลลังก์
เห็นแจ้งจัตุสัจเสร็จบรร- ไตรรัตน์อัน
ขุนมารสหัสสพหุพา- ห ุ ว ิช า
ลุทางที่อัน อุดมดิเรกนิรัติสัย
วิชิตขลัง
ระงับและดับทุกข์ภัย
ขีค
่ ีริเมขลประทัง คชเหย
ี้ ม ถึงแม้จะมีอริวิเศษ พลเดช สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีแต่
กระเหิมหาญ เทียมมาร ความสุขกายสุขใจ รักษา
แสร้งเสกสราวุธประดิษฐ์ กล ขอไทยผจญพิชิตผลาญ อ ร ิ ตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทัง้ สิน
้
คิดจะรอนราญ แม้นมุนินทร (กราบ) เทอญ
รุมพลพหลพยุหปาน พระสมุท บทแผ่เมตตา
บทสรรเสริญพระบารมี
ทะนองมา สัพเพ สัตตา สัตว์ทงั ้ หลาย ที่
ข้าวรพุทธเจ้า เอามโน
หวังเพื่อผจญวรมุนิน- ท ส ุช ิน เป็ นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่
และศิระกราน
ราชา เจ็บตายด้วยกันทัง้ หมด ทัง้
นบพระภูมิบาล บุญญ
พระปราบพหลพยุหมา- ร ม สิน
้
ดิเรก
เลืองมลายสูญ อะเวรา โหนตุ จงเป็ นสุข
เอกบรมจักรินทร์ พระ
ด้วยเดชะองค์พระทศพล เป็ นสุขเถิด อย่าได้มี เวร
สยามมินทร์
สุวิมลไพบูลย์ แก่กันและกันเลย
พระยศยิ่งยง เย็นศิระ
ทานาทิธัมมวิธิกูล ช น น ้อ ม อัพยาปั ชฌา โหนตุ จงเป็ นสุข
เพราะพระบริบาล
มโนตาม เป็ นสุขเถิด อย่าได้
ผลพระคุณ ธ รักษา ปวง
ด้วยเดชะสัจจวจนา และนมา เบียดเบียนซึง่ กันและกันเลย
ประชาเป็ นสุขศานต์
มิองค์สาม อะนีฆา โหนตุ จงเป็ นสุข
ขอบันดาล ธ ประสงค์ใด จง
ขอจงนิกรพลสยาม ช ย ส ิท ธ ิ เป็ นสุขเถิด อย่าได้มี
สฤษฏ์ดัง
ทุกวาร ความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
หวังวรหฤทัย ดุจถวาย
ชัย ชโย ฯ