Al-Ghazili

Selma Tegouana H4F

Inhoudsopgave
1. deelvraag 1: Wat zegt Al-Ghazali dat de grens van wetenschap zonder God?
2. deelvraag 2: Zijn Religie en wetenschap vijanden van elkaar volgens Al-
Ghazali?
3. deelvraag 3: Is volgens deze tekst Al-Ghazali voor of tegen tolerantie binnen
het geloof?
4. Samenvatting 3 deelvragen
5. Antwoord op Hoofdvraag: Waarom was de vraag naar kennis zo belangrijk
voor Al-Ghazali?
6. Bronvermelding

1) Al-Ghazali was een Perzische theoloog, jurist en sunni. Al-Ghazali werd

geboren in Toes en volgde een opleiding in Djoerdaan en Nisjapoer. In 1092
werd hij tot docent benoemd in sjafitisch recht aan de Nizamiyyah in Bagdad.
In 1095 zou Ghazali een zenuwinzinking hebben gehad. Ghazali werd
achtervolgd door de mogelijkheid zijn geloof te verliezen. Ghazali legde later
uit dat hoewel hij veel over God wist, hij God zelf niet kende. Ghazali heeft
sindsdien tien jaar in afzondering geleefd in het Midden-Oosten, inclusief
Jeruzalem. In die periode legde hij zich vooral toe op het soefisme. Volgens
Ninian Smart verdedigt hij de extreme taal die soefi-moslims vaak gebruiken.
Volgens Al-Ghazali moet je hun uitspraken over hun identificatie met God of
waarheid niet letterlijk nemen, maar in plaats daarvan als metaforen nemen.
Wanneer ze terugkeren uit hun religieuze extase, erkennen soefi's altijd de
scheiding tussen God en mens, ongeacht hoe dicht ze bij God zijn volgens
hun mystieke ervaring.
2) Ghazali leidde een bewogen leven. Hij vertelt er op een prettige, leesbare
manier over. Het doel is om "je te vertellen hoe moeilijk het is om de waarheid
te ontdekken". In een tijd dat alles aan het veranderen was, werd Ghazali een
prominente geleerde en leraar aan de Universiteit van Bagdad. Maar op het
hoogtepunt van zijn roem, rond zijn veertigste verjaardag, verviel hij
uiteindelijk in wat we nu een burn-out noemen. Een persoonlijke crisis bracht
hem ertoe zijn eigendom te verkopen en zijn baan op te zeggen. Hij nam
afscheid van zijn dochters en verliet in het geheim Bagdad. Vervolgens komt
het existentiële streven. Hij bracht tien jaar door in afzondering en
eenzaamheid, een contemplatief leven leidend. Hij schreef toen ergens dat hij
er toen naar verlangde "een staat van praktische ervaring te verkrijgen" op
Gods manier. Gedurende die tijd in afzondering deed hij ervaringen en
inzichten op 'die niet kunnen worden genoemd of beschreven'. Hij zei ergens
dat hij God echt leerde kennen nadat hij een crisis had overwonnen.
Ghazali vindt het belangrijk om goed te redeneren en geen fouten te maken. Maar
uiteindelijk werd het hem duidelijk dat de rede niet de enige manier was om de
waarheid te kennen. Ghazali vond de weg omhoog door Gods tussenkomst: ‘Toen
genas God, de Verhevene, mij van deze ziekte en bracht mijn ziel terug naar een
gezonde en normale toestand. De noodzakelijke waarheden kwamen weer over als
redelijk en betrouwbaar, als iets waarvan ik zeker kon zijn.
1 Deelvraag 1: Wat zegt Al-Ghazali dat de grens van wetenschap zonder God?
Theologie:
1) Al-Ghazali was de leidende islamitische denker die de mystiek van het
islamsoefisme acceptabel maakte voor juristen. Het cijfer achter het woord
verwijst naar de noot aan het einde van de tekst.
De mystici van de islam worden soefi's genoemd en hun zakelijke en
religieuze overtuigingen worden tasawwuf genoemd. Deze woorden zijn
afgeleid van het Arabische woord suf, wat wol betekent, aangezien de vroege
mystici het leven leidden van ascetische monniken en de eenvoudigste wol
droegen. Als speciale groep verschenen ze voor het eerst in Bagdad in de 9e
eeuw. In de loop van de volgende eeuw begonnen occulte leiders ook
theorieën te formuleren over occulte ervaringen en occulte 'paden' die in de
zich uitbreidende occulte literatuur werden uiteengezet. Bepaalde groepen
illustreren hun theorieën met concepten en beelden die zijn ontleend aan de
metafysische theorieën van filosofen. Aanvankelijk waren orthodoxe juristen
en theologen fel gekant tegen mystieke vroomheid. Tegen de 11e eeuw waren
de dingen veranderd. Vooral Ghazali bracht door zijn persoonlijke en literaire
activiteiten een verzoening tussen de twee gezichtspunten tot stand, waarbij
hij de mystieke grondslagen van juridische en theologische dogma's
voorstelde. Aan de andere kant was hij tegen overmatige mystiek, die zou
kunnen leiden tot verlating en ongedisciplineerdheid.
Na hem werden soefi's en hun gematigde leringen volledig geïntegreerd in het
islamitische systeem. Uit dit artikel blijkt dat Ghazali de enige mogelijkheid zag
om een persoonlijk religieus leven te realiseren vanuit de ervaring en het pad
van soefi's. Hij beperkt deze levenshouding niet tot de islam, maar gaat ervan
uit dat er mensen zijn geweest die hiervoor mystieke ervaringen en gedachten
hebben gehad.
2) Aan het woord is theoloog, filosoof en later mysticus Al-Ghazali, die zijn leven
wijdde aan God. Een van de grootste denkers uit de geschiedenis. Zijn hele
leven heeft Al-Ghazali een brandend verlangen gehad om de wereld om zich
heen te begrijpen. Maar Al-Ghazali wist ook wat wij vandaag weten: het valt
niet mee om de wereld te begrijpen. En daar komt bij dat er altijd méér te
weten valt, méér te begrijpen, méér te onderzoeken, zo leert Verlost van
onzin.
‘Sinds de bloei van mijn jeugd stort ik mij in het getier van deze diepe oceaan.
Ik waag mij dapper in de diepe wateren, zonder al te bang en voorzichtig te
zijn. Ik dring door tot elke onduidelijkheid, stuit op elk probleem, en dring aan
op elke moeilijkheid.’ (Al-Ghazali)
2 Deelvraag 2: Zijn Religie en wetenschap vijanden van elkaar volgens Al-
Ghazali?
Ethiek:
1) De vraag is of de wetenschap kan bewijzen dat een Schepper bestaat of niet
bestaat. Dit maakt hem niet acceptabel voor wetenschappelijk onderzoek,
omdat de wetenschap alleen commentaar kan geven op dingen binnen de
ruimte-tijddimensie, zoals onze wereld. Immuniteit voor deze wetenschap
behoort niet alleen haar schepper toe, maar ook aan alles wat buiten de
dimensie van ruimte- tijd bestaat: onze wereld. Misschien is er een andere
wereld dan de onze, met totaal andere wezens. Een dergelijke bewering kan
vanuit vele hoeken in twijfel worden getrokken, maar de wetenschap kan haar
op geen enkele manier weer leggen. Deze stelling valt buiten de macht van de
wetenschap. Als de wetenschap hier een uitspraak over wil doen, moet ze het
betreffen de object direct of indirect kunnen bestuderen. Maar per definitie kan
de wetenschap alleen de verschijnselen van deze wereld bestuderen, dus kan
ze niets zeggen over dingen buiten deze wereld.
2) Door God durft hij zichzelf weer te vertrouwen, maar Ghazali wil weten welke
wijzen ware kennis verspreiden en welke wijzen bedriegers zijn. Daarom
bestudeert hij de werken van andere zoekers naar waarheid om ze voor
zichzelf te beoordelen. Hij verdiepte zich consequent in theologie, filosofie
(waartoe in die tijd de natuurwetenschappen behoorden), batyn en soefi-leer.
Ghazali werkt zo precies dat het lijkt op wiskunde. De invloed van Aristoteles,
de grondlegger van de logica, is duidelijk. Het behandelt elk argument als een
booleaans argument. Zitten er verborgen aannames of misvattingen in, zo ja,
dan moet de conclusie worden verworpen. Hij waarschuwt voor Taqrid. Het
betekent zoiets als imitatie of blinde imitatie en komt voor in Batinianen.
3) Dit verhaal laat zien wat Ghazali wil zeggen. De rationele en mystieke paden
die wetenschappers en filosofen volgen, sluiten elkaar niet uit. Ze benaderen
hetzelfde probleem op verschillende manieren. Beide zijn legitiem en er is
geen reden om ze tegenover elkaar te stellen; integendeel, geïnspireerde
kennis is een verlengstuk van rationele kennis. Beide zijn hetzelfde bij correct
gebruik en versterken elkaar alleen maar. De functionaliteit is anders, maar
het resultaat is hetzelfde. Het moment van inzicht is nog maar het begin.
Intuïtieve inzichten, wonderen en openbaringen moeten worden getoetst aan
rationele argumenten. Zonder Byzantijnse kunst hadden de Chinezen niets
om op te scheppen.
2 Deelvraag 3: Is volgens deze tekst Al-Ghazali voor of tegen tolerantie binnen
het geloof?
Psychologie:
11) De beroemde wijze en theoloog Al-Ghazali wordt ook gerekend tot de
Ashalieten. Het onlangs verschenen Verlost van Nonsense, de autobiografie van
al-Ghazali, vertaald en gepresenteerd door Cornelis van Ritt en Herko
Tempelmann, probeert de middeleeuwse denker van zijn negatieve beeld te
ontdoen. Het voorwoord stelt dat al-Ghazali "bijna universeel" in het Westen als
een "gevaarlijke gek" wordt beschouwd. Net als Salman Rushdie en Ayaan Hirsi
Ali beschouwen velen Al-Ghazali als 'een religieuze gek die zich kan
onderscheiden van het hedendaagse islamitische terrorisme'. Tempelman en Van
Ritt betogen dat Al-Ghazali's omvangrijke Resurrection of Religious Science (40
delen) een positief boek is en geen aanval op ketters. Dit staat in schril contrast
met de lezing van Akyol: hij kan volgens al-Ghazali geen zonde voorkomen,
bijvoorbeeld door het gereedschap van een luidruchtige buurman te breken of
een glas wijn om te gooien. Akyol wijst erop dat al-Ghazali niet de enige klassieke
jurist was die de religieuze politie verdedigde.
12) Gebaseerd op islamitische geschriften en de woorden van de profeet, is
Ghazali klaar om vooral vervloekte extremisten van alle soorten het zwijgen op te
leggen. Daartoe beschermt de islam zichzelf tegen deze volkeren en verschaft hij
de elementen om de islam over te brengen in overeenstemming met zijn
profetische oorsprong: barmhartigheid. Aan deze verhandeling wordt een tweede
aanvullend werk toegevoegd, getiteld "Canon of Interpretation", dat tot doel heeft
de regels vast te stellen die in acht moeten worden genomen voor een geldige
interpretatie van de Schrift. In beide gevallen vormt het herhaalde gebruik van
Gods woord of profetische woorden een rode draad van demo's die dergelijke
centrale en actuele thema's raken.
 3 Samenvatting 3 deelvragen

Al-Ghazali was een belangrijke islamitische denker die de mystiek van de soefi-islam
acceptabel maakte voor juristen. Een cijfer achter een woord geeft een noot aan het
einde van de tekst aan. Deze woorden zijn afgeleid van het Arabische suf, wat wol
betekent, omdat de vroege mystici het leven van ascetische monniken leidden en de
eenvoudigste wol droegen. Als speciale groep verschenen ze voor het eerst in
Bagdad in de 9e eeuw. In de loop van de volgende eeuw begonnen occulte leiders
theorieën te formuleren over occulte ervaringen en occulte 'paden', gedocumenteerd
in de zich uitbreidende occulte literatuur. Bepaalde groepen verklaren hun theorieën
met concepten en beelden die zijn ontleend aan de metafysische theorieën van
filosofen. Aanvankelijk waren orthodoxe juristen en theologen fel gekant tegen
mystieke vroomheid. Tegen de 11e eeuw was de situatie veranderd. Vooral Ghazali
bracht door zijn persoonlijk en literair werk de twee perspectieven met elkaar in
overeenstemming en stelde een mystieke basis voor juridische en theologische
doctrines voor. Aan de ene kant was hij tegen buitensporige mystiek, die
verwaarloosd en ongedisciplineerd kon zijn. Na hem werden de soefi's en hun
gematigde leringen volledig geïntegreerd in het islamitische systeem. Uit dit artikel
lijkt Ghazali de enige mogelijkheid te hebben gezien om een persoonlijk religieus
leven te realiseren vanuit soefi-ervaringen en -paden. Hij beperkt deze
levenshouding niet tot de islam, maar gaat ervan uit dat er mensen waren die
hiervoor mystieke ervaringen en gedachten hadden. Al-Ghazali, een theoloog,
filosoof en later mysticus, wijdde zijn leven aan God. Een van de grootste denkers in
de geschiedenis. Al-Ghazali heeft zijn hele leven een sterk verlangen gehad om de
wereld om hem heen te begrijpen. Maar Al-Ghazali wist ook wat we nu weten. De
wereld begrijpen is niet eenvoudig. Bovendien valt er altijd iets te weten, te begrijpen
en te onderzoeken, zoals Verlost leert van onzin. De vraag is of de wetenschap kan
bewijzen dat de Schepper bestaat of niet bestaat. Voor wetenschappelijk onderzoek
is dat onaanvaardbaar, omdat de wetenschap alleen commentaar kan geven op
dingen in de ruimte-tijd, zoals onze wereld. Immuniteit voor deze wetenschap is niet
alleen van haar makers, maar ook van alles wat bestaat buiten de dimensies van
ruimte en tijd - onze wereld. Misschien is er een andere wereld met wezens die totaal
anders zijn dan de onze. Een dergelijke bewering kan op veel manieren in twijfel
worden getrokken, maar de wetenschap kan haar nooit weerleggen. Deze verklaring
valt buiten het bereik van de wetenschap. Als de wetenschap dit wil claimen, moet ze
de betrokken entiteiten direct of indirect kunnen bestuderen. Maar de wetenschap
kan per definitie alleen fenomenen in deze wereld bestuderen, dus kan ze niets
zeggen over dingen buiten deze wereld. Ik zweer bij God, hij durft zichzelf weer te
vertrouwen, maar Ghazali wil weten welke wijzen ware kennis verspreiden en welke
oplichters zijn. Daarom bestudeert hij de geschriften van andere zoekers naar
waarheid en beoordeelt ze zelf. Hij verdiepte zich consequent in theologie, filosofie
(waaronder toen de natuurwetenschappen), batyn en soefi-leer
4 Antwoord op Hoofdvraag: Waarom was de vraag naar kennis zo belangrijk
voor Al-Ghazali?

1) Ghazali begint zijn boek met een kritiek op de wetenschap en daagt

verschillende ideeën uit. Daarom wordt hij beschouwd als een anti-filosoof en
een dogmaticus. Het is vreemd omdat de Duitse filosoof Immanuel Kant
hetzelfde deed in zijn boek, en hij wordt de grootste filosoof aller tijden
genoemd, zegt hij. Hij was ook meer dan alleen een filosoof, wat het
misschien moeilijk maakte om hem als persoon te definiëren.
Van Ritt kwam voor het eerst in aanraking met Ghazali en de islamitische
wereld toen hij besloot filosofie te gaan studeren nadat hij wiskunde had
gestudeerd. Na de aanslagen van 11 september raakte hij er zo door
gefascineerd dat hij verschillende cursussen volgde om dieper in de islam te
duiken. “Toen ik filosofie studeerde, realiseerde ik me dat ik een ander
perspectief nodig had. Ik las een zeer deprimerend artikel over het mislukken
van de Verlichting en ik wilde uit de Europese denkwijze stappen. Ik begon op
zoek te gaan naar andere wereldbeelden, die overvloedig werden
aangeboden in cursussen over de islamitische wereld, dus begon ik ze te
volgen.
2) Zijn doel was hier om een theorie te ontwikkelen die de behoefte aan
ontkenning zeker zou verminderen door de 'islamitische cirkel' als het ware zo
groot mogelijk te maken. Dit valt natuurlijk niet onder een vorm van relativisme
waarin wie of wat je bent er niet meer toe doet. Geloof is om als waar te
beschouwen wat de Profeet heeft gebracht, en ongeloof is om als een leugen
te beschouwen wat de Profeet heeft gebracht. Hierna formuleert Al-Ghazali
verschillende graden van waarheid. Samenvattend stelt hij dat zolang iemand
gelooft dat een religieuze entiteit of gebeurtenis (God, Hemelvaart van de
Profeet, Hiernamaals, etc.) in een van de onderstaande modi bestaat/is en
daarom waar is, deze persoon niet de schuld kan en moet krijgen .
3) Al-Ghazali gebruikte filosofisch scepticisme als basis voor zijn beweringen. Hij
zag achterdocht als een middel om zo dicht mogelijk bij de waarheid te
komen. Voor sceptici was betrouwbare kennis onmogelijk. Omdat de waarheid
niet kan zijn. Daarom leidt de rede niet tot concrete kennis.
De kennis van theologen en filosofen kon hem niet tot God leiden. Het pad dat
naar God leidt, is het soefipad, de mystieke islamitische traditie. Dus door
praktische ervaring kun je dichter bij God komen. Dit pad was nodig voor alle
mensen, omdat mensen van nature onvolmaakt zijn. Door tot God te komen,
worden giftige eigenschappen en interne tegenstrijdigheden geëlimineerd.
Ook Al-Ghazali steunde deze doctrine af en toe. Dit is het idee van een
dualistische kijk op de interactie tussen lichaam en geest, maar het is ook een
stelling dat God alles bepaalt en er dus geen oorzakelijk verband is dat alles
veroorzaakt.
Al-Ghazali geloofde ook dat om tot God te komen, men de materiële dingen
om hem heen moest loslaten.

Bronvermelding:
1. https://nl.wikipedia.org/wiki/Al-Ghazali
2. https://www.theologie.nl/artikelen/al-ghazali-en-zijn-zoektocht-naar-
waarheid/
3. https://www.geestkunde.net/uittreksels/al-ghazzali-de-redder-uit-de-
dwaling.html
4. https://godenenmensen.com/2021/09/19/al-ghazali-inspiratiebron-voor-
miljoenen-moslims/
5. https://msanl.nl/kan-wetenschap-gods-onbestaan-bewijzen-deel-2/
6. https://parabelproject.nl/al-ghazali-parabel-over-de-koning-en-de-
kunstenaars/
7. https://dekanttekening.nl/zingeving/wat-de-middeleeuwse-filosoof-ghazali-
ons-leert-over-de-vragen-van-vandaag/
8. https://www.lezenleven.nl/notities-van-voorgaande-lezingen/
9. https://www.guidofox.nl/filosofisch-grootmeester-aristoteles-als-
inspiratiebron-voor-het-islamitische-gouden-tijdperk-van-750-tot-1257-na-
christus/
10. https://www.nieuwwij.nl/opinie/rede-vrijheid-en-tolerantie-in-de-islam/
11. https://al-imen.com/nl/products/epitre-sur-la-tolerance
12. https://parabelproject.nl/al-ghazali-parabel-over-de-koning-en-de-
kunstenaars/