Powołanie urzędu intendentów – intendenci – zarządzali prowincjami w imieniu
monarchy
Stany Generalne – zakończone w 1614r zwołania francuskiego parlamentu
La Rochelle – ostatnia twierdza hugenotów we Francji, padła w 1628r
Absolutyzm – ustrój; król sprawuje całkowicie suwerenną władze; niezależny od
nikogo
Ludwik XIV - 5-letni król od 1643r, władzę sprawowała jego matka Anna Austriaczka
i kardynał Jules Mazarin; idealny monarcha absolutyzmu, pełną władzę objął w
1661r.
Frondy – wystąpienia w wojnie domowej we Francji, które Mazarin stłumił
Szlachta urzędnicza – urzędnicy średniego i niższego szczebla, którzy zdobyli tytuły
szlacheckie
Zniesienie Edyktu nantejskiego – 1685; gwarantował tolerancję religijną
Armand de Richelieu – 1585-1642; francuski kardynał, pierwszy minister Ludwika
XIII
Jean-Baptiste Colbert – 1619-1683; francuski minister za panowania Ludwika XIV
Merkantylizm – teoria ekonomiczna, zakładała ze podstawą rozwoju gospodarczego
jest dodatni bilans handlowy zagranicą
Colbert dążył do: zwiększenia produkcji rzemieślniczej i przemysłowej; rozwoju
handlu krajowego, europejskiego i kolonialnego; ochrony własnego rynku przed
zalewem obcych towarów, protekcjonizm celny – wysokie cła dla niezbędnych
surowców dla rzemiosła i przemysłu; ułatwienia w handlu, likwidacja ceł
wewnętrznych, rozbudowa dróg i kanałów śródlądowych
Polityka Reunionów – zajmowanie pojedynczych miast i terytoriów na pograniczach
na podstawie wyroków sądów francuskich
Wojna o sukcesję z hiszpańską – 1701-1714
Barok – epoka przeciwieństw (np. światło i ciemność) -XVI i XVIIw; liczne, krwawe
wojny w Europie, szybko rozwijająca się w Hiszpanii, Francji i Włoszech – katolicy;
przepych, wyszukane zdobienia, zaskakujące rozwiązania kompozycyjne, bogata
symbolika, silna ekspresja, realizm i dramatyzm przedstawień; cenna perła o
nieregularnym kształcie
Barok w kościele – ołtarze, ambony, chrzcielnice, marmur, przedstawienia
iluzjonistyczne (zdobione kopuły), fasady świątyń (wrażenie okazałości i dynamiki),
kolumny, pilastry, gzymsy
Giovanni Lorenzo Bernini – 1598-1680, włoski architekt, rzeźbiarz i malarz;
kolumnada otaczająca plac św Piotra w Rzymie i baldachim w bazylice św Piotra
Stiuk – szlachetna odmiana tynku, często barwionego, imitującego np. marmur
Caravaggio – włoski malarz, mistrz światłocienia w obrazach religijnych
Artemisia Gentleschi – włoska malarka, tworząca w nurcie światłocienia i kontrastu
barw; dramatyzm w scenach biblijnych
Obrazy batalistyczne – przedstawiające bitwy i kapitulacje; Poddanie Bredy – Hiszpan
Diego Velazquez – zasłynął z reprezentacyjnych portretów np. Infantka Małgorzata
w błękicie
Peter Paul Rubens – przedstawiał piękno ludzkiego ciała i radosne strony życia,
przemijanie; Trzy Gracje
XVIIw – w Niderlandach złoty wiek malarstwa; codzienne życie, pejzaż, architektura
Venitas – motyw w baroku, przemijanie; N.L. Peschier
W krajach protestanckich (Niderlandy, Anglia, Dania, Niemcy) malowano pejzaże,
portrety, martwa natura, sceny batalistyczne i rodzajowe
Martwa natura – obraz przestawiający grupę przedmiotów; niekiedy charakter
symboliczny
Rembrandt van Rijn – najwybitniejszy twórca baroku w krajach protestanckich; sceny
zbiorowe Wymarsz strzelców
Frans Hals – doskonały portrecista
Jan Vermeer van Delft – mistrz scen rodzajowych
Judith Leyster – sceny zabaw i rozrywek; Wesoła kompania
Akademia Francuska – wysoki poziom utworów literackich, wypracowanie reguł
francuskiego języka literackiego
Molier – autor satyrycznych utworów demaskujących wady (skąpstwo, próżność,
obłuda); Skąpiec, Świętoszek
Jean de la Fontaine - twórca dydaktycznych bajek z pouczającym morałem
Teatr, Calderon de la Barca – Hiszpan, poruszał kwestie filozoficzne, skomplikowane
dylematy religijne i moralne; Życie jest snem
Lope de Vega – ojciec narodowego teatru hiszpańskiego; autor komedii
obyczajowych i przygodowych (płaszcza i szpady)
Muzyka instrumentalna; kantaty, toccaty, fugi
Jan Sebastian Bach, Jerzy Fryderyk Haendel, Antonio Vivaldi
Opera – Claudio Monteverdi; wątki mitologiczne; Orfeusz 1607r
Towarzystwo Królewskie – stowarzyszenie londyńskie (1660); prowadzenie badań i
wymiana doświadczeń z zakresu nauk przyrodniczych
Akademia Nauk – stowarzyszenie powstałe w Paryżu
Galileusz – 1564-1642; włoski astronom, fizyk, matematyk; odkrył prawo
swobodnego spadania ciał, skonstruował teleskop
Johannes Kepler – Niemiec, opisał prawa rządzące ruchem planet
Izaak Newton – 1643-1727; angielski fizyk, astronom, matematyk; uściślił teorię
Keplera; sformułował prawo powszechnego ciążenia
Francis Bacon – angielski myśliciel; rozwijał przekonanie odziedziczone po renesansie,
że poznanie empiryczne (zmysłowe) prowadzi do pewnej wiedzy
Empiryzm – uważali że umysł to niezapisana tablica, a wiedzę nabywa się przez
doświadczenia
Kartezjusz – francuski filozof i uczony; przeciwnik empiryzmu; zmysły ludzkie bywają
zawodne i tylko przy pomocy rozumu można poznać i zrozumieć rzeczywistość –
racjonalizm
Rokoko – odmiana późnego baroku; subtelny wdzięk, lekkość, wykwintność,
delikatność zdobień; ornamenty naśladujące muszle – rocaille, kogucie gzebienie;
Toaleta Wenus – Francois Boucher
Powołanie urzędu intendentów – intendenci – zarządzali prowincjami w imieniu
monarchy
Stany Generalne – zakończone w 1614r zwołania francuskiego parlamentu
La Rochelle – ostatnia twierdza hugenotów we Francji, padła w 1628r
Absolutyzm – ustrój; król sprawuje całkowicie suwerenną władze; niezależny od
nikogo
Ludwik XIV - 5-letni król od 1643r, władzę sprawowała jego matka Anna Austriaczka
i kardynał Jules Mazarin; idealny monarcha absolutyzmu, pełną władzę objął w
1661r.
Frondy – wystąpienia w wojnie domowej we Francji, które Mazarin stłumił
Szlachta urzędnicza – urzędnicy średniego i niższego szczebla, którzy zdobyli tytuły
szlacheckie
Zniesienie Edyktu nantejskiego – 1685; gwarantował tolerancję religijną
Armand de Richelieu – 1585-1642; francuski kardynał, pierwszy minister Ludwika
XIII
Jean-Baptiste Colbert – 1619-1683; francuski minister za panowania Ludwika XIV
Merkantylizm – teoria ekonomiczna, zakładała ze podstawą rozwoju gospodarczego
jest dodatni bilans handlowy zagranicą
Colbert dążył do: zwiększenia produkcji rzemieślniczej i przemysłowej; rozwoju
handlu krajowego, europejskiego i kolonialnego; ochrony własnego rynku przed
zalewem obcych towarów, protekcjonizm celny – wysokie cła dla niezbędnych
surowców dla rzemiosła i przemysłu; ułatwienia w handlu, likwidacja ceł
wewnętrznych, rozbudowa dróg i kanałów śródlądowych
Polityka Reunionów – zajmowanie pojedynczych miast i terytoriów na pograniczach
na podstawie wyroków sądów francuskich
Wojna o sukcesję z hiszpańską – 1701-1714
Barok – epoka przeciwieństw (np. światło i ciemność) -XVI i XVIIw; liczne, krwawe
wojny w Europie, szybko rozwijająca się w Hiszpanii, Francji i Włoszech – katolicy;
przepych, wyszukane zdobienia, zaskakujące rozwiązania kompozycyjne, bogata
symbolika, silna ekspresja, realizm i dramatyzm przedstawień; cenna perła o
nieregularnym kształcie
Barok w kościele – ołtarze, ambony, chrzcielnice, marmur, przedstawienia
iluzjonistyczne (zdobione kopuły), fasady świątyń (wrażenie okazałości i dynamiki),
kolumny, pilastry, gzymsy
Giovanni Lorenzo Bernini – 1598-1680, włoski architekt, rzeźbiarz i malarz;
kolumnada otaczająca plac św Piotra w Rzymie i baldachim w bazylice św Piotra
Stiuk – szlachetna odmiana tynku, często barwionego, imitującego np. marmur
Caravaggio – włoski malarz, mistrz światłocienia w obrazach religijnych
Artemisia Gentleschi – włoska malarka, tworząca w nurcie światłocienia i kontrastu
barw; dramatyzm w scenach biblijnych
Obrazy batalistyczne – przedstawiające bitwy i kapitulacje; Poddanie Bredy – Hiszpan
Diego Velazquez – zasłynął z reprezentacyjnych portretów np. Infantka Małgorzata
w błękicie
Peter Paul Rubens – przedstawiał piękno ludzkiego ciała i radosne strony życia,
przemijanie; Trzy Gracje
XVIIw – w Niderlandach złoty wiek malarstwa; codzienne życie, pejzaż, architektura
Venitas – motyw w baroku, przemijanie; N.L. Peschier
W krajach protestanckich (Niderlandy, Anglia, Dania, Niemcy) malowano pejzaże,
portrety, martwa natura, sceny batalistyczne i rodzajowe
Martwa natura – obraz przestawiający grupę przedmiotów; niekiedy charakter
symboliczny
Rembrandt van Rijn – najwybitniejszy twórca baroku w krajach protestanckich; sceny
zbiorowe Wymarsz strzelców
Frans Hals – doskonały portrecista
Jan Vermeer van Delft – mistrz scen rodzajowych
Judith Leyster – sceny zabaw i rozrywek; Wesoła kompania
Akademia Francuska – wysoki poziom utworów literackich, wypracowanie reguł
francuskiego języka literackiego
Molier – autor satyrycznych utworów demaskujących wady (skąpstwo, próżność,
obłuda); Skąpiec, Świętoszek
Jean de la Fontaine - twórca dydaktycznych bajek z pouczającym morałem
Teatr, Calderon de la Barca – Hiszpan, poruszał kwestie filozoficzne, skomplikowane
dylematy religijne i moralne; Życie jest snem
Lope de Vega – ojciec narodowego teatru hiszpańskiego; autor komedii
obyczajowych i przygodowych (płaszcza i szpady)
Muzyka instrumentalna; kantaty, toccaty, fugi
Jan Sebastian Bach, Jerzy Fryderyk Haendel, Antonio Vivaldi
Opera – Claudio Monteverdi; wątki mitologiczne; Orfeusz 1607r
Towarzystwo Królewskie – stowarzyszenie londyńskie (1660); prowadzenie badań i
wymiana doświadczeń z zakresu nauk przyrodniczych
Akademia Nauk – stowarzyszenie powstałe w Paryżu
Galileusz – 1564-1642; włoski astronom, fizyk, matematyk; odkrył prawo
swobodnego spadania ciał, skonstruował teleskop
Johannes Kepler – Niemiec, opisał prawa rządzące ruchem planet
Izaak Newton – 1643-1727; angielski fizyk, astronom, matematyk; uściślił teorię
Keplera; sformułował prawo powszechnego ciążenia
Francis Bacon – angielski myśliciel; rozwijał przekonanie odziedziczone po renesansie,
że poznanie empiryczne (zmysłowe) prowadzi do pewnej wiedzy
Empiryzm – uważali że umysł to niezapisana tablica, a wiedzę nabywa się przez
doświadczenia
Kartezjusz – francuski filozof i uczony; przeciwnik empiryzmu; zmysły ludzkie bywają
zawodne i tylko przy pomocy rozumu można poznać i zrozumieć rzeczywistość –
racjonalizm
Rokoko – odmiana późnego baroku; subtelny wdzięk, lekkość, wykwintność,
delikatność zdobień; ornamenty naśladujące muszle – rocaille, kogucie gzebienie;
Toaleta Wenus – Francois Boucher