Ang Kuwintas

Ni Guy de Maupassant

NARRATOR

Si Mathilde ay isang napakagandang babae ngunit simple lamang ang napangasawa na nagtratrabaho sa
kagawaran ng instruksyon publiko hindi marangya ang kanilang pamumuhay na madalas ikinalulungkot
niya.

MATHILDE

“Hayy kung bakit kasi sa ganda kong ito ay hindi ako nakapang asawa ng mayaman.Walang kagana gana
ang takbo ng buhay ko.Kailan kaya ako sasaya?”

NARRATOR

Isang araw dumating ang kanyang asawa na may dalang imbitasyon na sa palagay niya ay ikatutuwa ng
asawa.

GINOONG LOISEL

“Mathilde tignan mo matutuwa ka sa pasalubong ko.Buksan mo ang sobre upang gumanda ang araw
mo”

MATHILDE

“Oh nabasa ko na!”

GINOONG LOISEL

“Ganon lang reaksyon mo?hirap na hirap akong makakuha ng imbitasyon dahil piling tao lamang ang
pwedeng makadaalo dyan kaya nga ang swerte natin e”

MATHILDE

“Anong gusto mong reaksyon ko?Tumalon sa tuwa kahit hindi naman talagaa ako natuwa?”

GINOONG LOISEL

“Hindi ka natuwa?Bakit?”

MATHILDE

“ Sino namang babae ang matutuwa kapag nakatanggap ng imbitasyonsa isang pagdririwang tapos wala
namang maisusuot na damit!?”

GINOONG LOISEL

“Sige kung sakaling bibili tayo ng bistida,pupunta na tayo sa pagdririwang?Magkano ba ang bistida
ngayon?”
MATHILDE

“Hmm asa apat na raang prangko”

NARRATOR

At ginawan ng ani ginoong Loisel ng paraan na maabilhan ng bagong bistida ang kanyang asawa ngunit
imbis na matuwa dumagdag pa lalo ang inis at lunkot ni Mathilde.

GINOONG LOISEL

“Hindi mob a nagustuhan ang bistida?bagay naman sayo”

MATHILDE

“Bagay nga pero wala naman akong ternong palamuti”

NARRATOR

“Lalo lamang ikinabahala ni Mathilde ang pagdalo dahil sa suliraning ito,naisip niyang kahiya hiya siya
dahil mukhang mahirap siya sa lahat ng babeng dadalo.Upang mapasaya and asawa iminugkahi ng ginoo
na humiram ng alahas kay madame Forestier,isang kaibigan ng kanyang asawa.

MATHILDE

“Salamat ha at ayos lang manghiram ako sayo ng alahas.”

MADAME FORESTIER

“May tiwala naman ako sayon a iingataan mo t yang mga hiniram mo.Magkaibigan naman tayo diba?”

NARRATOR

At hindi nagdalawang isip ang kaibigan at ipinahiram dito ang napakagandang dyamanteng kuwintas.

Sa gabi ng okasyon ay naging sentro ng atensyon si Mathilde,siya ang pinaka magandang babae kaya
marami ang humangaa sakanya .Marami ang nakipagsayaw ng waltz sakanya kabilang ang may
pinakamataas na katungkulan sa pamahalaan.Umabot nga sila ng ikaapat na umaga sa pakikipagsayaw.

Naglakad lamang sila pauwi,pagdating ng bahaya ay napanisin ni matthilde na wala na ang kuwintas na
hiniram niya at hindi na nila ito mahanap.Binalikan nila ang lahat ng kanilang pinuntahan ngunit walang
bakas ng kuwintas.

At dahil kailangan na itong maibalik ay gumawa sila ng paraan at nauwi nga sila sa paghahanap ng
kamukhang kamukha nito sa halagang tatlongpit apat na libong prangko.Gumawa sila ng paraaan upang
matapos na ang kanilang problema.Pinagsama nila ang hawak nilang halaga at inutang na pera at ito ang
sinauli niya sa kaibigan.At dahil naubos ang minana ni Mathilde at nangutang pa ang asawa upang
mabbayaaran ang biniling kuwintas,Sampong taon silang naghirap at nagdusa.

Isang araw habang naglalakad nakasalubong ni Mathilde si madame Forestier

MATHILDE

“Magandang araw saiyo,Jeanne”

MADAME FORESTIER

“Sino ka?Bakit mo ako kilala?

MATHILDE

“Ako to si Mathilde

MADAME FORESTIER

“Mathilde?Hindi kita nakilala.Ibig kong sabihin anong nangyari sa iyo nagmukha ka pang matanda ang
itsura mo kaysa sa edad natin”

NARRATOR

At naikwento ni Mathilde na Nawala niya ang kuwintas at nagbayad ng malaking halaga upang makabili
ng kaparehas nito.Namoblema siya buong buhay niya at pinagdusahan niya ito

MADAME FORESTIER

“Ano ba naman yan Mathilde bakit hinfi mo agad sinabi saakin”

MATHILDE

“Natatakot ako at nahiy sayo”

MADAME FORESTIER

“Haynako Mathilde peke naman ang kuwintas inukit lamang ito sap wit ng baso at halos limang daang
prongko lamang ang halaga nun”

ANG AMING NATUTUNANG ARAL SA KWENTONG ITO AY MAGING MARUNONG MAKONTENTO KUNG
ANONG MERON SAATIN AT MAGSIKAP KUNG MYROONG NAIS BILIHIN.