Sa kabundukan ng

bahanaw sagana ang

pamumuhay dahil sa mga
tanim at mga bunga sa
kagubatan.

Kilala si matsing
sa buong
kabundukan dahil
Nakakatuwa ! Nagbunga na sa kanyang galing
aking mga pananim sa sa pagtatanim ng
wakas. Marami na akong saging , bukod
maiimbak na pagkain . dito kilala siya sa
pagkamadamot
lalo na sa mga
kahayupan sa
kagubatan.
 Tirik na tirik ang araw habang nag lalakad si
biik.Gutom na gutom siya dahil sa kalayuan ng
kanyang paglalakbay at sa hindi inaasahan
nakakita siya ng natumbang puno ng saging.

Biglang may lumapit na isang uwak at

pinahintulutan siyang kainin ang saging

Hala! Ang sarap nito

hinog na hinog ang
mga saging.Tamang
tama sa aking panlasa
.
Mukhang nanghihina ka
muntingbiik.
Nagugutom ka na
ba?

Opo, nais ko po sanang kainin

ang bunga ng puno ng
saging
 Huwag ka magdalwang isip na
kainin ang bunga dahil
masagana ang kagubatan na ito
sa mga tanim na prutas .At isa
pa para sa lahat ang mga
pagkain dito sa kagubatan
Totoo po ba? Baka mamaya ay
magalit ang may-ari nito.
Ngunit gutom na din po ako
kaya kakainin ko na .Salamat
po
 Hoy ! Biik anong
karapatan mo para
kainin ang aking
pinaghirapan na
tanim!!!

Paunahin po , hindi ko alam na

iyong tanim ang puno ng saging
.Hindi ko nais kainin ang lahat
ng ito.Bumawas lamang ako
upang matakpan ang gutom ng
aking sikura

Galit na Galit si matsing na makita niya na nilalantakan na ng

munting biik ang kanyang mga tanim na saging.
 Agad na umalis ang biik dahil sa takot
kahit gusto niyang kumain ng bunga ng
saging .Wala siyang nagawa kundi ang
mapaluha .

Ang mga baboy talaga walang alam kundi

ang magpasarap sa buhay .Nag-aantay ng
pagkain na ihahain sa kanila ! Hindi sila
marunong gumawa ng makakain1

‘Wag ko lamang maabutan

muli na kinakain ng munting biik
na iyon ang aking mga pananim
at makakalaban niya ang
isang matsing na tuso.
 Wala akong kakayahan magtanim ng saging
ngunit magaling kami mga baboy sa
pagbubukal ng lupa gamit ang malalakas
namin nguso .Susubukan kong itanim ito at
paramihin.

Sa kanyang pagtakbo may nakita

siyang kamoteng naguumpisang
sumibol kaya’t laking tuwa niya dahil
puwede niya itong maitanim at
mapadami.
 Hay naku! Sawakas natapos ko
din ang pagtatanim . Mahirap nga
pala ang magtanim ngunit sulit
ito kung aking mabubuhay

Pumili siya ng patag at malapit sa tubig na lugar at binungkal niya ang lupang
pagtataniman kanyang kamot. Pagod na pagod siya at tanging inisip niya ay kaya
din niya magtanim kaya ipinagpatuloy niya ito kahit sobrang tirik ng araw.

Lumipas ang ilang buwan ay inalagaan niya ang

tanim na kamote umulan o umaraw ay lagi niyang
inaayos at pinapataba ang lupa ng kanyang
taniman
Isang araw nagkaroon ng sakuna kung saan naapektuhan ang ilang
pananim sa kagubatan.At ang pananim ni Matsing ay isa sa mga
naubos dahil nagtumbahan.
 Gutom na gutom
na ako

Sobra ang panghihinayang ng Matsing Kailangan ko

sa sinapit ng kanyang mga pananim.Ngunitkailangan niya
mag-isip upang makahanap ng makakain maghanap na
makakain sa
kagubatan malalakad
lakad muna ako
 Sa kalawakan ng kagubatan natagpuan niya sa
isang masukal na bahangin ang napakadaming
kamote at dahil sa lupa lamang ito nakatanim
ay hindi tatangayin na hangin ang mga tanim na
ito at dali dali siyang kumuha at kumain dahil
sa kagutuman.Hindi na niya naisip kung
mayroon nagmamay-ari ng pananim na ito.
Habang kumakain ay narinig niya ang isang ingay
at hindi siya nagkakamali na ang munting biik
iyon. Ang pinagdamutan at pinalayas niya dati
ang nag-aalaga sa mga tanim na kamote .Saksi
siya sa hirap ng biik dahil sa makikita sa katawan
nito ang kadungisan at mga kalyo sa mga paa at
kamay .

Ang sarapa naman ! Kay

tamis ng kamoteng ito
mukhang natural ang
pag-aalaga at
pagpapayabong
dito.Busog na agad ako
ng isa.
 Napatigil siya sa pagkain ng dumating ang
biik at nakita siyang kumakain.Napakamot
siya sa ulo dahil sa kahihiyan.Akala niya ay
magagalit ang biik kagaya ng ginawa niya.

Nangiti lamang ang biik habang

pinapanood siyang
kumakain.Masaya ang biik dahil
marami ang nakikinabang sa
pananim niya
Simula noon ay naging mabuti na si Matsing sa lahat
ng hayop at natutong ibahagi ang kanyang
pananim.Dahil naisip niya na hindi lagi sumasang-ayon
ang panahon sa kanya.

Matsing! Nakakatuwa ka
naman at ibabahi mo ang
lahat ng ito sa iba pang
hayop .
Oo,munting biik salamat
dahil sayo ay natauhan
ako .
Simula noon ay nagbago ng
pananaw ang matsing na
mimigay na siya ng sobra
pagkain sa ibang nilalang sa
bundok banahaw
magkasama narin si matsing
at bunay sa pagtatanim ng
gulay ,saging , kamote at iba
pa si bunay ang bahala sa
pagpapataba ng mga lupa at
si matsing naman ang taga
tanim at taga matiyag dito
araw araw ay masaya nilang
piansasaluhan ang kanila
mga ani at madami mga
nilalang ang lumalapit at
tumulong sa kanilang
taniman dahil sa
kagandahang loob ng
dalawa