Określoność

Rzeczowniki mogą mieć formę określoną lub nie określoną

Znacznikiem określoności jest pisany łącznie z wyrazem określanym przedimek ‫( ال‬al)

Przykład

‫ بيت‬- dom
‫ البيت‬- ten konkretny dom

Rodzaj
W języku Arabskim rozróżnia się dwa rodzaje: męski i żeński

Rodzaj męski nie ma odrębnego znacznika gramatycznego

Rodzaj żeński
Wykładnik rodzaju żeńskiego to ‫( ة‬ta marbuta)
Przykład
‫ حديقة‬- (ogród)

Długa samogłoska a, która oznaczona jest jako ‫( ا‬alif) albo za pomocą litery ‫( ى‬ya bez kropki)
Przykład
‫ رويا‬- (wizja)
‫ دعوى‬- (skarga)

Afiks ‫( اء‬a)
Przykład
‫ صحراء‬- (pustynia)

Liczba
W języku Arabskim istnieją 3 liczby: pojedyncza, podwójna, mnoga

Liczba podwójna

• Stosowana, gdy mamy do czynienia z dwiema rzeczami, osobami lub zjawiskiem

• Jej formalnym wyznacznikiem jest końcówka ‫( ان‬an)

Przykład
‫ بيت‬- (dom)
‫ بيتان‬- (dwa domy)

Liczba mnoga

Regularna

Dla rodzaju męskiego

 • Stosowana wyłącznie z rzeczownikami osobowymi
• Wyrażana przez końcówkę ‫( ون‬un)
Przykład
‫ مدرس‬- (nauczyciel)
‫ مدرسون‬- (nauczyciele)
Dla rodzaju żeńskiego

• Stosowana z rzeczownikami osobowymi i nieosobowymi

• Wyrażana przez końcówkę ‫( ات‬at)

Przykład
‫ مدرس‬- (nauczyciel)
‫ مدرسات‬- (nauczycielki)

Nieregularna

Tworzona jest przez modyfikację wyrazu. Niestety najłatwiej jest zapamiętać formę
nieregularną.

Zaimki

Liczba pojedyncza Liczba mnoga

Ja r.m i r.ż – ‫أنا‬ My r.m i r.ż – ‫نحن‬

Ty r.m – ‫أنت‬ Wy r.m – ‫أنتم‬
Ty r.ż – ‫أنت‬ Wy r.ż – ‫أنتن‬
On r.m – ‫هو‬ Oni – ‫هم‬
On r.ż – ‫هي‬ One – ‫هن‬

Zaimki dzierżawcze i dopełnieniowe

• Nie występują samodzielnie

• Są dodawane do innych wyrazów: rzeczowników, przymiotników, czasowników
• Nie odmieniają się przed przypadki

Zaimek dzierżawczy
 • Wyraz, do którego zostaje dołączony staje się określony
• Przyjmuje końcówki stanu określonego
• Nie przyjmuje przedimka (al)
Liczba pojedyncza Liczba mnoga

Mój/mnie r.m i r.ż – ‫ي‬ Nasz/nas r.m i r.ż – ‫نا‬

Twój/ciebie r.m – ‫ك‬ Wasz/was r.m – ‫كم‬
Twój/ciebie r.ż – ‫ك‬ Wasz/was r.ż – ‫كن‬
Jego (go) r.m – ‫ه‬ Ich r.m – ‫هم‬
Jej (ją) r.ż – ‫ها‬ Ich r.ż – ‫هن‬

Przykłady

Moja książka - ‫كتابي‬

Moja – końcówka ‫ي‬
Książka – ‫كتاب‬

Jego książka – ‫كتابه‬

Jego – końcówka ‫ه‬
Książka – ‫كتاب‬

Dom ich dwojga - ‫بيتهما‬

Ich dwojga – końcówka ‫هما‬
Dom – ‫بيت‬

W słowach zakończonych na (ta marbuta) po dodaniu zaimka dzierżawczego zmienią się na (t)
Jeśli zaimek dzierżawczy dodany jest do rzeczowników w liczbie mnogiej regularnej męskiej
oraz w liczbie podwójnej męskiej i żeńskiej wypada końcówka (nun)

Przykłady

‫ – مدرسون‬nauczyciele
‫ – مدرسونا‬nasi nauczyciele

‫ – مهندسون‬inżynierowie
‫ – مهندسوه‬jego inżynierowie
Przymiotnik

• Regularnie są one tworzone poprzez dodanie do rzeczownika

Przykłady

‫( مصر‬Egipt) → ‫( مصري‬Egipski)
‫( مساء‬wieczór) → ‫( مساءي‬wieczorowy)

Przyimki

‫ – في‬w czymś ‫ – تحت‬pod czymś

Przykład Przykład
‫ – في القاهرة‬w Kairze ‫ – تحت الطاولة‬pod stołem

‫ – من‬z czegoś, od czegoś ‫ – أمام‬przed czymś

Przykład Przykład
‫ – من دمشق‬z Damaszku ‫ – أمام بيت‬przed domem

‫ – مع‬z kimś (w sensie towarzyskim) ‫ – خلف‬za czymś

Przykład Przykład
‫ – مع بابا‬z ojcem ‫ – خلف البيت‬za domem

‫ – عند‬u kogoś, przy kimś ‫ – إلى‬do czegoś

Przykład Przykład
‫ – عند بابا‬u ojca ‫ – إلى ىالبيت‬do domu

‫ – لـ‬dla ‫ ك‬- jako

Przykład Przykład
‫ – ل ـبابا‬dla ojca ‫ – ك وزير‬jako minister

‫ – على‬na, ponad ‫ – كيف‬jak

Przykład Przykład
‫ – على ىالطاولة‬na stole ‫ – كيف بابا‬jak ojciec
Partykuły

Pisane rozłącznie

‫ – هل‬czy
‫ – ال‬nie
‫ – نعم‬tak

Spójnik
Pisane łącznie

‫ – و‬i, ja
‫ – ف‬a więc, a następnie
Pisane rozłącznie

‫ – أن‬że
‫ – ثم‬potem, następnie, po czym

Czas przeszły

• Polega na dodaniu odpowiednich końcówek do tematu czasownika

Przykładowa odmiana czasownika regularnego w czasie przeszłym ‫كتب‬

Liczba pojedyncza

Ja – ‫( كتبت‬katabtu)
Ty r.m – ‫( كتبت‬katabta)
Ty r.ż – ‫( كتبت‬katabti)
On – ‫( كتب‬kataba)
Ona – ‫( كيبت‬katabat)

Liczba podwójna

My dwoje – ‫( كتبنا‬katabna)
Wy dwaj/dwie – ‫( كتبنما‬katabtuma)
Oni dwaj – ‫( كتبا‬kataba)
One dwie – ‫( كتبتا‬katabata)
Liczba mnoga

My – ‫( كتبنا‬katabna)
Wy r.m – ‫( كتبتم‬katabtum)
Wy r.ż – ‫( كتبتن‬katabtunna)
Oni – ‫( كتبوا‬katabu)
One – ‫( كتبن‬katabna)

Czas teraźniejszy

• Wymaga dodania odpowiedniego sufiksu i prefiksu

• Wzór czasownika jest taki sam dla wszystkich tematów

Przykładowa odmiana czasownika regularnego w czasie teraźniejszym ‫يكتب‬

Liczba pojedyncza

Ja – ‫( – اكتب‬aktubu)
Ty r.m – ‫( – تكتب‬taktubu)
Ty r.ż – ‫( – تكتبين‬taktubina)
On – ‫( – يكتب‬yaktubu)
Ona – ‫( – تكتب‬taktubu)

Liczba podwójna

My dwoje – ‫( – نكتب‬naktubu)
Wy dwaj/dwie – ‫( – تكتبان‬taktubani)
Oni dwaj – ‫( – يكتبان‬yaktubani)
One dwie – ‫( – تكتبان‬taktubani)

Liczba mnoga

My – ‫( – نكتب‬naktubu)
Wy r.m – ‫( – تكتبون‬taktubuna)
Wy r.ż – ‫( – تكتبن‬taktubna)
Oni – ‫( – يكتبون‬yaktubuna)
One – ‫( – يكتبن‬yaktubna)

Czas przyszły

Służy do wyrażania czynności przyszłej

• Tworzy się go poprzez dodanie partykuły ‫( س‬sa) (pisanej łącznie z czasownikiem) lub
partykuły ‫( سوف‬sawfa) (pisanej oddzielnie) do czasownika w czasie teraźniejszym
• Obie formy mogą być używane zamiennie