Shasa Boogaard

Stimulerings Fonds Vormgeving

Aanleiding
Doordat ik regelmatig weggegooide meubels op straat zag staan begon ik na te denken over
hoe dit anders kan. Er zijn genoeg mogelijkheden om deze spullen opnieuw te gebruiken op
een duurzame manier.

Om dit te laten zien doe ik drie stappen terug en ga ik kijken naar de oorsprong, het
vervaardigen en het resultaat. De eerste vraag die bij mij op kwam toen ik hierover begon na
te denken was:

‘Waarom krijgen zoveel meubels überhaupt het straatasiel

toegewezen?’

Oorsprong: Veel meubels worden met lage kwaliteit materialen vormgegeven waardoor
ze er snel aftands uitzien.
Lage kwaliteit materialen zouden niet in het zicht gebruikt moeten worden als zij geen
duurzame esthetische waarden dragen. We kunnen dit soort materialen gebruiken voor
constructief, opvullend en onzichtbaar werk.

De levensspan van meubilair is korter geworden.

Vervaardiging: Door massa-productie wordt men beperkt in de vormgeving waardoor

de waarde van een meubel minder wordt.
Doordat meubilair snel en in massa moet worden verkocht gebruiken grote fabrikanten
digitale bewerkingstechnieken. Hierdoor mist de persoonlijke en menselijke touch die
normaal door een vakman wordt geïmplementeerd. Dit zorgt ervoor dat de emotionele en
persoonlijke connectie die men voorheen met hun meubilair had minder aanwezig is in de tijd
waarin we nu leven.

Meubels worden onvoldoende gezien als een verrijking van de leefomgeving.

Resultaat: Door een tekort aan authenticiteit voelt men geen persoonlijke verbinding
met het meubel.
Door grote fabrikanten worden de natuurlijke structuren zoals hout, metaal en steen met laag
kwaliteit materiaal nagemaakt in plastische vorm. Dit straalt nepheid uit, het
tegenovergestelde van authenticiteit. Wanneer een meubel namaak onderdelen bezit worden
de zintuigen voor de gek gehouden. Wellicht kunnen we daarom stellen dat men altijd een
stukje teleurstelling ervaart in het dagelijks gebruik van deze namaak. Wanneer lage kwaliteit
materialen gebruikt worden dan moeten deze gebruikt worden voor wat ze zijn, en niet om
zich voor te doen als hoge kwaliteit materialen.

Inhoud
Ik wil een tentoonstelling creëren waarin wordt laten zien dat je met weggegooid materiaal
van zowel laag als hoogwaardige kwaliteit nieuwe objecten kan maken die doormiddel van
vormgeving oneindige belangstelling opwekken.

Mijn tentoonstelling zal bestaan uit drie onderdelen. Ik ga laten zien hoe de oorsprong, het
vervaardigen en het resultaat van mijn werk eruit zien.

1. Concept ontwikkeling.
Aan het begin van de tentoonstelling laat ik zien hoe het vervaardigen van mijn werk is
verlopen, dit doe ik door foto’s van mijn proces te laten zien, schetsten uit te leggen, en
schaalmodellen te tonen. Hiermee toon ik mijn kennis en vakmanschap aan het publiek.
2. De probleemstelling.
Op theatrale manier wil ik doormiddel van een 3 meter hoge ‘klif’ gemaakt
teruggewonnen materiaal laten zien hoeveel spullen die men van plan is weg te gooien er
gered kunnen worden.

De klif zal bestaan uit een onzichtbare constructie die voor stevigheid zorgt, deze zal
vervolgens bekleed worden met de materialen die terugkomen in het eindresultaat; denk
hierbij aan tafelbladen, lamellen en schuimrubber.

De constructie laat ik op een kilf lijken om naar het sublieme te verwijzen. Het sublieme
werd tijdens de romantiek vaak in verband gebracht met de overweldigende natuur. Ik wil
mijn publiek overweldigen met het feit dat al mijn werk is gemaakt van teruggewonnen
materiaal, dit is goed voor de natuur.

3. De beleving.
Uiteindelijk zien we het eindresultaat, een compleet interieur opgebouwd uit objecten
gemaakt van teruggewonnen materiaal.

In de ruimte wil ik het gevoel van oneindigheid creëren door mijn publiek te
verwelkomen in een witte cubus. er is geen afleiding van buiten. Een laag stikstof
suggereerd een droomachtige omgeving. Alles wat gemaakt is wordt gebruikt: ‘feel free
to touch.’

Dit doe ik om mensen bewust te maken van het feit dat een interieur subliem kan
aanvoelen, wanneer deze correct is vormgegeven.

Persoonlijke Motivatie
Door het ontleden van meubilair zie ik dat deze niet goed inelkaar gezet zijn. Dit begon
op jonge leeftijd met een bank van Piet Hein Eek. Er is maar een klein percentage dat valt
te hergebruiken.
Mijn werk moet zo in elkaar steken dat alles herbruikbaar is, en dat wanneer er iets aan
mankeert je gaat restoreren ipv weggooien.
Positionering

Relevantie

Beoogde doelgroepen

Plan van aanpak

Betrokken deskundigheid

Evaluatie