ආර්ථික විද්යාව යනු භාණ්ඩ හා සේවා නිෂ්පාදනය, බෙදා හැරීම සහ පරිභෝජනය අධ්යයනය කිරීම සඳහා වන 

විද්යාවයි.
කෙසේ වෙතත්, වඩාත් මූලික වශයෙන්, ආර්ථිකය සමාජ අවශ්යතා සපුරාලන්නේ කෙසේද යන්න ගැන සලකා බලයි. එහි
වඩාත් මූලික අවශ්යතාව වන්නේ පැවැත්මයි. ආහාර, ඇඳුම් පැළඳුම් සහ නවාතැන් අවශ්යයි. ඒවා ආවරණය කළ පසු, එය
සේවා, පෞද්ගලික ප්රවාහන, විනෝදාස්වාදය වැනි නවීන භාණ්ඩ වෙත යොමු කළ හැකිය. වර්තමානයේ මෙම ආර්ථික
විද්යාව "ආර්ථික විද්යාව" යනුවෙන් හඳුන්වන සමාජ විද්යාව ආර්ථික විශ්ලේෂකයින් විසින් හඳුන්වනු ලබන්නේ නව ආර්ථික
විද්යාඥයන් ලෙස හඳුන්වන ආර්ථික ආර්ථිකයක් ලෙසටයි. 18 වන ශතවර්ෂයේ දී එය ආර්ථික විද්යාව ගණිතමය වශයෙන්
හා විද්යාත්මකව විශ්ලේෂණය කළ හැකි බව මත පදනම් විය.

The Market

වෙළඳපොළවෙළඳපොළ බොහෝ විට ජාතික වශයෙන් නොව ජාත්යන්තරව නීත්යානුකූලව, ස්වාධීන හෝ අර්ධ-ස්වාධීන,
නිශ්චිත ස්ථානයක්, ක්රමවේදයක් හෝ සැකැස්මකි. ආර්ථික නියෝජිතයන් (නිෂ්පාදකයන්, පහසුකම් සපයන්නන්,
විකුණුම්කරුවන්, ගැනුම්කරුවන්, ආයෝජකයින් සහ සමපේක්ෂකයින් ආදී) ආර්ථික ගනුදෙනු සඳහා එකිනෙකා සමඟ කිට්ටු
සබඳතා ඇති වේ. එය සරලව ඊ බේ වැනි සීමිත ඉලෙක්ට්රොනික වෙලඳපොලවල්වලට පමණක් සීමා කළ හැකි නමුත් එහි
පුළුල් අර්ථයෙන් වෙළඳ පළ ඒවායේ නීති රීති හෝ ප්රාථමික අද්විතීය බව වටා විශේෂිතව සංයුක්ත කර ඇත.

වටිනාකම යනු කුමක්ද?

වටිනාකම් පිළිබඳ පොදුවේ පිළිගත් සංකල්පයක් වන්නේ වෙලඳපොලවල් විසින් තීරණය කරනු ලබන භාණ්ඩ හා සේවා
වටිනාකමයි. එබැවින් ආර්ථික විද්යාවේ වැදගත් කොටසක් වන්නේ භාණ්ඩ හා සේවා ආකෘති පත්රයේ වෙළඳපොළ තුළ ඇති
වටිනාකම් උත්පාදනය හා හුවමාරුව සඳහා ප්රතිපත්ති හා ක්රියාකාරකම් අධ්යයනය කිරීමයි. බොහෝ විට භාණ්ඩ හා සේවා
වටිනාකමින් යුත් මිනුම් ඒකක වන්නේ එක්සත් ජනපද ඩොලරය, පීඩෝ වැනි යනාදි ඒකක ... නමුත්, භෞතික විද්යාවේ
මිනුම් ඒකක මෙන් නොව කාලය සඳහා තත්පරයන්, ඒකක ඒකක ප්රමිතිගත කිරීම සඳහා නිරවද්ය පදනමක් නැත වටිනාකම.
සාමාන්යයෙන් ව්යවහාරික වටිනාකමක් Gold වටිනාකමට සම්බන්ධ වන අතර එය අනෙක් අතට එය හුවමාරු කළ හැකි
භාණ්ඩ හා සේවා ප්රමාණය හෝ ගණන අනුව අගය කරනු ලැබේ. ලෝකය තුළ රන් නිෂ්පාදනයේ අනුපාතය භාණ්ඩ හා සේවා
නිර්මානය කිරීමේ අනුපාතය වඩා සැහැල්ලු බැවින්, රන් හා මුදල් අතර සම්බන්ධතාවය එය භාවිතා කළ තරම් දැඩි නොවේ.

නිෂ්පාදනය කරන්නේ කුමක්ද?

ඕනෑම සමාජයක අසීමිත ආශාවන් තිබිය හැකි නමුත් සම්පත් සීමිත හෝ සම්පත් හිඟ වේ. මෙම සම්පත් විකල්ප භාවිතයන්
ඇත. මේ නිසා සෑම සමාජයක්ම මෙම විරල සම්පත් යොදා ගනිමින් ඒවා නිෂ්පාදනය කරන්නේ කුමක් ද යන්න තීරණය කළ
යුතුය. ඒ නිසා එක් එක් ආර්ථිකය කුමන ආකාරයේ නිෂ්පාදනයක් හෝ නිශ්චිතව නිෂ්පාදනය කළ යුතු ආකාරය ගැන සිතීම
මගින් තෝරා ගත යුතුය. උදාහරණයක් ලෙස ප්රවාහන හෝ රෝහල් වැනි සේවාවන් වැනි භාණ්ඩ නිෂ්පාදනය කිරීම හෝ
වැඩි ඇඳුම් හා නිවාස වැනි භාණ්ඩ ප්රාග්ධන භාණ්ඩ හෝ පාරවල්, ගොඩනැගිලි ඇතුළුව ප්රාග්ධන භාන්ඩ ආදිය ආර්ථිකය
විසින්  තීරණය කළ යුතුය

කා සඳහාද?

ආර්ථිකයක් විසින් භාණ්ඩ හා සේවා නිෂ්පාදනය කළ පසු එම භාණ්ඩ පරිභෝජනය කරන්නේ කවුරුන්ද යන්න තීරණය
කිරීමයි. ආර්ථිකයේ ස්වභාවය අනුව මෙය තීරණය වනු ඇත.ඉහත සඳහන් තුනම ගැටළුව එක් එක් ආර්ථිකයට පොදු වේ.
ආර්ථික ආර්ථික ගැටළු විසඳීමට විවිධාකාර ප්රවේශයන් ගත හැකි අතර, ප්රවේශය ආර්ථිකයන් විවිධ ආකාරයෙන් සංවිධානය
කර තිබේ. වෙළඳපොළ ආර්ථිකය, මධ්යගත සැලසුම්ගත ආර්ථිකය සහ මිශ්ර ආර්ථිකය වැනි විවිධ ආර්ථිකයන් සොයාගෙන
තිබෙන්නේ ඒ නිසයි.