ΠΑΡΩΝΥΜΙΑ-ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ

Τα παρωνύμια τονίζουν διακωμωδώντας κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, όχι

αξιοζήλευτο, που κάνει το άτομο να ξεχωρίζει και αναφέρεται είτε στην εξωτερική
του εμφάνιση είτε σε ιδιότητα του χαρακτήρα του. Συνήθως συμβαίνει σε
μικροκοινωνικές ομάδες.
Το παρατσούκλι είναι στερεοτυπική αντίληψη για κάποιο συγκεκριμένο άτομο.
Απλοποιεί το περιεχόμενο της προσωπικότητας, αφού υπερτονίζει ένα συγκεκριμένο
γνώρισμά της και γενικεύει, ώστε να φαίνεται πως αποτελεί το μοναδικό της
χαρακτηριστικό της.

ΑΙΤΙΕΣ:
 Κλειστή ψυχολογία
 Ελλιπής καλλιέργεια
Π.χ. Αφανισμός παιδιών με σωματικά ελαττώματα στην αρχαία Σπάρτη.

Κάποιες φορές τα παρατσούκλια εξυπηρετούν λειτουργικές ανάγκες.

Π.χ. σε κλειστές αγροτικές κοινωνίες αναφέρονταν στο επάγγελμα ή στον τόπο
καταγωγής.

Άλλοτε δηλώνουν εξαιρετικές ικανότητες.

Π.χ. κανονιέρης ( ο καλός ποδοσφαιριστής), μαύρος καβαλάρης (ο υπολοχαγός
Πλαστήρας στη Μικρασιατική καταστροφή).

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ:
 Αίσθημα απόρριψης από την κοινωνία
 Απώλεια αυτοπεποίθησης, συμπλέγματα κατωτερότητας
 Αυτοκαταστροφική διάθεση
 Επιθετική συμπεριφορά