 Władca Azji przyszedł na świat około 1165 roku, na dzikich stepach zamieszkałych przez

koczownicze plemiona, od cywilizowanego świata odgrodzonych Wielkim Murem Chińskim.

Urodził się i wychował w okrutnym świecie walk plemiennych. Dzieciństwo spędził na
polowaniu, nauce jazdy konnej. Czyngis-chan, nosił w młodości imię Temudżyn. Ścigany
niczym zwierzę przez wrogów i schwytany do niewoli, potrafił nie tylko zachować życie, ale
po zdobyciu możnego protektora w osobie chana (władcy) Kereitów Togrula, w krwawych
walkach zjednoczył wiele zwaśnionych dotychczas mongolskich plemion.
 Czyngis-chan, Dżyngis-chan, do 1206 Temudżyn (1155/1162-1227) był wybitnym chanem
Mongołów, założycielem imperium mongolskiego, który w czasie swego panowania wpłynął
decydująco na kształt polityczno-terytorialny tej części świata.
 W 1206 roku, chińskim roku tygrysa, poddani ogłosili Temudżyna swoim największym władcą
– Czyngis-Chanem.
 Władca wszystkich Mongołów marzył o podbojach. W 1214 roku dotarł do Pekinu, stolicy
chińskiego imperium. Miasto padło po rocznym oblężeniu. Tereny pod kontrolą Czyngis-
Chana powiększyły się dwukrotnie.
 Latem 1226 roku wyruszył na swoją ostatnią wojnę. Ruszył, by zmiażdżyć powstanie na
terenie Chin. Wypadek podczas jazdy, skończył się poważnym urazem. Przez kilka miesięcy
chorował. Zmarł 18 sierpnia 1227, w wieku 62 lat. Miejsce pochówku największego z
Mongołów pozostaje jednak nieznane.
 Zwano go z jednej strony szaleńcem, z drugiej natomiast geniuszem. Krwiożerczym
wojownikiem jak i błyskotliwym, znakomitym politykiem. Architektem narodów z jednej
strony, a z drugiej niszczycielem cywilizacji.
 Badania amerykańskich genetyków pozwoliły ustalić, że ponad 15 mln mężczyzn,
mieszkańców Eurazji, musiało mieć wspólnego przodka, mieszkającego przed setkami lat w
centralnej Mongolii. Uznano, że musiał nim być właśnie Czyngis-chan.